عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

پس حتماً قوانین مرتبط با ICO را بررسی کنید و با مشاورین مالی مشورت کنید.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟ و چه تفاوتی با ICO و STO دارد؟

IEO مخفف Initial Exchange Offer(عرضه اولیه صرافی) میباشد. روزانه در بازار کریپتوکارنسی، اصطلاحات جدید معرفی میشود. ICO مخفف Initial Coin Offering (عرضه اولیه کوین) میباشد. STO مخفف Security Token Offering(عرضه توکن بهادار) هست.

IEO، ICO و STO همگی اهداف یکسانی دارند و هر سه روش هایی هستند که یک کمپانی میتواند برای دریافت بودجه برای پروژه خود بکار ببرد. برای درک IEO، ابتدا مفهوم ICO و STO را بررسی میکنیم.

در ابتدا ICO یا همان عرضه اولیه کوین ایجاد شد. در ICO، کمپانی برای بدست آوردن بودجه، توکن ها را بطور مستقیم و با تخفیف به سرمایه گذاران میفروشد. این روش یکی پراستفاده ترین روش عرضه اولیه کوین یا توکن ICO ها برای بدست آوردن بودجه هست.

در این روش هیچ نظارتی نمیشود و به همین دلیل این امکان وجود دارد که پروژه مورد نظر کلاهبرداری باشد. یعنی هیچ قانونی در ICO وجود ندارد و اگر شما بتوانید سرمایه گذار جذب کنید، براحتی میتوانید یک پروژه راه اندازی کنید.

اما نبود نظارت بر ICO نهایتا توجه بعضی از آژانس های نظارتی را جلب کرد و توانستند بسیاری از کمپانی ها را مجبور کنند که از قوانین پیروی کنند. اینحالت منجر به شکل گیری STO (عرضه توکن بهادار) شد. میتوان گفت که STO عملا همان ICO میباشد که بر روی آن نظارت میشود.

ICO و STO دو تفاوت عمده دارند:

• STO فقط مربوط به توکن های اوراق بهادار میباشد. یعنی توکن هایی که فروخته میشوند، صرفا یک دارایی مالی هستند. در صورتی که ICO میتواند توکن های ابزاری نیز بفروشد که هدف از این توکن ها، قدرت دادن به یک پلتفورم خاص میباشد.
• بر روی STO کاملا نظارت میشود و این یعنی کاملا با قوانین دولتها سازگار میباشند و به همین دلیل صرفا به سرمایه گذاران معتبر ارائه میشوند. به همین دلیل افراد زیادی از STO محروم میشوند چون به اندازه کافی پول ندارند که سرمایه گذار معتبر شناخته شوند.

حال که مفهوم ICO و STO را متوجه شدیم، به سراغ IEO میرویم. IEO همان ICO هست که توسط یک صرافی کریپتوکارنسی مدیریت میشود. یعنی در IEO کمپانی مورد نظر بطور مستقیم توکن ها را به عموم مردم نمیفروشد بلکه همه چیز از طریق یک پلتفورم معاملاتی انجام میشود.

این فرآیند به اینصورت است که در ابتدا کمپانی مورد نظر هزینه ای را برای لیست شدن در صرافی پرداخت میکند و بخشی از توکن های خود را به صرافی میدهد. در مقابل صرافی این مسئولیت را قبول میکند که IEO را به موفقیت برساند.

سپس صرافی، IEO را بر روی سایت خود لیست میکند و فروش توکن از طریق صرافی صورت میگیرد. وقتی زمان IEO به اتمام میرسد، توکن ها سریعا در صرافی لیست میشود تا مورد معامله قرار گیرند.

IEO چه مزیت هایی دارد؟

۱-اولین و مهمترین ویژگی IEO این است که قابل اعتماد میباشد چون سرمایه گذاران به صرافی اعتماد میکنند. از آنجا که شهرت و اعتبار صرافی درمیان هست، به همین دلیل صرافی بر روی هر پروژه ای که میخواهد لیست شود، نظارت میکند. به همین احتمال خیلی کمی دارد که پروژه مورد نظر، کلاهبرداری باشد.

۲-تمام افردای که میتوانند از صرافی مورد نظر استفاده کنند، از عرضه اولیه صرافی عرضه اولیه کوین یا توکن ICO هم میتوانند استفاده کنند. به همین دلیل اکثر سرمایه گذارانی که از STO محروم شدند میتوانند در عرضه اولیه صرافی سرمایه گذاری کنند.

۳-سومین مزیت مربوط میشود به امنیت. در گذشته ICO به دلیل هک و یا دزدی از بین میرفتند. اما در IEO، صرافی مورد نظر امنیت وجوه سرمایه گذاری شده را تامین میکند.

۴-یکی از بزرگترین مزیت های IEO، نقدینگی آن میباشد. وقتی عرضه اولیه صرافی به پایان میرسد، مردم میتوانند توکن ها را در صرافی معامله کنند. در صورتی که ممکن است در ICO نتوانید بازاری برای معامله توکن ها پیدا کنید.

۵-آخرین مزیت IEO مربوط به بازاریابی میباشد. یعنی صرافی، IEO را به کاربرانش معرفی میکند.

IEO چه معایبی دارد؟

۱-انتشار IEO بسیار پرهزینه هست.

۲-IEO صرفا محدود به کاربران در صرافی مورد نظر میباشد. یعنی اگر صرافی در یک کشور استفاده نشود، آنگاه آن تعداد جمعیت حذف میشوند.

بنابراین عرضه اولیه صرافی یک حالت برد-برد-برد برای صرافی، سرمایه گذاران و کمپانی ها میباشد. در IEO هر کسی میتواند بر روی اهدافش تمرکز کند. یعنی صرافی با مسائل مربوط به بودجه و نظارت روبه رو هست؛ کمپانی هم بر روی ساخت محصولاتش تمرکز میکند و سرمایه گذاران هم احساس امنیت میکنند چون میدانند که بر روی هر پروژه نظارت شده است.

ICO چیست؟ آشنایی با مفهوم عرضه اولیه سکه

دنیای مالی اخیراً تغییرات بزرگی را تجربه کرده است. عرضه اولیه سکه (ICO) یکی از بزرگترین تغییرات در چند سال گذشته بوده است. جای تعجب نیست که یکی از محبوب‌ترین سوالات در سال گذشته در فضای رمزنگاری این بوده است ICO چیست؟

اگرچه ممکن است با برخی از ارزهای رمزپایه معروف مانند بیت کوین و اتریوم آشنا باشید، اما ممکن است با ICO آشنا نباشید.

قبل از اینکه به جزئیات بپردازیم، باید اطمینان حاصل کنیم که شما درک درستی از فناوری پشت ICO یعنی بلاکچین و قراردادهای هوشمند دارید. اگر از درک خود از این دو فناوری اطمینان دارید، می‌توانید از این بخش عبور کنید و به ‌بخش “مفهوم ICO” بروید.

