حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟

نسبت پی (P): مقدار تغییر بافت غیرچربی تقسیم بر مقدار تغییر کل وزن بدن

نیروی شناوری

هرگاه جسمی در سیالی به طورکامل غوطه ور شود یا شناور باشد از طرف سیال نیروی هایی به آن وارد می شود که برآیند این نیروها را نیروی شناوری می نامند. نیروی شناوری همواره به طور قائم و رو به بالا اثر می‌کند.

درواقع می توان گفت که نیروی شناوری برابر است با برآیند تمام نیروهای هیدورلیکی عمودی است که سیال به جسم وارد می کند.

توجه داشته باشید که این نیرو فقط اثر سیال بر جسم را نشان می حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ دهد و نیروهای دیگری هم مانند نیروی وزن و نیروی تکیه گاه می توانند موجود باشند .

فرض کنیم که یک جسم چهار گوش داریم که کاملا در آب فرو رفته است.

در آن صورت 5 نیرو بر آن وارد می شود:

1) نیرو حاصل از گرانش وزن به سمت پایین

2) نیرو حاصل از فشار سیال به وجه سمت چپ که توزیع خطی و به شکل ذوزنقه است و در جهت سمت راست است.

3) نیرو حاصل از فشار سیال به وجه سمت راست که توزیع خطی و به شکل ذوزنقه است و در جهت سمت چپ است.

4) نیرو حاصل از فشار سیال به وجه پایین که توزیع ثابتی و به شکل مستطیل است و در جهت سمت بالا است. F 2 = A P 2 = b a ρ H 2 =AP_=ba\rho H_>>

5) نیرو حاصل از فشار سیال به وجه بالا که توزیع ثابتی و به شکل مستطیل است و در جهت سمت پایین است. F 1 = A P 1 = b a ρ H 1 =AP_=ba\rho H_>>

نیروی دوم و سوم به دلیل اینکه از طرف یک سیال و در یک وجه با مساحت برابر و در خلاف جهت هم وارد می شوند خنثی می شوند.

اگر شکل هندسی ما غیر همگن و غیر یکنواخت بود و یا یک طرف جسم یک سیال و طرف دیگر آن یک سیال دیگر وجود داشت , آنگاه این دو نیرو خنثی نمی شدند.

1) اگر شکل هندسی ما غیر همگن و غیر یکنواخت بود باز برآیند نیرو های هیدرولیکی عمودی که سیال به جسم وارد می کند برابر است با نیروی شناوری که سیال به جسم وارد می کند که برابر است با حاصل ضرب حجم آن قسمت جسم که مغروق شده است در وزن مخصوص سیال.

2) اگر بالای جسم یک سیال و پایین جسم یک سیال دیگر وجود داشت در آن صورت از اصل سوپرپوزیش یا جمع آثار استفاده می کنیم و مجموع نیروی های شناوری که دو سیال به جسم وارد می کنند را بدست می آوریم.

3) اگر جسم طوری در سیال غرق شود که :

الف ) وجه بالایی جسم در سیال غرق نشده باشد در آن صورت نیروی شناوری که سیال به جسم وارد می کند برابر است با همان نیرو ی حاصل از فشاری که سیال به وجه پایین آن وارد می کند.

ب ) وجه پایینی جسم در سیال غرق نشده باشد در آن صورت نیروی شناوری که سیال به جسم وارد می کند برابر است با همان نیروی حاصل از فشاری که سیال به وجه بالایی آن وارد می کند.

یکی از مزایای محاسبه نیروی شناوری به جای محاسبه ی تک تک نیروی های هیدرولیکی عمودی این است که در مواجعه با اجسامی که شکل هندسی پیچیده ای دارند , محاسبه حجم غرق شده برای محاسبه ی نیروی شناوری بسیار آسان تر و کم وقت گیر تر از محاسبه ی تک تک نیرو های هیدرولیکی عمودی است.

همه ی توضیحات داده شده برای زمانی است که سیال ما ساکن و تراکم ناپذیر باشد. در صورتی که سیال ساکن نباشد در بخش های بعدی توضیح داده شده است اما اگر تراکم پذیر باشد باید تغییرات وزن مخصوص سیال به ازای هر میزان پایین رفتن جسم در سیال نیز محاسبه کرد.

