از سرمایه‌های خود محافظت کنید


    ؛
  1. در بالا، «هشدارها» را انتخاب کنید؛
  2. اگر هشدار قرمز دارید، اطلاعات پرداخت خودتان را وارد کنید و منتظر بمانید تا تیم مربوطه پاسخ دهد؛

6 گام برای تقویت امنیت لپ تاپ

حتما تا کنون عباراتی نظیر” افزایش ایمنی کامپیوتر” یا “آنتی ویروس برای لپ تاپ” را جستجو کرده اید. در این مقاله از وبلاگ آتین ما به سوالات رایج مربوط به امنیت لپ تاپ های کاری شما می پردازیم.

  • چگونه لپ تاپ خود را در یک شبکه عمومی ایمن نگه دارم؟
  • بهترین سیستم امنیتی برای رایانه من کدام است؟
  • آیا گذرواژه لپ تاپ من به اندازه کافی ایمن است؟

اقداماتی وجود دارند که شما می توانید برای محافظت بهتر از لپ تاپ کاری خود انجام دهید. در ادامه 6 قدم مربوط به امنیت لپ تاپ را شرح خواهیم داد.

لپ تاپ های کاری انواع اطلاعات با ارزش، از رمزهای عبور و اسناد محرمانه گرفته تا داده های مالی و شخصی را ذخیره می کنند. این امر آنها را برای مهاجمان سایبری که به راحتی از نقاط کور امنیتی برای دستیابی به این داده های مهم سو استفاده می کنند جذاب می کند.

از آنجایی که در حال حاضر دورکاری رو به افزایش است بنابراین نگرانی در مورد امنیت لپ تاپ نیز بیشتر احساس می شود. دستگاه ها به دو دلیل مورد توجه سارقان قرار می گیرند. اول اینکه عموماً دارای قیمت بالایی هستند و دوم اینکه راهی برای دسترسی به فایل ها و داده های ارزشمند فراهم می کنند.

حفاظت قوی از لپ تاپ به معنای اتخاذ مجموعه ای از سیاست های رفتاری ، نرم افزاری و سخت افزاری است که داده های شما را خصوصی و دستگاه شما را ایمن نگه می دارد. لپ تاپ های ایمن نسبت به آن هایی که بدون محافظت باقی مانده اند ، شانس بیشتری برای مقاومت در برابر اقدامات مهاجمان دارند.

گام اول: از گذرواژه های پیچیده استفاده کنید.

اگرچه توصیه نمی شود که تنها به گذرواژه ها اعتماد کنید ، اما در روند بهبود امنیت لپ تاپ گذرواژه ها جای خوبی برای از سرمایه‌های خود محافظت کنید شروع هستند. تعریف کردن رمزهای ورود به سیستم، هنگام راه اندازی سیستم عامل برای جلوگیری از دسترسی ناخواسته افراد دیگر به فایل های شما ، ضروری است. اگر شما اغلب از لپ تاپ خود در مکان های عمومی از جمله محل کارتان استفاده می کنید، تنظیم صفحه قفل محافظت شده با رمز عبور ایده خوبی است. ناگفته نماند که این رمزهای عبور باید پیچیده بوده و حدس زدن آن دشوار باشد. از اعداد، نمادها و جملات و عبارات کامل استفاده کنید و به عنوان مثال به هیچ وجه از تاریخ تولد برای رمز عبور استفاده نکنید!

اگر قصد دارید در جهت تقویت بیشتر امنیت لپ تام خود اقدام کنید از راهکار استفاده از گذرواژه ها به تنهایی دوری کنید. به عنوان مثال ، با استفاده از یک راهکار احراز هویت یکپارچه ، می توانید فقط با داشتن یک مجموعه اعتبار متصل به لپ تاپ خود به بسیاری از برنامه های کاربردی مختلف دسترسی پیدا کنید. همچنین مدیران فناوری اطلاعات شما ممکن است انواع مختلفی از متدهای احراز هویت بدون رمز مانند احراز هویت بیومتریک را امتحان کنند زیرا گزینه های امن تری نسبت به ذخیره و به خاطر سپاری رمزهای عبور هستند.

کارهایی که باید انجام دهید:

  • برای ورود به لپ تاپ خود از یک رمز عبور که به راحتی قابل حدس نیست استفاده کنید.
  • از محافظ صفحه با رمزعبور برای زمان هایی که از لپ تاپ دور می شوید استفاده کنید.
  • از راهکارها و متدهای احراز هویتی که استفاده از رمز عبور را به حداقل می رسانند استفاده کنید. مانند احراز هویت یکپارچه یا Single Sign-On
  • در از سرمایه‌های خود محافظت کنید حساب های مختلف از رمز عبور مشابه استفاده نکنید.
  • رمزهای عبور خود را با افراد دیگر ( مثلا همکاران ) به اشتراک نگذارید.
  • از مدیریت رمز عبور یا ذخیره سازی رمز عبور در مرورگرها و وب سایت ها استفاده نکنید زیرا مستعد نقض داده ها هستند.

گام دوم : برنامه های کاربردی، مرورگر و نرم افزار امنیتی لپ تاپ خود را به روزرسانی کنید.

آیا لپ تاپ ها به آنتی ویروس نیاز دارند؟ پاسخ مثبت است! معمولا آنتی ویروس به طور پیش فرض بر روی لپ تاپ های شرکتی نصب شده است و بخش زیادی از بار آسیب های امنیتی را از دوش شما بر می دارد. با این حال لازم است نکاتی را برای حفاظت از دستگاهتان رعایت کنید.

در ابتدا بر هر آنچه که دانلود میکنید نظارت داشته باشید به عنوان مثال فایل های با نام یا پسوند غیر عادی می تواند خطرناک باشد. اگر در این مورد دچار شک شدید ، پیش از باز کردن فایل ، برای اسکن آن از آنتی ویروس شرکت خود استفاده کنید. مرورگرهایی مانند کروم و فایرفاکس احتمالا به طور پیش فرض به روزرسانی می شوند ، اما با شروع مجدد آنها ، مطمئن شوید که به روزرسانی های امنیتی اعمال شده اند. به این ترتیب ، فعال کردن به روزرسانی خودکار یا به روزرسانی دستی سیستم عامل و برنامه های شما به کاهش آسیب پذیری ها و افزایش امنیت لپ تاپ کمک می کند.

برای شناسایی ویروس ها باید پایگاه داده آنتی ویروس مرتبا به روز رسانی شود. بنابراین بهتر است از نرم افزاری همراه با به روزرسانی های خودکار استفاده کنید. اگر این ویژگی در دسترس نیست، یک یادآور منظم برای به روز رسانی دستی آنتی ویروس روی دستگاه خود تنظیم کنید.

کارهایی که باید انجام دهید:

  • پیش از باز کردن فایل ها ، آنها را با نرم افزار آنتی ویروس اسکن کنید.
  • به طور مرتب تعاریف ویروس نرم افزار خود را به روز کنید.
  • به روزرسانی خودکار مرورگر ، برنامه ها و سیستم عامل خود را روشن از سرمایه‌های خود محافظت کنید کنید.
  • فایل ها را به طور بی رویه بارگیری نکرده و یا از صفحات وب مشکوک بازدید نکنید.
  • نرم افزار امنیتی و تعاریف ویروس را غیر فعال نکنید.