اگر به اینجا آمده‌اید تا در مورد عرضه اولیه سکه بخوانید و قصد سرمایه گذاری در ارز رمزنگاری شده را دارید، لطفاً بخاطر داشته باشید که این کار فقط در یک صرافی قابل اعتماد انجام می‌شود!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

ICO چیست: بلاکچین‌ها

ارزهای رمزپایه از بلاکچین استفاده می‌کنند. به زبان ساده، بلاک گروهی از معاملات است. زنجیره گروهی از بلوک‌ها است که به یکدیگر متصل می‌شوند. این دو کلمه را کنار هم قرار دهید، و مفهوم بلاک چین پدیدار می‌شود.

تمام این بلوک‌های بهم پیوسته در زنجیره، یک پایگاه داده عمومی را تشکیل می‌دهند. این پایگاه داده به علیت اینکه با صدها یا حتی هزاران کامپیوتر به اشتراک گذاشته شده است عمومی گفته می‌شود. ما می‌توانیم این رایانه‌ها را به عنوان سرورهای پایگاه داده بلاکچین در نظر بگیریم (به این رایانه‌ها گره گفته می‌شود).

هرگونه تغییر در پایگاه داده باید توسط بیش از 51٪ از گره‌ها تأیید شود. اگر تأیید نشوند، نمی‌توان تغییر ایجاد کرد. این کار هک کردن پایگاه داده را بسیار سخت می‌کند، زیرا شما باید بیش از 51٪ از گره‌ها را هک کنید، و گره‌ها به طور معمول متعلق به افراد و شرکت‌های مختلف هستند.

این اثر را تمرکززدایی می‌نامند – به این معنی که پایگاه داده در یک مکان واحد ذخیره نمی‌شود، بلکه در مکان‌های مختلف ذخیره می‌شود.

هنگامی که ما در مورد “تغییرات“ پایگاه داده صحبت می‌کنیم، منظور معاملات داده است. برای مثال در مورد بیت کوین، منظور معاملات بیت کوین است – افرادی که بیت کوین را به افراد دیگر منتقل می‌کنند.

(برای اطلاعات بیشتر در مورد فناوری بلاکچین، راهنمای “توضیح بلاکچین” را مطالعه کنید)

اکنون، در بخش بعدی به فناوری‌هایی را که ICO ها استفاده می‌کنند، می‌پردازیم.

توکن‌ ها و قراردادهای هوشمند

معاملات انجام شده در پایگاه داده فقط به معاملات مالی مانند معاملات موجود در بلاک‌چین بیت کوین محدود نمی‌شود، آن معاملات می‌توانند روی هر چیزی باشند که دارای ارزش هستند.

به عنوان مثال، ارزش معامله می‌تواند یک خانه یا سهم یک شرکت باشد. مطمئناً نمی‌توانید از نظر فیزیکی خانه یا سهم یک شرکت را در بلاک‌چین قرار دهید. در عوض، شما به چیزی نیاز دارید که ارزش خانه یا سهم شرکت را نشان دهد.

توکن ‌ها

ورود شما به دنیای توکن را خوش‌آمد می‌گوییم. توکن‌ها برای نشان دادن ارزش چیزی ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال – یک خانه، برق، اعتبار فروشگاه یا سهم یک شرکت.

این توکن‌ها نمی‌توانند مستقیماً روی بلاک‌چین اعمال شوند، زیرا بلاک‌چین‌ها معمولاً فقط می‌توانند معاملات ارز رمزنگاری شده خود را پردازش کنند – مانند Ether در بلاک‌چین اتریوم و بیت کوین در بلاک‌چین btc.

در عوض، توکن‌ها باید از یک برنامه استفاده کنند.

قراردادهای هوشمند

برنامه‌هایی که توکن‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند، قراردادهای هوشمند نامیده می‌شوند. با این حال، آنها فقط شبیه یک دسته کد هستند. بنابراین، برای استفاده توسط کاربران عادی، توسعه دهندگان dApps (برنامه‌های غیرمتمرکز) ایجاد می‌کنند.

شما می‌توانید dApps را به عنوان رابطی که هنگام استفاده از اینستاگرام یا توییتر می‌بینید تصور کنید، اما پشت اینستاگرام و توییتر یک سری برنامه‌های رمزگذاری شده وجود دارد. این برنامه‌های رمزگذاری شده قراردادهای هوشمند است.

این قراردادهای هوشمند به دلایل بسیاری بی‌نظیر هستند. این دلایل شامل موارد زیر است:

• آن‌ها می‌توانند به طور خودکار معاملات را پردازش کنند.
• معاملات با برخی شرایط انجام شده در قرارداد هوشمند انجام می‌شود.

این را تصور کنید: “هنگامی که پیتر 100 اتر را به عنوان قرارداد هوشمند پرداخت می‌کند، سپس توکن خانه جان برای پیتر ارسال می‌شود”.

آنها از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند، بنابراین شرایط قرارداد هوشمند قابل تغییر نیست.

بنابراین، اکنون شما در مورد دو فناوری که باعث موفقیت ICO ‌ها شده‌اند می‌دانید. حال، بیایید در مورد اینکه ICO چیست صحبت کنیم!

مفهوم ICO

ICO‌ها را می‌توان با IPO‌ ها مقایسه کرد. IPO یک عرضه عمومی است – این اصطلاحی است که وقتی شرکت برای اولین بار سهام خود را به بازار سهام عرضه می‌کند، استفاده می‌شود. پیش از آن سهام این شرکت خصوصی بود و سهام آن در دسترس عموم نبود. از این رو، دانستن مفهوم عرضه اولیه برای درک تفاوت بین IPO و ICO مهم است.

وقتی شرکت‌ها خود را در بورس اوراق بهادار معرفی می‌کنند، افراد و سایر شرکت‌هایی که به این شرکت‌ها علاقه‌مند هستند می‌توانند سهام شرکت را با قیمت مشخص خریداری کنند.

از این سهام می‌توان برای رای گیری درباره اقدامات خاصی که شرکت انجام می‌دهد استفاده کرد، زیرا شما واقعاً صاحب جزئی از شرکت شده‌اید! اگر شرکت عملکرد خوبی داشته باشد، ارزش سهام آنها نیز به همین ترتیب افزایش می‌یابد و شما می‌توانید برای سودآوری در مرحله بعد آنها را بفروشید.

ICO ‌ها به اندازه IPO‌ ها تمیز نیستند. ICO‌ ها را می‌توان وسیله‌ای برای سرمایه گذاری جمعی دانست.

با ICO، یک رمز دریافت می‌کنید. این توکن‌ها به شما هیچگونه اختیار طولانی مدت یا مالکیت پروژه را نمی‌دهند. آن‌ها صرفاً وسیله‌ای برای پروژه برای جمع‌آوری سرمایه هستند.

با این حال، یک بار دیگر، در صورت موفقیت پروژه، ارزش رمز شما افزایش می‌یابد. بنابراین، می‌توانید رمز را به بیش از مبلغی که خریداری کرده‌اید بفروشید (در صورتی که مایل باشید).