با توجه به سنگین تر بودن مایعات نسبت به گازها, نیروی شناوری حاصل از مایعات خیلی بیشتر از گازها است.

یک سوال در مورد نیروی شناوری : ویرایش

چرا وقتی غواص به اعماق شیرجه می رود آب نیرویی به سمت بالا بر او وارد می کند؟
نیروی شناوری ناشی از اختلاف فشار هیدرواستاتیک است. آب از همه جهات بر بدن غواص فشار وارد می کند، اما این فشار ار طرف یایین به بالا بیشتر است زیرا طرف پایین در عمق بیشتری قرار دارد. چون آب از بالا به پایین و از پایین به بالا فشار می آورد نیروی رو به بالا از نیروی رو به پایین بیشتر است . اختلاف میان این دو نیرو همان نیروی شناوری است. ظرفی را در نظر می گیریم که در یک طرف آن لوله ای وجود دارد و در آن تا لوله آب می ریزیم . سپس یک جعبه مستطیل شکل در داخل آب می گذاریم. این جعبه مقداری آب برابر حجم خود را جا به جا می کند و آب از لوله بیرون می ریزد.

شناوری که به صورت کامل یا جزئی وارد سیالی شده است، سیال نیرویی برابر جرم سیال جابجا شده بر جسم شناور وارد می‌کند به زبان دیگر:هر کس که بخواهد توپی را وارد آب کند حتماً با یک نیروی بازگرداننده قوی مواجه شده است. این نیرو که جهتش رو به بالا است به عنوان "نیروی شناوری" شناخته می‌شود. تمام سیالات به هر جسمی که در آنها قرار می‌گیرد نیرویی وارد می‌کنند. همچنین منشأ نیروی شناوری از آنجا حاصل می‌شود که فشار با افزایش عمق زیاد می‌گردد.

هر سیالی به جسمی که در آن قرار گرفته (جزئی یا کامل) نیروی شناوری وارد می‌کند. اندازهٔ این نیرو برابر وزن سیال جابجا شده است.

نکتهٔ جالب اینکه شکل جسم فرو رفته در آب اهمیت ندارد و مستقل از شکل ظاهری جسم، نیروی شناوری رفتار یگانه دارد و از قانون ارشمیدس پیروی می‌کند.

وقتی نیروی ارشمیدس از نیروی وزن بیشتر باشد جسم روی سطح آزاد شاره شناور می‌شود و وقتی نیروی وزن جسم از نیروی ارشمیدس بیشتر باشد جسم درون شاره غرق می‌شود. شاره لزوماً آب نیست و می‌تواند هر مایع یا گازی باشد. پس:

نیروی شناوری=جرم سیال جابجا شده

F y = F 2 − F 1 − W ′ = γ A v ( h 2 − h 1 ) − γ V ′ = γ ( V t o t a l − V ′ ) = γ V s u b _>=_>-_>-'=\gamma >\left(_>-_>\right)-\gamma '=\gamma \left(<_>-'\right)=\gamma <_>>

در اینجا نکات زیر قابل ذکر است:

۱)نیروی شناوری در راستایY نیرو اعمال می کندو مولفه افقی ندارد.

۲)همانطور که می‌بینیم در بدست آوردن فرمول بالا از جرم جسم مغروق صرف نظر کرده‌ایم.

۳)برای دو رابطه زیر سه حالت ممکن است که رخ دهد:

۱_۳)اگرBبزرگترازWباشد برآیند نیروهای وارد بر جسم مغروق به سمت بالا است و جسم روی سطح سیال شناور می‌شود.

۲_۳)اگرBبرابر باW باشدحالت تعادل است واگر جسم زمانی که کامل غرق شده به این حالت برسد زیر آب می‌ماند واگر زمانی که روی سطح آب است به این حالت برسد روی آب شناور می‌ماند.

۳_۳)اگرBکوچکتر از Wباشد جسم مغروق به کف سیال می‌رسد.

۴)اگر جسم روی سطح سیال به حالت تعادل برسد برای بدست آوردن حجم مغروق در سیال بدین صورت عمل می‌کنیم که حجم مغروق مکان هندسی خطوطی است که در جسم مغروق قرار می‌گیرند به طوری که قسمت پایین خطوط که در مجاور جسم هستند در جسم قرار گیرند.