امنیت لپ تاپ

گام سوم: هارد دیسک خود را رمزگذاری کرده و از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید.

از میان تمام گام‌های برداشته ‌شده، این گام مسلما قوی‌ترین خط دفاع در برابر سرقت و حملات سایبری است. رمزگذاری بهترین شکل حفاظت و افزایش امنیت لپ تاپ است. گذرواژه های ورود به تنهایی تضمینی برای محافظت ندارند. مجرمان می‌توانند هارد لپ‌تاپ شما را برداشته و به طور مستقیم فایل ها را مطالعه کنند. همچنین هکرها می‌توانند از طریق صفحه ورود به سیستم وارد سیستم شما شوند.

رمزگذاری، فایل ها و داده ها را تبدیل به کد کرده، محتوای واقعی آنها را پنهان می کند و سرقت اطلاعات شما را برای مهاجمان بسیار دشوار می کند. با رمزگذاری هارد دیسک شما ، هکرها و سارقین نمی توانند لپ تاپ شما را بوت کرده یا به هیچ پرونده ای در هارد دیسک بدون وارد کردن کلید رمزگذاری صحیح دسترسی پیدا کنند. در نتیجه، رمزنگاری یک محافظت قوی در برابر تلاش‌های ناخواسته دسترسی فراهم می‌کند، هر چند ممکن است بخواهید کلید رمزنگاری را در یک دستگاه جداگانه مانند USB و یا گوشی خود ذخیره کنید.

هر اتفاقی که برای فایل های شما بیفتد ، تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات اخیر می تواند تفاوت بین یک مشکل و یک فاجعه باشد. سرویس های ابری مانند دراپ باکس و گوگل درایو ابزارهای پشتیبان گیری از داده ها را فراهم می کنند. همچنین سیستم عامل هایی مانند Windows و macOS نیز این قابلیت را دارند. می توانید از درایوهای خارجی مانند USB و هارد اکسترنال نیز استفاده کنید.

هر کدام از روش های ذکر شده را انتخاب کنید ، مهم این است که در فواصل منظم از داده های خود نسخه پشتیبان تهیه کنید. به ویژه پس از ایجاد فایل هایی که از دست دادن آنها عواقب جبران ناپذیری دارند. علاوه بر هارد دیسک ، رمزگذاری نسخه های پشتیبان نیز ایده معقولی برای به دست آوردن حداکثر محافظت است.

برطرف کردن مشکلات پرداخت حساب

اگر می‌خواهید در Google Play چیزی بخرید اما پرداختتان پذیرفته یا پردازش نمی‌شود، مراحل زیر را امتحان کنید.

اگر پس‌از خرید چیزی مشکل یا سؤالی درارتباط با آن داشتید، مشکلات مربوط به خریدهای درون‌برنامه یا برگرداندن و بازپرداخت برای خریدهای Google Play را ببینید.

به‌تأیید رساندن اطلاعات پرداخت

نمایه پرداخت‌هایتان ممکن است غیرفعال باشد. برای فعال کردن مجدد نمایه‌تان، اطلاعات پرداخت خودتان را ارسال کنید.

    ؛
  1. در بالا، «هشدارها» را انتخاب کنید؛
  2. اگر هشدار قرمز دارید، اطلاعات پرداخت خودتان را وارد کنید و منتظر بمانید تا تیم مربوطه پاسخ دهد؛

پرداخت با روش پرداخت دیگر

  1. در رایانه در https://play.google.com به موردی که می‌خواهید بخرید برگردید؛
  2. روی قیمت کلیک کنید.
  3. در کنار روش پرداخت، روی «جهت‌نمای پایین» کلیک کنید؛
  4. روش پرداخت دیگری انتخاب کنید یا روش جدیدی اضافه کنید.
  5. برای تکمیل خرید، دستورالعمل‌های روی صفحه را دنبال کنید.

برطرف کردن خطاهای کارت‌ اعتباری و نقدی

اگر یکی از پیام‌های خطای زیر را می‌بینید، ممکن است در کارت اعتباری یا نقدی‌تان مشکلی باشد:

  • «پردازش پرداخت ممکن نیست: موجودی کارت کم است»
  • «تکمیل تراکنش ممکن نیست. لطفاً از فرم پرداخت دیگری از سرمایه‌های خود محافظت کنید استفاده کنید»
  • «تراکنش شما نمی‌تواند تکمیل شود»
  • «تکمیل تراکنش ممکن نیست: کارت منقضی شده است»
  • «اطلاعات این کارت را تصحیح کنید یا کارت دیگری را امتحان کنید»

برای برطرف کردن این خطاها، مراحل زیر را امتحان کنید:

کارت‌های اعتباری منقضی‌شده یا نشانی‌های صورت‌حساب قدیمی، دلایل رایج برای درست کار نکردن پرداخت‌ها هستند. برای به‌روزرسانی این اطلاعات، از Google Pay استفاده از سرمایه‌های خود محافظت کنید کنید:

کارت‌های منقضی‌شده را بردارید یا به‌روزرسانی کنید

  1. در رایانه با «حساب Google» خود به سیستم https://pay.google.com وارد شوید؛
  2. روش پرداختی را که می‌خواهید برای خرید استفاده کنید پیدا کنید.
  3. تاریخ انقضای روش‌های پرداخت فهرست‌شده را بررسی کنید.
  4. روش‌های پرداخت منقضی‌شده را بردارید یا به‌روزرسانی کنید.

به‌روز بودن کد پستی را بررسی کنید

اگر کارت اعتباری‌تان برای نشانی دیگری ثبت شده باشد می‌تواند باعث رد شدن پرداخت شود. بررسی کنید کد پستی با نشانی کنونی‌تان مطابقت داشته باشد.

  1. در رایانه با «حساب Google» خود به سیستم https://pay.google.com وارد شوید؛
  2. روی روش‌های پرداخت کلیک کنید؛
  3. روش پرداختی را که می‌خواهید برای خرید استفاده کنید پیدا کنید؛
  4. روی ویرایش کلیک کنید؛
  5. بررسی کنید کد پستی فهرست‌شده با کد پستی درج‌شده در نشانی صورت‌حساب کارتتان مطابقت داشته باشد؛
  6. درصورت لزوم، کد پستی را به‌روزرسانی کنید.

سپس، دوباره اقدام به خرید کنید.

اگر پیام خطا با دستورالعمل‌هایی مبنی‌ بر ارسال اطلاعات اضافی به Google همراه بود، لطفاً آن‌ها را ارسال کنید. بدون این اطلاعات، نمی‌توانیم تراکنش را در حسابتان پردازش کنیم.

در مواردی، تراکنش به‌دلیل ناکافی بودن موجودی پذیرفته نمی‌شود. حسابتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید برای تکمیل خرید موجودی کافی دارید.