ICO‌ ها چگونه کار می‌کنند؟

برای ساده‌سازی مفهوم اصلی ICO یا توضیح اینکه ICO چیست می‌توان به شکل زیر توجه کرد:

اگر می‌خواهید ارز رمزنگاری شده یا dApp خود را شروع کنید، به پول زیادی نیاز خواهید داشت. برای دریافت این پول می‌توانید ICO را اجرا کنید. اگر افرادی به ICO شما علاقه‌مند هستند و فکر می‌کنند این پروژه خوب است، می‌توانند رمز شما را با قیمت مشخصی خریداری کنند.

این قیمت‌ها به طور معمول در Ether (ETH) تنظیم می‌شوند، با این حال، برخی از پروژه‌ها بیش از یک ارز رمزپایه را قبول می‌کنند – به طور معمول Bitcoin (BTC) و Litecoin (LTC).

هنگامی که در یک ICO سرمایه گذاری می‌کنید، ETH، BTC، LTC یا هر ارز مورد نظر برای پرداخت را به قرارداد هوشمند ICO ارسال می‌کنید. سپس این قرارداد هوشمند مقدار توکن‌هایی را که برای آن پرداخت کرده‌اید برای شما ارسال می‌کند.

• معمولاً دو دلیل عمده برای خرید توکن از ICO وجود دارد – فروش توکن در آینده با قیمت بالاتر
• استفاده از رمز برای اهداف آن.

توکن‌ها معمولاً مزایایی مانند دارندگان توزیع، سهمی از سود یا ویژگی‌های برتر را به دارندگان این رمز ارائه می‌دهند.

از برخی توکن‌ها می‌توان برای خرید موارد موجود در برنامه پروژه هنگام ایجاد استفاده کرد – این نوع توکن‌ها به عنوان utility tokens شناخته می‌شوند.

چگونه سرمایه گذاران تصمیم ‌می‌گیرند در کدام ICO‌ها باید سرمایه گذاری کنند؟

صرف خوب بودن ایده، به این معنی نیست که پروژه های مربوطه هم خوب خواهند بود!

یک ایده می‌تواند واقعاً خوب به نظر برسد، اما پس از جمع‌آوری سرمایه، کاملاً شکست می‌خورد. متأسفانه درست است، حتی مواردی وجود داشته که ICO کاملاً کلاهبرداری بوده است! بنابراین، اکنون که متوجه شدید عرضه اولیه سکه چیست اطمینان حاصل کنید که هنگام تحقیق در مورد ICO، دقت کافی را داشته باشید.

سرمایه گذاران معمولاً به موارد زیر توجه زیادی می‌ کنند:

1. رقابت: آیا پروژه رقبایی دارد؟ اگر چنین است، آنها با رقبا در چه یزی متفاوت عمل می‌کنند؟
2. تیم: تیمی که روی پروژه کار می‌کند چه کسانی هستند؟ آیا آنها زمینه‌های مناسب و قابل قبولی دارند؟ آیا آنها قبلاً روی پروژه‌های مشابه کار کرده‌اند؟
3. استفاده از وجوه: آنها چگونه از پولی که از ICO خود جمع می‌کنند استفاده می‌کنند؟
4. نقشه راه: آنها قصد دارند چه کار کنند و چه مدت طول می‌کشد؟
5. توکن‌ها: چند توکن‌ وجود خواهد داشت؟ قیمت هر توکن چقدر است؟ چه تعداد توکن در ICO فروخته می‌شود و چه تعداد برای چیزهای دیگر نگهداری می‌شود؟

گزینه دیگر می‌تواند استفاده از برنامه‌های ICO Watch باشد. مشاغل جداگانه‌ای وجود دارد که وقت خود را به تحقیق، بررسی، طبقه‌بندی و پیگیری اخبار بازار در مورد ICO‌های مختلف اختصاص می‌دهند. یکی از این برنامه‌ها Coinview است که به کاربران امکان می‌دهد عملکرد ICO‌های مختلف را ردیابی کنند و عملکرد ارز رمزنگاری شده آنها را کنترل کنند.

موارد بالا سوالات زیادی هستند و خبر خوب این است که شما به طور معمول می‌توانید بیشتر پاسخ‌ها را در White Paper آن‌ها بیابید! نظرات در مورد پروژه و بررسی‌ها مهم است. با این اوصاف، شما همیشه باید مطمئن شوید که تحقیقات خود را انجام می‌دهید تا نظر خود را تشکیل دهید. بسیاری از اطلاعات در اینترنت می‌توانند نادرست یا بر اساس احساسات باشند!

“وایت پیپر” چیست؟

دانستن اینکه عرضه اولیه سکه چیست تقریباً به اندازه درک وایت پیپر مهم است. وایت پیپر سندی است که ایده‌ای را ارائه می‌دهد که ICO برای آن پول جمع می‌کند. این جزئیات بسیار بیشتر از توصیفاتی است که در وب سایت ICO پیدا خواهید کرد.

مواردی مانند معماری سیستم، نیازی که به ایده آنها وجود دارد (مشکلی که در آن حل می‌شود و غیره)، موارد استفاده از رمز، داده‌های بازار و پیش‌بینی رشد را پیدا خواهید کرد.

همچنین اغلب لیستی از اعضای تیم، سرمایه گذاران و مشاوران را مشاهده خواهید کرد. اگرچه، این به طور معمول در خود وب سایت نیز نمایش داده می‌شود.

برای موفقیت یک ICO، به یک وایت پیپر خوب نیاز دارد. اگر روزی متوجه شدید ICO در حال جریان است اما وایت پیپر ندارد، توصیه می‌کنیم هیچ توکنی از آن را نخرید.

تعداد کمی از افراد مایل به سرمایه گذاری در پروژه‌ای هستند که دارای یک وایت پیپر خوب نیست.

یک وایت پیپر خوب همچنین اطلاعاتی را در مورد هزینه وجوه ارائه خواهد داد. تمرکز باید بر روی بودجه‌ای باشد که برای رشد تجارت استفاده می‌شود و نه برای منافع شخصی. این مهم است!

یک یادداشت دیگر

همانطور که مشاهده می‌کنید، بیشتر جواب‌های مورد نیاز را از وایت پیپر ICO پیدا می‌کنید. با این حال، شما باید تحقیقات خود را خارج از وایت پیپر و وب سایت ICO عرضه اولیه کوین یا توکن ICO ادامه دهید.

شما باید بررسی کنید که آنها چگونه جامعه خود را به روز می‌کنند. یک راه خوب برای این کار عضویت در گروه تلگرامی آنها است (در صورت داشتن یک مورد) یا مشاهده انجمن‌های آن‌ها. از آنجا می‌توانید نحوه رسیدگی به سوالات، نظرات و هر چیز دیگری را در این بین مشاهده کنید.

نمونه ‌ای از ICO موفق

BitDegree اولین پلتفرم آموزش آنلاین با بلاکچین در جهان است که دارای استعدادهای فنی است. این پروژه حدود 32500 ETH را در هنگام فروش گسترده جمع‌آوری کرد و با موفقیت به سقف خود رسید.

وایت پیپر BitDegree بسیار مفصل بود و اطلاعات زیادی در مورد برنامه کاری پروژه با جزئیات کامل در مورد نحوه کار رمز BDG و هزینه کرد بودجه داشت.