ممکن است محدودیت‌های خاصی در کارتتان موجب پذیرفته نشدن تراکنش شود. با سازمانی که کارتتان را صادر کرده است تماس بگیرید و درباره این تراکنش سؤال کنید و دلیل نپذیرفتن آن را جویا شوید.

برطرف کردن خطا با روش‌های پرداخت دیگر (صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی، بانک‌داری آنلاین، موجودی Google Play، کارت هدیه و موارد دیگر)

اگر این پیام را می‌بینید، شاید به این علت باشد که:

  • تراکنش مشکوکی در نمایه پرداخت‌های شما دیده‌ایم.
  • برای محافظت از حسابتان درمقابل تقلب، اطلاعات بیشتری لازم داریم.
  • برای مطابقت با قانون اتحادیه اروپا، اطلاعات بیشتری لازم داریم (فقط مشتریان ایالت‌های عضو اتحادیه اروپا).

برای کمک به برطرف کردن این مشکلات:

  1. در رایانه با «حساب Google» خود به سیستم https://pay.google.com وارد شوید؛
  2. درخصوص هر خطا یا درخواست در مرکز پرداخت‌ها اقدام کنید؛ از سرمایه‌های خود محافظت کنید
    • پیش‌از اینکه بتوانید ازطریق «حساب Google‌» خود چیزی بخرید، شاید لازم باشد هویتتان را به‌تأیید برسانید.
  3. مطمئن شوید اطلاعات مربوط به نام، نشانی و پرداختتان به‌روز باشند.

اگر در پرداخت ازطریق صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی مشکل دارید، موارد زیر را امتحان کنید:

  • مطمئن شوید که مستقیماً به شبکه شرکت مخابراتی‌تان یا Wi-Fi متصل باشید.
  • مطمئن شوید که صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی را به‌عنوان روش پرداخت اضافه کرده باشید.
  • مطمئن شوید که از واحد پول محلی استفاده کنید.

اگر هنوز دچار مشکل هستید، برای دریافت راهنمایی با ارائه‌دهنده خدمات تلفن همراه خودتان تماس بگیرید.

اگر با روش پرداخت دیگر مشکل دارید، برای برطرف کردن مشکل به Google Pay بروید.

  1. در رایانه با «حساب Google» خود به سیستم https://pay.google.com وارد شوید؛
  2. به‌دنبال اعلان یا درخواست کسب اطلاعات بگردید و مواردی را که خواسته می‌شود ارائه دهید؛
  3. بررسی کنید نشانی‌تان به‌روز باشد؛
  4. بررسی کنید روش‌های پرداخت فهرست‌شده همان مواردی باشد که می‌خواهید استفاده کنید.

کارتتان به‌عنوان مسروقه گزارش شده است. قبل‌از اینکه بتوانید دوباره از کارت استفاده کنید، باید آن را به‌تأیید برسانید:

  1. به pay.google.com بروید و به سیستم حسابتان وارد شوید؛
    1. اگر چند حساب دارید، به سیستم حسابی که حاوی کارت خاکستری است وارد شوید؛

    اگر می‌خواهید روش پرداخت را دوباره به‌تأیید برسانید:

    1. مطمئن شوید کدام کارت را می‌خواهید به‌تأیید برسانید؛
    2. بررسی کنید چه مدت قبل سعی کردید کارتتان را به‌تأیید برسانید.
      • اگر کمتر از ۲ روز است: تا ۲ روز منتظر بمانید؛
      • اگر بیشتر از ۲ روز است: صورت وضعیت حساب کارتتان را بررسی کنید. باید یک کسر هزینه موقتی با عنوان «GOOGLE TEST» به‌همراه یک کد ۸ رقمی پیدا کنید.

    نمی‌توانید از این کارت برای این خرید استفاده کنید. خرید را با کارت دیگری انجام دهید.

    اگر کارتی که می‌خواهید استفاده کنید در فهرست نیست، دستورالعمل‌های روی صفحه را برای افزودن کارت جدید دنبال کنید.

    چگونه از خانه خود در برابر رطوبت محافظت کنیم؟

    آخرین چیزی که هر مالک یا مستاجری دوست دارد در خانه خود داشته باشد، بدون شک رطوبت است. معضل خیلی از خانه‌های قدیمی و حتی نوساز، وجود رطوبت در دیوارهای خانه است. وجود رطوبت باعث آسیب رساندن به دیوارها، یا اصطلاحاً نَم دادن دیوارها می‌شود. ممکن است این فرسایش و پوسیدگی در سطح ظاهری یا فقط در داخل دیوارها باشد. اما رطوبت تنها دامنگیر دیوارها و سقف خانه نمی‌شود؛ بلکه ممکن است در چارچوب درها و بین کاشی‌های حمام، یا هرجای دیگری مشاهده شود. برای حفظ سلامت خانه و اجزای آن؛ باید بسیار مراقب و محتاط باشیم. همچنین شناخت عوامل به وجود آورنده رطوبت بسیار مهم است، و به ما کمک می‌کند عملکرد بهتری در مراقبت از خانه خود داشته باشیم. در این مطلب سعی داریم به شما کمک کنیم، رطوبت را در هرجایی تشخیص دهید و هر چه زودتر جلوی گسترش آن را بگیرید. همچنین در ادامه خواهید آموخت تا چگونه از به وجود آمدن رطوبت در خانه جلوگیری کنید، و در نهایت آثار آن را ترمیم کنید.

    چگونه رطوبت را تشخیص دهیم؟

    وجود رطوبت در محیط؛ آثاری دارد که در بیشتر موارد به راحتی قابل تشخیص می‌باشند. با توجه به عامل ایجاد کننده رطوبت، این آثار در هر محیطی متفاوت است. هرچند در فصل‌های سرد سال؛ آثار رطوبت در محیط آشکارتر است و به راحتی می‌توان آن را تشخیص داد، اما نشانه‌های وجود رطوبت در هر زمانی، تنها با کمی دقت قابل مشاهده‌ است. در ادامه نشانه‌های وجود رطوبت در اجزای مختلف ساختمان را بررسی می‌کنیم، تا هرچه زودتر به مقابله با این دشمن خطرناک در خانه‌تان بپردازید.

    سرد بودن سطح دیوار، یکی از نشانه‌های وجود رطوبت در سطح یا داخل دیوار است. رشد قارچ‌های خاکستری یا سیاه رنگ بر روی دیوار، از دیگر نشانه‌های رطوبت محیط است. حتی ممکن است رطوبت سبب پوسته پوسته شدن کاغذ دیواری‌ خانه شما شود. همچنین نرم و پوسیده شدن پارکت و لمینیت کف خانه یا دیوارها، بیانگر سطح بالای رطوبت در خانه شما است.

    تغییر رنگ در ناحیه‌ای از سقف، نشاندهنده وجود رطوبت در آنجاست. اگر از دودکش‌های سقفی استفاده می‌کنید، وجود لکه‌های از سرمایه‌های خود محافظت کنید قهوه‌ای رنگ، نفوذ رطوبت در آن محل را نشان می‌دهد.

    ایجاد قطرات شبنم روی شیشه‌های پنجره و یا جمع شدن آب در زیر آن، زنگ خطری برای پوسیده شدن پنجره‌های خانه و دیوار‌های اطراف آن است. این اتفاق نشان دهنده‌ی سطح بالای رطوبت در خانه‌ی شماست.

    میزان رطوبت در آشپزخانه و سرویس بهداشتی، به مراتب بیشتر از هرجای دیگری در خانه است. وجود لکه‌های سیاه رنگ از سرمایه‌های خود محافظت کنید یا قهوه‌ای در کابینت‌ها و زیر سینک ظرفشویی، نشانه نفوذ رطوبت به آنجا و آغاز فرآیند پوسیدگی است.

    پوسیدگی دیوارها و سطوح چوبی در زیرزمین یا انباری، بسیار سریع اتفاق می‌افتد. عامل این پوسیدگی‌ها، رطوبت بالا و شرایط مساعد برای رشد قارچ‌ها است. واضح‌ترین نشانه وجود رطوبت در زیرزمین یا انباری، استشمام بوی نَم و رطوبت از آن است.

    چه عواملی باعث به وجود آمدن رطوبت می‌شوند؟

    تهویه نامناسب

    رطوبت به طور طبیعی در هر مکانی وجود دارد. پخت و پز، شستشو و حتی تنفس ما، از عوامل ایجاد رطوبت در محیط می‌باشند. اگر رطوبت موجود در خانه؛ راهی برای خروج از محیط پیدا نکند، شروع به میعان شدن می‌کند و روی سطوح مختلف می‌نشیند. عایق بندی برخی خانه‌ها به شکلی است که هیچ منفذی برای خروج هوا از آن وجود ندارد. نبود دستگاه تهویه مناسب در چنین خانه‌‌ای، می‌تواند به پوسیدگی تدریجی بسیاری از اجزای آن خانه منجر شود.

    ایجاد قطرات شبنم روی شیشه‌ها و یا دیوارهای خانه، از علائم وجود رطوبت؛ در اثر نبود تهویه‌ی مناسب در خانه است.

    برای حل این مشکل، از یک دستگاه تهویه هوای خانگی استفاده کنید. می‌توانید با استفاده از یک فن تهویه، روزانه چندبار هوای تازه به داخل خانه جاری کنید.

    نفوذ رطوبت از سطح به داخل دیوار

    رطوبت به سادگی می‌تواند در هر سطحی نفوذ کند. نشت لوله‌های آب، از شایعترین عوامل نَم دادن دیوارها به شمار می‌روند. اما نَم دادگی، همیشه از داخل دیوار اتفاق نمی‌افتد. گاهی شکسته شدن یک کاشی در حمام، رطوبت را از روی سطح؛ به داخل دیوار انتقال می‌دهد. آسیب دیدگی دیوارهای بیرونی خانه، می‌تواند اثری مشابه داشته باشد و رطوبت باران را به دیوارهای داخلی انتقال دهد.

    ایجاد شدن ناگهانی لکه‌های مرطوب بر روی دیوارهای داخلی و خارجی، یا لکه‌های رنگی درکنار دودکش‌ها، نشانه‌ی نفوذ رطوبت از خارج خانه است.

    به محض مشاهده این علائم، اقدام به پیدا کردن منبع رطوبت کنید و آنرا تعمیر کنید. البته می‌توانید از یک تعمیرکار خبره برای تعمیر آن کمک بگیرید.

    نشت لوله‌های آب

    نشت لوله‌های آب، عوامل مختلفی همچون پوسیدگی، سرما و شل بودن اتصالات دارد. همچنین؛ لوله‌کشی قدیمی می‌تواند عامل ایجاد نشتی در لوله‌های آب آشامیدنی یا لوله‌های فاضلاب شود. از نشانه‌های وجود نشتی در لوله‌ها، ایجاد لکه‌هایی بر روی سطح دیوارهای داخلی می‌باشد که به سرعت رشد پیدا می‌کنند.

    جذب رطوبت موجود در خاک

    بسیاری از ملاحظات ایمنی، در پی ریزی ساختمان‌های قدیمی رعایت نشده است. یکی از این ملاحظات، حفاظت از سازه‌ی ساختمان در برابر رطوبت از سرمایه‌های خود محافظت کنید موجود در خاک است. مصالحی مانند آجر، می‌توانند رطوبت خاک را جذب کنند و حتی آنرا به طبقات بالایی ساختمان منتقل کنند.

    اگر در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنید که در طبقه همکف آن آثار رطوبت مشاهده می‌شود، ممکن است رطوبت موجود در خاک عامل آن باشد.

    چگونه از خانه خود را در برابر رطوبت محافظت کنیم؟

    پیشگیری آسان‌تر از درمان است. اگر مراقبت و نگهداری از ساختمان را جدی بگیریم، هیچ‌گاه به تعمیر و بازسازی احتیاج نخواهیم داشت. علاوه بر این موضوع، هزینه‌ی نگهداری از ساختمان، کمتر از هزینه تعمیرات آن است. اما چگونه باید از خانه خودمان در برابر رطوبت محافظت کنیم؟

    از ساختمان خود در برابر محیط خارجی مراقبت کنید

    حتی اگر در داخل خانه هیچگونه رطوبتی نداشته باشید، ممکن است رطوبت خارجی مثل آب باران بر دیوارهای شما اثر بگذارد. در مرحله اول؛ از عایق بودن سقف ساختمان اطمینان حاصل کنید. مجرای انتقال آبِ روی سقف را مرتب بازرسی کنید، تا انباشته شدن برگ درختان؛ مانع انتقال آب و جمع شدن آن روی سقف خانه نشود. از بررسی نمای بیرونی ساختمان غافل نشوید. اگر تَرَک یا شکافی در نمای ساختمان وجود دارد، هرچه زودتر آن را تعمیر کنید تا عامل جذب رطوبت به داخل خانه نشود.

    خانه را گرم نگه دارید

    بخار موجود در هوا زمانی که به سطح سردی همانند پنجره یا دیوارها برخورد می‌کند، چگالش پیدا کرده و با تبدیل شدن به رطوبت مایع؛ جذب دیوارها می‌شود. استفاده از پنجره‌های دوجداره، مانع رسیدن سرما به بخار هوای داخل خانه می‌شود. اینکار به نوعی از تخریب و پوسیدگی؛ در اثر ایجاد رطوبت جلوگیری می‌کند. عایق بودن دیوارها یا سطح کف خانه، به حفظ گرما کمک می‌کند و به این شکل، دیوارهای خانه شما سالم خواهند ماند. از بازرسی ترموستات دمای خانه غافل نشوید تا دمای خانه را به خوبی کنترل کنید و دچار افت دما نشوید.