برای اعضای تیم، هرکدام سابقه کاملی داشتند و MVP ارائه شد.

نقشه راه نیز مفصل بود و جامعه با ارسال مطالب وبلاگ و پاسخ‌های انجمن به روز بود. همانطور که مشاهده می‌کنید، جلب اعتماد جامعه مهم است. این قسمت اساسی از موفقیت بود – هیچ کس به افرادی که به آنها اعتماد ندارند پول نمی‌دهد.

چگونه می ‌توان ICO را راه اندازی کرد؟

اگر در حال ایجاد ICO هستید و در آن سرمایه گذاری نمی‌کنید، باید بدانید که چگونه سرمایه گذاران در مورد ICO تحقیق می‌کنند. شما باید درک کنید که آنها باید همه مواردی را که ما ذکر کردیم مشاهده کنند – در غیر این صورت، آنها به ICO شما اعتماد نخواهند کرد.

شما باید جامعه خود را به روز نگه دارید، با احترام با آنها رفتار کنید و اطمینان حاصل کنید که پروژه شما می‌تواند آنچه را که می‌گوید انجام دهد. همیشه اطمینان حاصل کنید که می‌توانید پروژه خود را به موقع تحویل دهید و هرگز دروغ نگویید.

اگر، به دنبال راهی دیگر برای سرمایه گذاری در بازار رمزنگاری (و فناوری ساخته شده بر روی آن) هستید و قصد دارید برخی از سکه‌های رمزنگاری را خریداری کنید، مطمئن شوید که این کار را از صرافی معتبر انجام می‌دهید! Binance و Coinbase دو گزینه عالی هستند.

نتیجه

اکنون که دانستید ICO چیست، به خاطر داشته باشید از آن جایی که موضوع جدیدی است، ممکن است مقررات بسیار کمی هم داشته باشد. بنابراین، همانطور که قبلا ذکر شد، شما همیشه باید در انتخاب آن برای سرمایه گذاری مراقب باشید. انجام تحقیقات بسیار مهم است!

شما باید سازندگان ICO و بازاری را که به آن وارد می‌شود را درک کنید. همیشه توانایی آن‌ها را در ارائه به موقع و بودجه پروژه تحت مطالعه را در نظر بگیرید. درباره کارهایی که قصد دارند با بودجه دریافتی خود انجام دهند مطلع شوید و از نقشه راه آن‌ها برای دیدن زمان گفتن اینکه پروژه آن‌ها راه‌اندازی می‌شود استفاده کنید.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

عرضه اولیه کوین به تریدر شانس می‌دهد که یک توکن جدید (معمولاً با پتانسیل رشد بالا) را با قیمت کم بخرد و با این کار به توسعه آن هم کمک کند.

بدین ترتیب، حامیان این پروژه دارای توکن‌های کاربردی پروژه محبوب خود می‌شوند و آن پروژه هم سرمایه بیشتری برای توسعه خود جذب کرده است.

تاریخچه عرضه اولیه کوین

محبوبیت عرضه اولیه کوین در سال 2014 افزایش یافت. در این سال، این نوع عرضه عمومی برای پروژه اتریوم به کار گرفته شد.

از آن سال به بعد، این عرضه اولیه در قالب “توزیع توکن به منظور جذب سرمایه” برای پروژه‌های متعدد بسیاری به کار رفت. در سال 2017، رونق زیادی در بازار کریپتو به وجود آمد. بسیاری از این پروژه‌ها در این سال از همین روش برای جذب سرمایه استفاده کردند.

این روش عرضه شبیه به “عرضه اولیه عمومی” (IPO) است اما تفاوت‌هایی بنیادین با دیگر روش‌های جذب سرمایه دارد.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه اولیه عمومی” (IPO)

عرضه اولیه عمومی معمولاً توسط پروژه‌های جاافتاده به کار می‌رود که بخشی از سهام خود را برای جذب سرمایه می‌فروشند. در مقایسه، عرضه اولیه کوین با هدفی مشابه اصولاً در همان مراحل ابتدایی یک پروژه برگزار می‌شود. توجه داشته باشید که در عرضه اولیه کوین هیچ سهمی از شرکت به فروش نمی‌رسد.

عرضه اولیه کوین برای پروژه‌های نوپا بسیار خوب است. معمولاً تازه‌واردان به عرصه کریپتو همیشه با مشکل سرمایه رو به رو هستند. سرمایه‌گذاران هم صرفاً به واسطه یک وایت پیپر به پروژه‌های جدید روی خوش نشان نمی‌دهند. مشروعیت اندک هم مسلماً سرمایه‌گذاران را نسبت به سرمایه‌گذاری منفرد در یک پروژه جدید می‌ترساند.

البته پروژه‌های قدیمی‌تر هم ممکن است از عرضه اولیه کوین برای افزایش سرمایه خود استفاده کنند. سازمان‌های متمرکز می‌توانند محصولات و دامنه فعالیت خود را با صدور یک توکن به صورت غیر متمرکز دربیاورند.

علاوه بر این، پروژه‌های غیر متمرکز بلاکچینی هم می‌توانند با برگزاری یک عرضه اولیه کوین دیگر برای محصول جدید خود جذب سرمایه کنند.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه اولیه صرافی” (IEO)

دو عرضه کوین و صرافی دارای شباهت‌های زیادی هستند. تفاوت اصلی اینجاست که عرضه اولیه صرافی فقط از سوی تیم پروژه برگزار می‌شود و یک صرافی میزبان برگزاری چنین عرضه اولیه‌هایی است.

عرضه‌های اولیه صرافی معمولاً نزد کاربران بسیار محبوب است. عرضه عرضه اولیه کوین یا توکن ICO اولیه صرافی یا IEO به کاربران نشان می‌دهد که این پروژه توسط صرافی مورد نظر (معمولاً یک صرافی معتبر) مورد تأیید قرار گرفته است و بررسی شده است.

همچنین، تیم توسعه هم از جذب سرمایه بیشتر به سود می‌رسد. بخشی از سرمایه هم به صرافی برگزار کننده اهدا می‌شود. بدین ترتیب، تمام طرفین عرضه اولیه صرافی به سود می‌رسند.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه توکن اوراق بهادار” (STO)

از لحاظ فنی، این دو نوع عرضه کاملاً مشابه یکدیگرند و می‌توان عرضه توکن اوراق بهادار را “عرضه اولیه کوین جدید” نامید. اما از لحاظ قانونی، هیچ اجماعی در خصوص عرضه اولیه کوین وجود ندارد.

به همین دلیل برخی شرکت‌ها تصمیم می‌گیرند که از عرضه توکن اوراق بهادار برای انتشار قانونی و عادلانه توکن‌های خود استفاده کنند. در نتیجه، صادرکنندگان مجبورند که توکن‌های خود را همچون اوراق بهادار به صورت هدفمند در چهارچوبی قانونی توزیع کنند.

نحوه کار ICO

عرضه اولیه کوین به عناوین مختلف اجرا می‌شود. بلاکچین پروژه گاهی اوقات پیش از عرضه اولیه توسعه یافته است. در این صورت، توکن‌های آن پروژه از طریق همین شبکه جدید به کاربران ارسال می‌گردد.