    از تهویه مطبوع مطمئن شوید

    به دام افتادن رطوبت در فضای خانه، برای سلامت دیوارها یا وسایل چوبی و فلزی بسیار خطرناک است. استفاده از فن تهویه هوا در محیط‌هایی مثل آشپزخانه؛ یا حمام و سرویس بهداشتی، بهترین راهکار برای خلاص شدن از رطوبت محیط است. فن‌های تهویه‌ هوا باید به طور مداوم و چند ساعت در طول روز کار کنند، تا رطوبت را به طور کامل از محیط خانه خارج کنند. باز گذاشتن پنجره‌ها در فصل‌های گرم سال، کار تهویه را به خودی خود انجام می‌دهد.

    از ایجاد رطوبت بپرهیزید

    دستگاه‌های خشک‌کن‌ لباس، رطوبت زیادی وارد فضای خانه می‌کنند. اگر امکان خشک کردن لباس در محیط آزاد را دارید، این امتیاز را از خود دریغ نکنید. همچنین استفاده از دستگاه خشک‌کن در محیط آزاد، یکی دیگر از راهکارهای کاهش رطوبت در خانه است.

    قابلمه‌های روی اجاق گاز و همچنین کتری‌ها، می‌توانند مقادیر قابل توجهی بخار و رطوبت ایجاد کنند. تا حد ممکن در هنگام آشپزی؛ از درب قابلمه‌ها استفاده کنید و از روشن بودن هود اجاق مطمئن شوید. بعد از اتمام آشپزی، بگذارید هودِ اجاق تا چند دقیقه به کار خودش ادامه دهد و بخار موجود در هوا را به طور کامل جذب کند.

    از دیوارپوش‌های ضد آب استفاده کنید

    اگر حس می‌کنید داشتن رطوبت در منزلتان اجتناب ناپذیر است، از دیوارپوش‌هایی استفاده کنیدکه رطوبت را جذب نمی‌کنند. برای مثال، از رنگ‌های نانو استفاده کنید که در برابر رطوبت مقاومند. اگر به استفاده از کاغذ دیواری تمایل دارید، از کاغذ دیواری‌هایی با روکش وینیل استفاده کنید. این کاغد دیواری‌ها در برابر رطوبت مقاومت خوبی دارند.

    چگونه آثار رطوبت را از بین ببریم؟

    لکه‌های به وجود آمده بر روی دیوار یا سقف

    بعد از کشف عامل به وجود آورنده رطوبت و تعمیر آن، وقت آن است تا آثار به وجود آمده در اثر رطوبت را از بین ببریم. در مرحله اول اجازه دهید تا ناحیه آسیب دیده کاملاً خشک شود. برای خشک شدن و ترمیم دیوار، گاهی لازم است رنگِ روی آن ناحیه را بتراشید. پس از خشک شدن کامل آن ناحیه، با رنگی مشابهِ سایر قسمت‌های دیوار، آن ناحیه را رنگ‌آمیزی کنید.

    آب بندی کردن شکاف‌های به وجود آمده

    نفوذ رطوبت به چارچوب درها یا بین کاشی‌های حمام، ممکن است باعث ایجاد ترک یا شکاف و پوسیدگی شود. برای پرکردن این شکاف‌ها که خودشان می‌توانند عامل جذب رطوبت باشند، کافیست تا از درزگیرهای سیلیکونی استفاده کنید. این درزگیرها همانند چسب؛ شکاف‌های محیط را می‌پوشانند و مانع جذب مجدد رطوبت از طریق آنها می‌شوند. استفاده از خمیرهای درزگیر، تاثیر چندانی بر ظاهر محیط نخواهد گذاشت و تشخیص آنها نیاز به دقت فراوانی دارد. پس می‌توانید با خیال راحت از آنها بهره ببرید.\

    در هر خانه‌ای که زندگی کنید، رطوبت بخش جدا ناشدنی زندگی شما خواهد بود. تنها راه مقابله با اثر تخریبی رطوبت، پیشگیری و مراقبت مداوم و هوشمندانه از خانه است. امیدواریم این متن به شما کمک کرده باشد تا آگاهی کافی نسبت به مشکل رطوبت در خانه خود پیدا کرده باشید.

    اگر شما هم با مشکل رطوبت دست به گریبانید، مشکلات و یا راهکارهای خود را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.

    هک کیف پول دیجیتال | آموزش ساده‌ترین روش‌های جلوگیری از هک کیف پول های دیجیتال

    این روزها بازار ارزهای دیجیتال سر و صدا کرده و هر روز سرمایه‌گذاران بیشتری به خود جذب می‌کند. همیشه دیدیم که هر بازاری رونق گرفته، دزدی و کلاهبرداری نیز به آن راه پیدا کرده است. هک یا فیشینگ کیف پول دیجیتال مسئله‌ای است که سرمایه‌گذاران این بازار را تهدید می‌کند. در سال‌های گذشته اخبار بسیاری در زمینه هک شدن ارزهای دیجیتال منتشر شد. طبق این اخبار، حدوداً 1 میلیارد دلار از دارایی‌های دیجیتال دزدیده شده است. در این مطلب ما به شما کمک می‌کنیم از هکرها یک قدم جلوتر باشید تا نتوانند رمز ارزهای شما را بدزدند.

    هکرها چگونه رمز ارزها را هک می کنند؟

    همان گونه که می‌دانید، کیف پول‎‌های دیجیتال جزء جدا نشدنی رمز ارزها هستند. ما برای خرید و فروش و نگه‌داری کریپتوها به یک کیف پول دیجیتال نیاز داریم. در حقیقت رمز ارزها قابلیت هک شدن ندارند. این کیف پول‌های دیجیتالی هستند که توسط هکرها هک می‌شوند. ما با عدم رعایت اصول امنیتی در نگه‌داری ارزهای دیجیتال، راه نفوذ به کیف پول خود را برای هکرها باز می‌کنیم. انواع کیف پول‌های دیجیتال عبارتند از:

    • کیف پول روی دسکتاپ
    • کیف پول روی موبایل
    • کیف پول روی وب (یا آنلاین)
    • کیف پول کاغذی

    امنیت این کیف پول‌ها وابسته به نوعشان و ارائه دهنده سرویس آن‌ها، متفاوت خواهد بود. مثلاً یک کیف پول روی وب یا آنلاین، نسبت به کیف پول آفلاین از امنیت کمتری برخوردار است. کیف پول آنلاین به واسطه آنلاین بودن راحت‌تر توسط هکرها هک می‌شود. علاوه بر نوع کیف پول دیجیتالی که انتخاب می‌کنید، حفظ کلید خصوصی یکی دیگر از امور واجب در برقراری امنیت ارزهای دیجیتال است. از دست دادن کلید خصوصی به معنای از بین رفتن کل دارایی دیجیتال شما خواهد بود.