اما اکثر مواقع، پروژه‌ها دارای شبکه مستقل خود نیستند و از یک بلاکچین توسعه یافته (معمولاً اتریوم) برای صدور توکن‌های خود استفاده می‌کنند. در صورت ارائه بلاکچین بومی می‌توان توکن‌های قدیمی را با توکن‌های جدید (با استاندارد جدید) سواپ کرد.

غالباً صدور توکن‌ها بر روی زنجیره‌های مجهز به قراردادهای هوشمند هم از مهم‌ترین روش‌های عرضه اولیه کوین است. این روش هم معمولاً از شبکه اتریوم با استاندارد ERC-20 تبعیت می‌کنند.

وجود این استاندارد به معنای این است که چهارچوب‌های پیش‌فرضی برای صدور و انتقال توکن‌ها تعیین شده است که روند ساخت توکن‌های جدید را ساده می‌سازد. بدین ترتیب، هر کسی با دانش اولیه کدنویسی می‌تواند از این استانداردها استفاده کند تا توکن خود را با قابلیت‌های جدید تعریف کند.

طبق برآوردها، بیش از 200 هزار توکن با استاندارد اتریوم ایجاد شده است.

می‌توان از شبکه‌های دیگر همچون ویوز (WAVES)، نئو (NEO)، نم (NEM) یا استلار (Stellar) هم برای ارائه توکن‌های جدید استفاده کرد. خیلی از توسعه‌دهندگان حرفه‌ای هم ترجیح می‌دهند از این شبکه‌های قدیمی استفاده کنند تا یک شبکه جدید بسازند.

شرایط عرضه اولیه کوین

عرضه اولیه کوین از قبل اعلام می‌شود و یک ساختار توزیع مشخص را ارائه می‌دهد. بازه زمانی عرضه و تعداد توکن‌های قابل عرضه معمولاً از قبل تعیین می‌گردند. احتمالاً یک فرم ثبت نام هم وجود خواهد داشت که کاربران باید تا حدودی خود را احراز هویت کنند.عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

کاربران باید مقدار پرداخت خود را به یک آدرس خاص واریز کنند. معمولاً کوین‌های معروف همچون بیت کوین یا اتریوم برای این کار استفاده می‌شوند. توکن‌های دریافتی به همین آدرس واریز می‌شوند یا همچنین می‌توانید آدرس جدیدی را برای دریافت توکن‌ها اعلام کنید.

آیا هر کسی می‌تواند عرضه اولیه کوین برگزار کند؟

فناوری ایجاد و توزیع توکن‌ها در دسترس همگان وجود دارد و همانطور که گفته شد با دانش اولیه برنامه‌نویسی هم می‌توان یک توکن ایجاد کرد. اما با این وجود، ملاحظات قانونی خاصی نیز وجود دارد که باید برای برگزاری عرضه اولیه کوین رعایت شوند.

در مجموع، حوزه رمزارزها دارای قوانین دقیقی نیست و برخی پرسش‌ها هنوز پابرجاست. حتی کشورهایی که با موافق با رمز ارزها هستند هم چهارچوب دقیقی برای این حوزه معین نکرده‌اند.

قوانین در رابطه با عرضه اولیه کوین

به دلیل گستردگی موضوع و وجود قوانین مختلف معمولاً نمی‌توان چهارچوب معینی برای ICO تعریف کرد. توجه داشته باشید که عدم وجود قوانین معین در یک منطقه جغرافیایی نمی‌تواند به معنایِ بی‌اشکال بودنِ برگزاری عرضه اولیه باشد.

پس حتماً قوانین مرتبط با ICO را بررسی کنید و با مشاورین مالی مشورت کنید.

تا به حال هم چندین مورد از ورود مراجع قانونی به حوزه عرضه‌های اولیه به وجود آمده است. آن‌ها به این بهانه که توکن‌های اهدا شده از نوع اوراق بهادار (STO) است، سعی می‌کنند که قوانین اوراق بهادار را بر سرمایه‌های ICO اعمال کنند.

فناوری از چهارچوب‌های اداری سریع‌تر حرکت می‌کند. شاید به همین دلیل است که بعد از سال‌ها هنوز ساختار قانونی برای اکثر کارکردهای حوزه بلاکچین وجود ندارد.

برخی کاربران از ترس مداخله دولت‌ها ترجیح می‌دهند فعلاً وارد این حوزه نشوند و منتظر قوانین مشخص بمانند. بسیاری هم ترسی از تضمین امنیت اموال خود ندارند و ساختار قانونی را بی‌اساس می‌دانند و به کسب سود فکر می‌کنند.

اما نهایتاً به نظر می‌رسد که بازار عرضه اولیه کوین به دلیل گستردگی زیاد و همه‌گیر بودن نیاز دارد تا به یک چهارچوب معین برسد.

خطرات عرضه اولیه کوین

دورنمای افزایش نرخ یک توکن تازه‌وارد می‌تواند بسیار وسوسه برانگیز باشد. اما واقعیت این است که همه کوین‌ها مانند یکدیگر نیستند و تضمینی در رابطه با رشد ارزش کوین مورد نظر وجود ندارد.

تحلیل فاندامنتال در تعیین ارزش ذاتی توکن‌های جدید بسیار مؤثر است. نیاز است که سرمایه‌گذاران تحقیقات گسترده‌ای را پیش از سرمایه‌گذاری انجام دهند. بهتر است پرسش‌های زیر را از خودتان بپرسید:

• آیا مفهوم مورد نظر می‌تواند آینده خوبی داشته باشد؟ آیا نیازهای خاصی را حل می‌کند؟
• توزیع توکن‌های جدید به چه صورت عرضه اولیه کوین یا توکن ICO است؟
• آیا پروژه مدّ نظر واقعاً به یک توکن نیاز داشته است و آن توکن چه کاربردی در اکوسیستم خواهد داشت؟
• اعضای تیم چه کسانی هستند و آیا اعتبار لازم را دارند؟

نتیجه گیری

استفاده از فرصت‌ها مطمئناً هدف همه سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو است. عرضه اولیه کوین (ICO) از روش‌های ساده و ارزان برای تصاحب توکن‌های جدید بازار است. طبعاً احتمالش وجود دارد که این توکن‌ها پس از ثبت در صرافی‌های بزرگ و آغاز معاملات به ارزش بالاتری برسند.

نکته مهم اینجاست که عرضه اولیه از سمت توسعه‌دهندگان برای افزایش سرمایه انجام می‌گیرد. پس تریدرها می‌توانند خوش‌بین باشند که پروژه مورد نظرشان در صورت سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه کافی به توسعه خود ادامه دهد.

توجه داشته باشید که پیش از سرمایه‌گذاری باید از پروژه خود مطمئن شوید. در نتیجه، لازم است که تحلیل فاندامنتال را برای سنجش ارزش ذاتی پروژه اجرا کنید.

در نهایت هم بدانید که بازار کریپتو مرتباً در حال نوسان است. می‌توان یک توکن جدید را با آگاهی اندک نسبت به دانش برنامه‌نویسی ساخت. عدم وجود چهارچوب‌های قانونی هم باعث خواهد شد تا کلاهبرداران هم به این عرصه علاقه‌مند شوند.