    هکرها چگونه از کیف پول دیجیتال دزدی می ‌کنند؟

    اولین گام در جلوگیری از سرقت، شناخت راه‌هایی است که سارقین برای دزدی استفاده می‌کنند؛ بنابراین ابتدا چگونگی هک شدن رمز ارزها را شرح خواهیم داد. 10 روش از مهم‌ترین روش‌های هک ارزهای دیجیتال عبارتند از:

    1- دزدی از صرافی های متمرکز

    صرافی‌های متمرکز می‌توانند در دزدی ارزهای دیجیتال نقش داشته باشند. صرافی متمرکز نوعی پلتفرم معاملاتی آنلاین است که به منظور تبادل کریپتوها استفاده می‌شود. در اینجا منظور از متمرکز بودن وجود شخص سوم در معاملات است. این شخص سوم بر معاملات نظارت کرده و عملکردی مشابه بانک‌ها دارد. حسن این نوع صرافی در این است که با فراموش کردن کلید خصوصی، دارایی دیجیتال شما از بین نخواهد رفت.

    پس از رشد بازار کریپتو کارنسی‌ها هکرها صرافی‌های متمرکز را مورد حمله قرار دادند. در نتیجه نوع جدیدی از صرافی‌ها که با عنوان صرافی‌های غیرمتمرکز شناخته می‌شوند، روی کار آمدند. صرافی‌های غیرمتمرکز در مقابل هک و حملات سایبری امن و حفاظت شده هستند.

    2- در دسترس قرار دادن کلیدهای خصوصی و اطلاعات محرمانه

    هر فردی به کلید خصوصی یا عبارت بازیابی شما دسترسی داشته باشد، می‌تواند در هرجای دنیا کیف پولتان را هک کند. باید مراقب باشید پسوردها و کلمات بازیابی شما گم یا فراموش نشود. از دست دادن کلیدهای خصوصی به معنای از بین رفتن کل رمز ارزهای شما می‌باشد.

    3- حمله فیشینگ یا تله گذاری برای هک کیف پول دیجیتال

    فیشینگ چیست؟ وقتی هکرها سعی می‌کنند با جعل یک سایت، آدرس ایمیل و روش‌های مانند آن‌، به اطلاعات محرمانه افراد دست پیدا کنند اصطلاحاً حمله فیشینگ رخ داده است. این اطلاعات شامل: نام کاربری، پسورد، اطلاعات حساب بانکی و. می‌باشند.
    به بیان دیگر، هکرها یک صفحه مشابه با سایت اصلی می‌سازند. افراد نیز شروع به وارد کردن اطلاعات خود در آن صفحه می‌کنند. سپس یک ایمیل حاوی اطلاعات شما برای فرد هکر ارسال می‌شود. این گونه به اطلاعات شما دست پیدا خواهند کرد. بنابراین شما باید دقت کافی داشته باشید، که روی لینک‌های نامعتبر تله‌گذاری شده‌ که در صفحات مجازی مثل تلگرام یا اینستاگرام ارسال می‌شوند، کلیک نکنید.

    سال گذشته هکرها یک صفحه مشابه با سایت اصلی بایننس برای هک کردن رمز ارزها، ایجاد کرده بودند. کلمه بایننس در سایت اصلی به این صورت "Binance" نوشته شده است؛ اما در صفحه‌ای که توسط هکرها ساخته شده بود، این کلمه به این صورت "Binancẹ" نوشته شده بود. یک اختلاف خیلی کوچک که کمتر کسی متوجه آن می‌شود.

    4- کپی پیست کردن اطلاعات

    هکرها یک برنامه را بدون آگاهی شما و توسط یک نرم‌افزار دیگر، روی دستگاه شما (یعنی موبایل یا کامپیوتر) نصب می‌کنند. کارکرد این برنامه به این شکل است که، هنگامی که شما برای تبادل ارز دیجیتال در حال جای‌گذاری(پیست) آدرس کیف پول خود هستید، به جای آدرس کیف پول شما، آدرس کیف پول فرد هکر پیست می‌شود. از این طریق ارز دیجیتال شما هک شده و به کیف پول هکر ارسال می‌گردد.

    5- ربات های هک Slack کیف پول دیجیتال

    برخی از ربات‌های هک هستند که بر روی Slack مستقر می‌شوند. از این طریق خطرهای امنیتی روی کیف پول را به شما اخطار می‌دهند. در صورتی که ممکن است خطری وجود نداشته باشد. سپس شما را به URL متصل کرده و از شما کلید خصوصیتان را می‌خواهند.

    *Slack چیست؟ مجموعه‌ای از چت‌روم‌های خصوصی یا پیام‌های فوری می‌باشد.
    * URL چیست؟ مخفف Uniform Resource Locator است. راهی برای شناسایی مکان یک فایل بر روی اینترنت است.

    6- افزونه های مرورگرها

    برخی افزونه‌های مرورگرها مدعی هستند، تجربه کاربری شما را در وب‌سایت‌های خرید و فروش ارزهای دیجیتال افزایش می‌دهند. این احتمال وجود دارد که افزونه‌ها هرگونه اطلاعاتی که شما در آن سایت‌ها وارد می‌کنید بخوانند و کیف پول شما را هک کنند. بنابراین همواره در استفاده از افزونه‌های مرورگرها، احتیاط کنید.

    7- هک به وسیله تبلیغات جعلی

    ممکن است شما در مرورگر به دنبال سایت‌های ارز دیجیتال باشید. هکرها با تصرف کردن اولین نتایج جستجو، با URL های مشابه سایت اصلی، شما را به سمت سایت خود هدایت می‌کنند.

    8- فیشینگ ایمیل

    یک ایمیل از سرویسی که می‌شناسید برای شما ارسال می‌شود، در حالی که این ایمیل از جانب آن‌ها نیست! هکرها از قالب و فرمت مشابه سرویس اصلی استفاده کرده‌اند. ممکن است شما حتی به آن سرویس ایمیل خود را نداده باشید اما حواستان نباشد و کلیک کنید.

    9- هک وای فای

    به تازگی‌ محققان امنیتی از حمله KRACK به شبکه های WiFi خبر دادند. آسیب‌پذیری krack attack باعث شده هر کسی بتواند تمام داده‌هایی که از وای فای عبور می‌کند مشاهده کند. در وای فای‌های عمومی مثل وای فای فرودگاه نیز مشکلاتی نظیر این اتفاق افتاده است.

    krack چیست؟ رخنه امنیتی را KRACK (مخفف Key Reinstallation AttaCK) نامگذاری کرده اند.

    10- نصب کی‌لاگرها

    کی‌لاگرها (keylogger) بدافزارهایی هستند که اگر به شبکه‌ی شما راه پیدا کنند، هرگونه عبارت بازیابی، پسورد و. وارد شده در دستگاه شما (موبایل یا کامپیوتر) را ذخیره کرده و به هکرها ارسال می‌کند. کی‌لاگرها از 3 طریق به دستگاه شما راه می‌یابند:

    1. ایمیل
    2. اتصال USB آلوده
    3. باز کردن یک نرم‌افزار آلوده از یک وب‌سایت

    چگونه از هک شدن کیف پول دیجیتالی خود جلوگیری کنیم؟

    با توسعه بازار ارزهای دیجیتال، سارقان اینترنتی و هکرهای بیشتری به آن حمله خواهند کرد. سرمایه‌گذاران باید هوشیار بوده و با بالا بردن امنیت کیف پول خود، از دارایی‌ها دیجیتالشان محافظت کنند. در ادامه چند اقدام ضروری برای جلوگیری از هک شدن کیف پول‌های دیجیتالی را ذکر می‌کنیم.

    1- استفاده از صرافی‌ های معتبر

    پیش از اقدام به ترید ارز دیجیتال در یک صرافی، ابتدا راجع به آن تحقیق کنید. از صرافی‌های معتبر و شناخته شده استفاده کنید. پیش از انتخاب و عضویت در صرافی ارز دیجیتال، 7 مورد زیر را بررسی کنید:

    1. بررسی دامنه صرافی و نشانه‌گذاری کردن (بوک‌مارک کردن) آدرس صرافی در مرورگر
    2. بررسی scam نبودن (کلاهبردار و متقلب نبودن) آدرس صرافی
    3. اجتناب از کلیک کردن روی لینک‌های آنلاین هنگام بررسی صرافی ارز دیجیتال
    4. تحقیق و بررسی راجع به اعتبار صرافی مدنظر در بازار و بین سایر کاربران
    5. تحقیق در مورد اعضا صرافی و تکنولوژی‌ای که به کار برده شده
    6. میزان سرمایه در گردش صرافی
    7. تحقیق راجع به سایت و شبکه‌های اجتماعی صرافی مورد نظر

    2- استفاده از کیف پول دیجیتالی معتبر

    از مهم‌ترین اقدامات لازم برای جلوگیری از هک شدن توسط هکرها، انتخاب یک کیف پول دیجیتالی مناسب است. کیف پول‌‌های دیجیتال در دو نوع نرم‌افزاری و سخت‌افزاری وجود دارند. کیف پول‌های سخت افزاری از امنیت بالاتری برخوردار هستند. کیف پول سخت افزاری یک کیف پول فیزیکی یا دستگاه ذخیره‌سازی سرد به شمار می‌رود. تنها ایراد این نوع کیف پول در این است که اگر رمز عبور خود را فراموش کنید، دیگر به رمز ارزهای خود دست نخواهید یافت.

    برخی افراد به منظور جلوگیری از گم یا فراموش شدن کلمه بازیابی کیف پول خود، آن را به صندوق امانات می‌سپارند. این گونه هم از هک شدن و هم از فراموش شدن در امان خواهد بود.

    سایر روش های جلوگیری از هک شدن کیف پول دیجیتال

    راهکارهای دیگری نیز وجود دار که به وسیله آن‌ها می‌توان ایمنی کیف پول را افزایش داد. اقدامات زیر در کاهش ریسک هک کیف پول دیجیتال موثر خواهد بود:

    1. ذخیره ارزهای دیجیتال به صورت آفلاین در کیف پول سخت‌افزاری
    2. نگه‌داری کیف پول کاغذی یا سخت‌افزاری در جایی امن
    3. نگه‌داری کلید خصوصی خود دور از محل کیف پول سخت‌افزاری و در محیطی آفلاین
    4. نگه‌داری مقدار ارز دیجیتال محدود در صرافی‌ها
    5. نگه‌داری آن مقدار ارز دیجیتال که قصد معامله کردنشان را ندارید در کیف پول سخت‌افزاری
    6. بوک‌مارک کردن آدرس سایت‌های ترید ارز دیجیتال
    7. احراز هویت دو عاملی توسط پیامک تلفن همراه یا ایمیل
    8. بازگو نکردن میزان دارایی دیجیتال خود به دیگران
    9. عدم نگه‌داری کل رمز ارزها در یک کیف پول
    10. پخش کردن دارایی دیجیتال خود در چند کیف پول
    11. غیرفعال کردن قابلیت بروزرسانی در کیف پول خود
    12. حذف کلیه نرم‌افزارهایی که از راه دور سیستم شما را کنترل می‌کنند
    13. استفاده از سیستم‌عامل لینوکس به جای ویندوز
    14. نصب یک ADblockers برای تشخیص تبلیغات ایمن و نرم‌افزارهای آلوده
    15. چک کردن 5 کاراکتر اول و آخر آدرس کیف پول با گیرنده
    16. استفاده از پسوردهای دشوار
    17. مرور اخبار راهکارهای جدید هکرها برای هک کیف پول‌های دیجیتال
    18. خیلی خیلی خیلی محتاط باشید!

    توصیه نویسنده

    دنیای کریپتوها فرصت‌های بزرگی برای ما خلق کرده و دریچه‌ای جدید هم برای سرمایه‌گذاری و هم برای بهبود زندگی خود در ابعاد مالی به روی ما گشوده است. با این حال حفظ دارایی‌های خود در این دنیای تازه، به یک چالش تبدیل شده است. با عمل به اقداماتی که در بالا ذکر شد می‌توان تا حد زیادی ریسک هک دارایی‌های خود را کاهش داد. شناخت و اجرای راهکارهای حفاظتی کیف پول‌های دیجیتال را خیلی جدی بگیرید. هر روز راهکارهای جدید را جستجو کرده و اجرا کنید.

    اگر خدایی ناکرده در زمینه هک یا فیشینگ کیف پول دیجیتال خود، تجربه‌ای دارید با ما به اشتراک بگذارید.

    سوالات متداول

    صرافی های ایرانی قابل اعتماد هستند؟

    در حال حاضر در حیطه ارز دیجیتال چند صرافی عملکرد خوبی داشتند و نسبتاً توانستند رضایت کاربران خودشان را جلب کنند. تا به حال هم سابقه شکایت یا هک شدن نداشته‌اند.

    در صورت هک شدن کیف پول دیجیتالی چه باید کرد؟

    متاسفانه بعد از هک شدن کاری از دست کسی برنمیاد و فقط باید از احتمال هک شدن جلوگیری کرد.

    آیا نگه داشتن رمز ارز در کیف پول صرافی ها خطرناک است؟

    بهتر است که یک کیف پول امن تهیه کرده و دارایی های دیجیتالی خود را در آن نگهداری کنید. این گونه اگر صرافی هم مورد حمله هکرها قرار بگیرد، سرمایه شما در امان است.

    صرافی بینگ ایکس

    صرافی بینگ ایکس

    صرافی آبان تتر

    صرافی آبان تتر

    صرافی تبدیل

    صرافی تبدیل

    صرافی نوبیتکس

    صرافی نوبیتکس

    این مقاله به کوشش الهه سلوکی و دیگر اعضای تیم نظارت تولید شده است. تک‌تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در بهبود کیفیت وب فارسی داشته باشیم.

    از سرمایه‌های خود محافظت کنید

    شیوع آبله میمون در ایالات متحده، اروپا، استرالیا و خاورمیانه دانشمندان را شگفت‌زده کرده است و نگرانی‌ها را از سرایت گسترده‌تر این بیماری، افزایش داده است.

    به گزارش خبر روز، آبله میمون یک بیماری ویروسی است با نشانه‌هایی همچون تب و بثورات پوستی جوش‌مانند. این بیماری معمولا خفیف است اما دو سویه از سرمایه‌های خود محافظت کنید دارد: یکی سویه کنگو که موجب وخامت حال فرد مبتلا می‌شود و با ۱۰ درصد احتمال مرگ همراه است. دیگری سویه غرب آفریقا که نرخ مرگ‌ومیر ناشی از ابتلا به آن حدود یک درصد است.