پس حتماً پیش از سرمایه‌گذاری تحقیق کنید و فقط سرمایه جانبی خود را وارد بازار کنید. فراموش نکنید که اتریوم بزرگ هم روزی کار خود را با عرضه اولیه آغاز کرد و هر توکن در این عرضه اولیه با قیمت 0.31 دلار به فروش رسید.

ICO یا سرمایه گذاری اولیه چیست؟ | بیدارز

ICO یک عرضه اولیه کوین یا فروش توکن برای سرمایه گذاری است. به عبارتی دیگر، ترکیبی از روش‌های تجمیع است که توسعه‎دهندگان را قادر می‌سازد تا منابع مالی خود را برای ایجاد پروژه‌های جدید افزایش دهند.

در حال حاضر اغلب سرمایه قبل از اجرای پروژه جمع می­شود. شرکت سرمایه پذیر کننده توکن ها را منتشر کرده و آن‌ها را به یک رمز ارز مثل بیت کوین یا اتریم تبدیل می‌کند.

بعد از آنکه توکن منتشر شد، سرمایه گذاران مبلغ معادل سرمایه گذاری شده را از روی توکن‎های تازه صادر شده به دست می‎آورند. اگر رمز ارز موفق شود، سرمایه گذاران از قبال افزایش ارزش توکن‎هایشان به سود می‌رسند. سپس از توکن‎ها می‌توان به عنوان ارز داخلی استفاده کرد یا با آنها در صرافی‌ها داد و ستد انجام داد.

ICO چگونه کار می‌کند؟

از نظر تئوری نحوه عملکرد ICO بسیار ساده به نظر می‌رسد. توکن جدید با کمک یک قرارداد هوشمند که با مبلغ مشخصی از فیات (پول ملموس) مبادله می‌شود به سرمایه گذار منتقل می‌شود. توسعه دهندگان ICO یک سند رسمی تهیه می‌کنند؛ یک گزارش که کلیه اطلاعات مربوط به پروژه و نشانه‌های آن را تشریح می‌کند.

بعضی اوقات یک سند دوم اضافه می‌شود که ویژگی‌های فناوری پروژه و ویژگی‌های فنی ICO را شرح می‌دهد. سند سوم می‌تواند یک تفاهم نامه پیشنهادی باشد که عوامل خطر سرمایه گذاری احتمالی را توصیف کرده و فرایندهای آن را شرح می‌دهد.

چرا ICO برای سرمایه گذاران جذاب است؟

ارزش اصلی ICO به پروتکل‌های آن است. توکن ها، توسعه دهندگان پروتکل را قادر می‌سازند تا مستقیماً پس از انتشار رمز ارز از قابلیت‌های آن کسب درآمد کنند. این کار معمولاً با رزرو برخی از توکن‎‎ها برای توسعه دهندگان، سرمایه گذارانی که در مراحل اولیه هستند یا کاربرانی که برای بار اول مراجعه می‌کنند انجام می‌شود.

هنگامی که پروژه ایجاد گردید و موفق شد، سرمایه گذاران ICO می‌توانند زنجیره‌ای از بازخوردهای مثبت را منتشر کنند که حمایت بیشتر بازار برای توکن را فراهم می‌آورد. خریدهای سودمند به جذابیت پروتکل کمک کرده و موقعیت آن را در بازار تقویت می‌کند. با افزایش قیمت یک توکن، تقاضای بازار برای پروتکل نسبت به در دسترس بودن برنامه‌ها با روند سریع‌تری افزایش می‌یابد.

بیشترین انتظارات سرمایه گذاران

• به دست آوردن سود از فروش توکن های بعدی با قیمت بالاتر
• به دست آوردن خدمات مورد نیاز با قیمت پایین از توکن‎ها

ریسک‌های احتمالی

در مراحل اولیه توسعه و راه‌اندازی یک پروژه ICO، خطرات ناشی از عدم موفقیت بسیار زیاد است. صنعت بلاکچین هنوز یک زیرساخت با کیفیت یا پشتیبانی تحلیلی برای محافظت از سرمایه گذاران در برابر این‌گونه خطرات ندارد.

شرایطی که بسیاری از پروژه‌های ICO ایجاد می‌شوند، همیشه مطابق با استانداردهای ضد کلاه‌برداری و پول‌شویی نیست. زیرساخت ICO هیچ کنترلی بر روی هزینه بودجه یا تنظیم پیشرفت توسعه بلاکچین فراهم نمی‌آورد. در نتیجه اگر اسناد محکمی در هنگام جذب سرمایه ارائه نشود، احتمال کلاه‌برداری وجود دارد.

به زبان ساده‌تر، هیچ مانعی در راه توسعه دهنده‌ای که وجوه ICO را جمع آوری کرده وجود ندارد؛ با این حال ICO هنوز هم به عنوان یک سرمایه گذاری جذاب تلقی می‌شود.

مقررات ICO

یک سؤال اساسی برای ICO تنظیم آن است، زیرا یک ابزار بین المللی است که توسط هیچ تنظیم کننده خاصی (رگولاتور) یا یک بانک کنترل نمی‌شود. سرمایه گذاران در ICO در انتظار سود چنین پروژه‌هایی هستند که بیش از 4 میلیارد دلار در سال 2017 جذب می‌کنند و از آنجا که این روند بعید است از بین برود، رگلاتورها مجبور می‌شوند مشکلات امنیتی مربوط به پیشنهاد‌های فروش عمومی را تعیین کنند و یک ICO را تعریف کنند.

مقررات ICO در سراسر جهان:

• ایالات متحده: با اظهار دقیق جواز و ثبت نام مجاز است.
• کانادا: با داشتن امنیت اساسی مجاز است.
• اتحادیه اروپا: با رعایت قوانین سخت‌گیرانه توسط اوراق بهادار اروپا و مرجع بازار مجاز است.
• آلمان: با مقررات سخت مجاز است.
• چین: تمام پروژه‌های ICO ممنوع است.
• ژاپن: مقررات در دست بررسی است.
• انگلستان: بدون وضع مقررات، مجاز است.

ICO 2.0

به جرئت می‌توان گفت ICO به دلیل فرصتی که برای تأمین بودجه و هزینه‌های اضافی فراهم آورده و نیز باعث شکل گیری شبکه‌ای از ذینفعان علاقه‌مند به این پروژه شده، به صورت گسترده مورد پذیرش قرار گرفته است. این امر به شرکت‌های خصوصی در سراسر جهان برای مشکل حاد کمبود بودجه راه حل نشان می‌دهد.

از طرف دیگر یک آمار نسبتاً بد نشان می‌دهد که کمتر از 30 درصد پروژه‌های ICO موفق می‌شوند. با توجه به این روند سرمایه گذاران به طور فزاینده تمایلی به سرمایه گذاری در چنین پروژه‌های جدید ندارند.