    بنا بر آمار، تا روز چهارشنبه ۴ خرداد، شمار موارد قطعی و مشکوک ابتلا به آبله میمون ۳۴۶ مورد بوده که تمامی این موارد در ۲۲ کشور جهان، خارج از آفریقا، جایی که ویروس آبله میمون بومی آن است، دیده شده است. این نخستین بار است که ویروس به این شکل گسترش پیدا کرده است.

    پیش از شیوع اخیر، موارد ابتلا به آبله میمون با مسافرت به مناطقی که ویروس، بومی آن مناطق بود ارتباط داشت یا با واردات حیواناتی که مبتلا به این ویروس بودند. در اغلب موارد جدید ابتلا، عفونت از راه رابطه جنسی سرایت یافته است.

    با وجود این، سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است هر کسی می‌تواند به ویروس مبتلا شود و به‌ ویژه احتمال ابتلای کودکان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر است.

    طبق اطلاعات منتشر شده بر روی وب‌سایت سازمان بهداشت جهانی، احتمال ابتلای هر کسی که در تماس نزدیک با فرد مبتلا به عفونت قرار گیرد، وجود دارد.

    آبله میمون بیماری نادر است که عامل آن ویروسی با همین نام است. این بیماری عضو خانواده بزرگ‌تر آبله و البته خفیف‌تر از باقی انواع آن است. واکسن آبله تا ۸۵ درصد در برابر ابتلا به آبله میمون مصونیت می‌دهد.

    طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی، نیاز به واکسیناسیون عموم برای جلوگیری از شیوع بیماری نامحتمل است اما با توجه به سرعت شیوع و ابهام درباره علت نحوه سرایت فعلی بیماری، این سازمان از مردم خواسته بهداشت را رعایت کنند و رابطه جنسی امن داشته باشند تا از سرایت بیماری جلوگیری شود.

    چگونه باید از خود در برابر ابتلا به آبله میمون محافظت کرد؟

    متخصصان حوزه بهداشت و درمان بر این باورند که احتمال سرایت آبله میمون در بین عموم جمعیت پایین است اما اقداماتی می‌تواند ریسک ابتلا به ویروس را کاهش دهد.

    موارد زیر توصیه‌های جمع‌آوری شده از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا، خدمات سلامت همگانی بریتانیا و سازمان بهداشت جهانی است:

    – از تماس با افرادی که اخیرا به آبله میمون مبتلا شده‌اند یا کسانی که ممکن است به این بیماری مبتلا باشند، دوری کنید.

    – در تماس نزدیک با فرد مبتلا و نشانه‌دار، ماسک بزنید.

    – در رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.

    – از تماس با حیواناتی که می‌توانند ناقل آبله میمون باشند دوری کنید؛ از جمله حیوانات مریض یا لاشه جانوران و به ویژه حیواناتی همچون میمون و جوندگان که سابقه ابتلا به این بیماری را دارند.

    – دست‌هایتان را به‌ خوبی تمیز کنید، مخصوصا پس از تماس با افراد یا حیواناتی که مبتلا به بیماری یا مشکوک به ابتلا هستند. می‌توانید دستانتان را با آب‌ و صابون بشویید یا از ژل ضدعفونی‌کننده دست استفاده کنید.

    – اگر از فرد مبتلا یا مشکوک به ابتلا به آبله میمون نگهداری می‌کنید، لباس محافظتی بپوشید.

    – فقط گوشت کاملا پخته‌شده بخورید.

    از سوی دیگر آبله میمون می‌تواند از راه تماس با اشیا و سطوح نیز منتقل شود. پس بهتر است از لمس وسایلی که افراد و حیوانات مبتلا با آن تماس داشته‌اند پرهیز شود.

    دکتر اسکات گوت‌لیب، پزشک، می‌گوید ویروس آبله میمون در خارج از بدن میزبان انسان بسیار پایدار است و می‌تواند بر روی وسایلی همچون لحاف و غیره زنده بماند.

    پروفسور امانوئل آندره، پزشک نیز در گفت‌وگو با شبکه CNBC، شست‌وشوی مرتب لباس‌ و رختخواب‌ را با دمای بالا توصیه می‌کند.

    وی می‌گوید که فکر نمی‌کند نیازی باشد که عموم مردم از سوار شدن به تاکسی و رفتن به خرید و هتل‌ها اجتناب کنند.

    او اضافه می‌کند که عموم مردم نیاز ندارند رعایتی بیشتر از آنچه در زندگی روزمره دارند در پیش بگیرند اما تأکید می‌کند اگر افراد در محیط پرخطر قرار بگیرند، باید بیشتر احتیاط کنند.

    در صورت ابتلا به آبله میمون چه باید بکنید؟

    اگر شک دارید که به آبله میمون‌ مبتلا شده‌اید یا نه، باید خود را قرنطینه و از تماس با دیگران دوری کنید و بلافاصله کمک پزشکی بگیرید.

    نشانه‌های اولیه آبله میمون شامل تب، سردرد، درد عضلات، تورم و کمردرد است. سپس بین یک تا پنج روز، بثورات پوستی جوش‌مانند روی صورت، دست، پا، چشم، دهان و اندام جنسی ظاهر می‌شود. بثورات می‌تواند به برآمدگی‌هایی بر روی پوست تبدیل شود. این برجستگی‌ها سپس به تاول‌هایی تبدیل می‌شوند که در آنها مایع سفیدی جمع می‌شود. این مایع با ترکیدن تاول رها می‌شود. پوست روی زخم تاول‌ها، پس از خشک شدن می‌افتد.

    بسیاری از نشانه‌های ابتلا به آبله میمون با دیگر بیماری‌ها همچون آبله‌مرغان، هرپس و سفلیس شباهت دارد. پس نظر پزشک برای تشخیص قطعی بیماری مهم است.

    اگر به آبله میمون مبتلا شده‌اید باید خود را تا زمان مسری بودن ویروس، قرنطینه کنید. بیماری اغلب خفیف است و بیشتر افراد با گذشت دو تا چهار هفته از ابتلا به ویروس خوب می‌شوند.

    توصیه‌های پزشکی درباره آبله میمون بر حسب کشور متفاوت است اما بنا بر توصیه، بهتر است افراد مبتلا در یک بیمارستان تخصصی بمانند تا از سرایت ویروس به دیگر افراد جلوگیری شود.


    خبر روز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    سردبیر خبر روز، بیش از ۱۴ سال است که در زمینه های تخصصی طراحی، توسعه، بهینه سازی و سئوسازی وب فعالیت می کند. وی از سال ۱۳۸۷ فعالیت خبری خود را در حوزه اخبار تکنولوژی آغاز کرده و از سال ۱۳۹۳ در حوزه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی شروع به فعالیت مستمر خبری کرده است. وی عضو هیئت مدیره شرکت رایسام نیز می باشد.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.