ICO 2.0 می‌تواند راه حلی مناسب‎تری فراهم آورد.=

ICO 2.0 امر می‌تواند از طریق یک اصلاحیه در قوانین کار کند. ICO 2.0 این اجازه را می‌دهد تا سرمایه گذاران معتبر بتوانند بدون محدودیت خرید خود را انجام دهند و برای توسعه دهندگان تا مبلغ 50 میلیون دلار سرمایه اولیه جذب کنند. بعد از آن ICO از طریق یک بررسی تطابق که توسط مقامات برقرار شده است، انجام می‌شود.

بازیگران حقوقی در سراسر جهان در جستجوی ابزارهایی برای تنظیم روابط بین شرکت‌های سرمایه گذاری و شرکت‎های در حال جذب سرمایه هستند. در عین حال مبارزه اصلی در توسعه بلند مدت ICO است. هدف نهایی تعادل در افزایش سطح حمایت از مشارکت کنندگان و در عین حال حفظ آزادی کافی در فضای قانونی است.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟ بررسی تمام نکات پیرامون ICO ها

هر پروژه برای راه‌اندازی و توسعه نیازمند تأمین مالی است. عرضه اولیه کوین (ICO) یکی از راه‌های تأمین سرمایه اولیه پروژه‌ها، در فضای ارزهای دیجیتال است. اما عرضه اولیه کوین دقیقاً چیست و چگونه انجام می‌شود؟

در این مقاله از «اکس نوین» قرار است از سیر تا پیاز ICO ها را بررسی کنیم. با ما همراه باشید!

مطالبی که در این مقاله خواهید خواند:

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

عرضه اولیه کوین یا Initial Coin Offering روشی برای تأمین سرمایه اولیه برای پروژه‌های ارز دیجیتال است. در یک ICO، توسعه‌دهندگان توکن‌های مبتنی بر بلاکچین (Blockchain) را بین سرمایه‌گذاران اولیه توزیع می‌کنند.

کاربران در این روش، توکن‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌توانند آنها را بلافاصله یا در آینده ترید کرده و از آنها سود کسب نمایند. در مقابل، پروژه‌ها نیز سرمایه لازم برای ادامه مسیر و توسعه بیشتر را به دست خواهند آورد.

با جمع‌آوری بودجه لازم برای توسعه پروژه اتریوم در سال 2014 از طریق عرضه اولیه، توجه همگان به این نوع روش تأمین سرمایه جلب شد. پس از آن، رونق ارزهای دیجیتال در سال 2017 باعث شد تا پروژه‌های زیادی از این طریق به تأمین سرمایه اولیه خود اقدام کنند.

در نگاه اول، ممکن است تصور کنید عرضه اولیه کوین و عرضه اولیه سهام دو چیز مشابهند. اما این دو روش کاملاً با یکدیگر متفاوتند.

سرمایه گذاران معمولاً با خرید عرضه اولیه سهام، سهام مالکیت جزئی از شرکت یا کارخانه ارائه دهنده آن سهام را خریداری می‌کنند. در طرف دیگر اما داستان کاملاً متفاوت است. در عرضه اولیه کوین، پروژه ارز دیجیتال با فروش توکن‌های خود برای توسعه بیشتر سرمایه جمع‌آوری می‌کند ولی سرمایه‌گذاران با مشارکت در ICO ها هیچ مالکیتی در آن شرکت را بدست نمی‌آورند.

اما آیا عرضه اولیه کوین تنها به پروژه‌های تازه‌وارد به صنعت ارزهای دیجیتال محدود می‌شود؟

خیر!

شرکت‌های با سابقه نیز گاهی اوقات از ICO ها استفاده می‌کنند. این کار، از طریق عرضه اولیه معکوس صورت می‌گیرد که از لحاظ عملکرد، بسیار شبیه به ICO معمولی است. در این روش،کسب‌و‌کاری که قبلاً کالا یا خدماتی را ارائه می‌داده، برای تمرکززدایی اکوسیستم خود توکن هایی را صادر می‌کند و آنها را به سرمایه گذاران می‌فروشد. فروش این توکن ها از طریق ICO صورت می‌گیرد.

تفاوت عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

عرضه اولیه کوین و عرضه اولیه صرافی از بسیاری از جهات به هم شباهت دارند. تفاوت اصلی این دو عرضه اولیه این است که در IEO علاوه بر تیم توسعه، یک صرافی ارز دیجیتال نیز در روند جمع‌آوری سرمایه دخیل است. در حقیقت، صرافی به تیم توسعه این امکان را می‌دهد تا از طریق پلتفرم معاملاتی، توکن های خود را بین سرمایه گذاران عرضه کند.

عرضه اولیه صرافی یک برای تیم توسعه و صرافی دیجیتال یک معامله برد برد است. زمانی که یک صرافی معتبر یک IEO برگزار می‌کند، کاربران با این دید که پروژه مورد نظر توسط آن صرافی به طور دقیق حسابرسی شده با خیال راحت به سرمایه گذاری خواهند پرداخت. بدین شکل، تیم توسعه می‌تواند مقدار سرمایه مورد نیاز خود را جمع‌آوری کند و صرافی نیز از موفقیت این پروژه سود خواهد برد.

تفاوت عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه توکن اوراق بهادار (STO) چیست؟

عرضه توکن اوراق بهادار از دیدگاه تکنیکال با ICO ها مشابه است. با این حال، داستان از نظر حقوقی کاملاً فرق می‌کند.

به دلیل ابهامات قانونی موجود در زمینه ICO ها، برخی شرکت‌ها تصمیم گرفتند تا این مسیر را در قالب عرضه توکن اوراق بهادار یا همان STO ادامه دهند. این شرکت‌ها در حقیقت به دنبال این بودند تا از طریق STO، ابهامات موجود در عرضه اولیه کوین را برطرف کنند.

STO ها اوراق بهادار واقعی هستند. در حقیقت این توکن ها توسط دارایی ها، سود یا درآمد شرکت و … پشتیبانی می‌شوند. در نیمه دوم سال 2018 و 2019 جمع‌آوری سرمایه در مسیر STO ها رونق گرفت چرا که این مسیر به دنبال آن بود که خیال سرمایه گذاران از سرمایه گذاری خود راحت باشد و احتمال تقلب و کلاهبرداری به حداقل کاهش یابد.

ICO چگونه کار می کند؟

ICO ها می‌توانند اشکال مختلفی داشته‌باشند. گاهی اوقات، تیم پروژه در بستر بلاکچینی که در ماه‌ها و سال‌های آینده به توسعه آن ادامه خواهند داد توکن ها را عرضه می‌کند. در این روش، توکن ها پس از خرید، به آدرس کاربران در آن بلاکچین ارسال می‌شود.

در صورتی که پروژه، بلاکچین مخصوص به خود را نداشته‌باشد، توکن ها در بستر شبکه‌ای دیگر همچون اتریوم صادر خواهند شد. به محض ساخت بلاکچین مخصوص به پروژه، سرمایه گذاران می‌توانند توکن های خود را با توکن های جدید در بستر بلاکچین اختصاصی معاوضه کنند.

متداول‌ترین روش اما صدور توکن ها در یک بلاکچین با قابلیت استفاده از قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) است.

اتریوم مقصد اصلی پروژه‌هاست. در حقیقت بسیاری از پروژه‌های موجود در فضای کریپتو، از شبکه اتریوم و استاندارد ERC-20 برای ایجاد توکن های خود استفاده می‌کنند. برای مثال، پروژه‌های موفقی چون ترون، ایاس و بایننس کوین ابتدا در بستر بلاکچین اتریوم عرضه و بعدها به بلاکچین اختصاصی خود منتقل شدند.

تخمین زده‌می‌شود که امروزه بیش از 200 هزار توکن مختلف در شبکه اتریوم وجود داشته‌باشد.

در کنار اتریوم، بلاکچین های دیگری چون استلار (Stellar)، نئو (NEO)، ویوز (Waves) و … نیز میزبان پروژه‌های عرضه اولیه هستند. با توجه به انعطاف پذیری این شبکه‌ها، بسیاری از پروژه‌ها هیچوقت این شبکه‌ها را ترک نخواهند کرد و به تقویت پایه‌های پروژه خود، در بستر این بلاکچین ها خواهند پرداخت. این امر به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا از ابزارهایی که قبلاً آزمایش شده و جواب پس داده‌اند برای بهبود پروژه خود استفاده نمایند.

ICO ها زودتر از موعد مقرر اعلام می‌شوند. تیم پروژه ممکن است یک بازه زمانی خاص یا سقفی برای فروش توکن ها را برای ICO مشخص کند. علاوه بر این، سرمایه گذاران بایستی برای شرکت در بعضی از ICO ها ثبت‌نام اولیه انجام دهند.

چه کسی می تواند یک ICO را راه اندازی کند؟

فناوری راه اندازی ICO و توزیع رمزارزها به طور گسترده‌ای در دسترس همگان است. با این حال، در عمل، پیش از این کار، ملاحظات حقوقی بسیاری باید در نظر گرفته شود.

فضای ارزهای دیجیتال به طور کلی فاقد دستورالعمل‌های نظارتی است و هنوز در برخی از زمینه‌های آن ابهاماتی وجود دارد. برخی از کشورها راه‌اندازی ICO ها را به طور کامل ممنوع کرده‌اند. بنابراین، لازم است تا از قوانین پیرامون ICO ها در کشور خود مطلع شوید.

چه قوانینی پیرامون عرضه اولیه کوین وجود دارد؟

پاسخ دادن به این سوال تا حدی دشوار است چرا که فاکتورهای زیادی باید در نظر گرفته‌شوند. قوانین و مقررات در هر حوزه قضایی فرق می‌کند و هر پروژه با ویژگی‌های خود، ممکن است در نحوه نگاه نهادهای دولتی به آن تأثیر بگذارد.

عدم وجود مقررات در بعضی از نقاط به معنی مجوز برای تأمین سرمایه پروژه از طریق راه اندازی ICO نیست. بنابراین در صورتی که به دنبال راه‌اندازی ICO هستید، ضروری است تا پیش از انتخاب این روش تمامی مقررات را در نظر بگیرید.

قانون گذاری‌ها در رابطه با فضای بلاک چین و ارزهای دیجیتال کند است و سرعت پیشرفت این فناوری از قانون‌گذاران بسیار بیشتر است. هنوز بسیاری از نهادهای دولتی به دنبال آن هستند تا چارچوبی شفاف تر برای تکنولوژی بلاک چین و ارزهای دیجیتال ارائه دهند.

اگرچه بسیاری از علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال از احتمال دسترسی بیش از حد دولت‌ها و جلوگیری آنها از توسعه پروژه‌ها نگران هستند، اما برخی، وجود قوانین را برای حمایت از حقوق سرمایه گذاران ضروری می‌دانند.

عرضه اولیه کوین چه خطراتی دارد؟

وعده‌های توسعه‌دهندگان از بازدهی هنگفت یک توکن، موضوعی وسوسه‌کننده است. با این حال، تمامی کوین ها موفق به انجام این کار نخواهند شد. در حقیقت، در این نوع سرمایه گذاری، هیچ تضمینی برای سود رسانی به شما وجود ندارد.

تعیین اینکه یک پروژه آینده درخشانی خواهد داشت یا به نابودی ختم خواهد شد تا حد زیادی دشوار است و فاکتورهای بسیاری باید در نظر گرفته‌شوند. سرمایه گذاران باید در رابطه با توکن مورد نظر خود تحقیقات گسترده‌ای را انجام داده و بتوانند پس از آن به سوالات زیر در رابطه با پروژه انتخابی پاسخ دهند:

• آیا مفهوم پروژه دوام دارد؟ چه مشکلی را حل خواهد کرد؟
• عرضه توکن ها چگونه خواهد بود؟
• آیا این پروژه بلاکچین دارد یا بدون آن انجام خواهد شد؟
• آیا تیم توسعه معتبر است و مهارت‌های لازم برای پیش بردن پروژه را دارند؟

قانون مهم در هرنوع سرمایه‌گذاری این است که هرگز بیش از مقداری که می‌توانید از دست بدهید سرمایه‌گذاری نکنید. بی‌ثباتی در ماهیت بازار ارزهای دیجیتال نهفته است و سرمایه گذاری بدون هیچ نوع تحقیقی در نهایت دست شما را در پوست گردو خواهد گذاشت.

سخن پایانی

عرضه اولیه کوین یا ICO ها تاکنون به عنوان ابزاری برای تأمین سرمایه پروژه‌ها بسیار خوب عمل کرده‌اند. به دنبال ICO موفقیت۲آمیز اتریوم در سال 2014، بسیاری از سازمان٬ها توانستند از این طریق، پروژه خود را گسترش دهند.

با این وجود، خریداران باید به پروژه مدنظر خود و ویژگی٬های آن واقف باشند. بازدهی تضمینی برای این نوع سرمایه گذاری وجود ندارد. بنابراین، انجام تحقیقات پیش از انجام سرمایه گذاری ضروری خواهد بود.

در سال‌های اخیر، ابهامات بسیاری پیرامون ICO ها و روش‌های جلوگیری از کلاهبرداری‌های احتمالی مطرح شده۲است. چندین کشور نیز بر ارائه چارچوب نظارتی برای این نوع عرضه‌های اولیه کار کرده٬اند. با این حال، ICO، به بسیاری از شرکت‌های تازه کار کمک می‌کند تا با جمع‌آوری سرمایه، ایده‌های خود را به منصه ظهور برسانند.

سوالات متداول

عرضه اولیه کوین یا ICO روشی برای تأمین عرضه اولیه کوین یا توکن ICO سرمایه اولیه یک پروژه ارز دیجیتال است.

مطرح‌ترین پروژه اتریوم است. در کنار اتریوم، پروژه‌های بزرگی چون ایاس، ترون و بایننس کوین نیز از این راه برای جمع‌آوری سرمایه استفاده کرده‌اند.

باید بدانید که سود وعده داده شده در این نوع سرمایه گذاری ها تضمینی نیست و هر لحظه امکان دارد سرمایه شما نابود شود. لذا بایستی پیش از سرمایه گذاری کاملاً در رابطه با پروژه تحقیق کنید.