هرگاه جسم در داخل سیالی با وزن مخصوص تابع عمق قرار گیرد, مقدار نیروی شناوری برابر خواهد بود با وزن سیال جابه جا شده. در این حالت مرکز شناوری, مرکز حجم حجم جابه جا شده نیست, بلکه گرانیگاه حجم جابه جا شده است.

پرسش ۱: در شکل روبرو، نیروی شناوری Fb و نیروی وزن W وارد بر چند جسم نشان داده شده است. با توجه به نیروی خالص وارد بر هر جسم، وضعیت آن را به کمک یکی از واژه های شناوری، غوطه وری، فرورفتن و بالارفتن توصیف کنید.

ph10 s3 arashmidos 05 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

برای بادکنک داریم Fb>W بنابراین بادکنک بالا می رود.

برای قطعه چوب داریم Fb=W بنابراین قطه چوب روی آب شناور می ماند.

برای قطعه فلزی کوچک داریم Fb=W بنابراین قطعه در آب غوطه ور می ماند.

پرسش ۲: شکل زیر ظرفی محتوی آب را نشان می دهد که روی یک ترازوی عقربه ای قرار دارد. شخصی انگشت خود را وارد آب می کند. توضیح دهید عقربه ترازو چه تغییری می کند.

ph10 s3 arashmidos 06 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

پاسخ پرسش ۲: با فرو رفتن انگشت در آب، حجمی از آب جابه جا شده و به انگشت نیروی شناوری به سمت بالا وارد می شود. طبق قانون سوم نیوتون نیروی واکنش نیروی شناوری وارد بر دست به کف ترازو وارد می شود و موجب می شود ترازو عدد بیشتری را نشان دهد.

پرسش ۳: جرم قطعه های آهنی در شکل زیر با یکدیگر برابر است. دریافت خود را از این شکل بیان کنید.

ph10 s3 arashmidos 07 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

پاسخ پرسش ۳: با تغییر شکل یک قطعه می توان حجم شاره جابه جا شده را افزایش داد. وقتی جسم به صورت مکعب است، حجم کمتری نسبت به حالت دیگر، از شاره را جابه جا می کند. بنابراین Fb

پرسش ۴: یک قطعه چوبی را روی آب درون ظرفی قرار می دهیم. یک وزنه آهنی را یک بار روی چوب قرار می دهیم (شکل الف) و بار دیگر از زیر چوب آویزان می کنیم (شکل ب). در کدام حالت، چوب بیشتر فرو می رود؟

ph10 s3 arashmidos 08 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

پاسخ پرسش ۴: در حالت الف قطعه چوب بیشتر فرو می رود. در شکل ب چون قطعه آهنی هم در شاره فرو می رود، شاره بیشتری نسبت به شکل الف جابه جا می شود. بنابراین نیروی شناوری در شکل ب بیشتر از شکل الف است. و موجب می شود چوب در شکل ب بالاتر قرار گیرد.

تمرین های مفهومی از اصل ارشمیدس:

تمرین ۱: توضیح دهید چرا برخی از افراد می توانند روی آب دریاها و اقیانوس ها شناور بمانند (مطابق شکل زیر) ولی قادر نیستند روی دریاچه های آب تازه (دریاچه هایی که از آب باران تشکیل شده است)، شناور بمانند؟

ph10 s3 arashmidos 09 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

تمرین ۲: دو بلوک چوبی با حجم برابر و چگالی های مختلف مطابق شکل زیر یکی شناور و دیگری غوطه ور است. کدام بلوک جرم بیشتری دارد؟ برای کدام بلوک نیروی شناورسازی بیشتر است ؟

ph10 s3 arashmidos 10 اصل ارشمیدس و نیروی شناوری

تمرین ۳: توضیح دهید که زیردریایی ها چطور بالا می آیند، پایین می روند، و در عمق ثابت باقی می مانند.

تمرین ۴: آیا نیروی شناورساز وارد بر یک زیردریایی، که در زیر آب است، در همه اعماق یکسان است؟

تمرین ۵: توضیح دهید که چرا بالون فقط تا ارتفاع معینی بالا می رود؟

تمرین ۶: بشکه آبی از یک ترازوی فنری آویزان است. آیا اگر قطعه آهنی را که از تاری آویزان است در آب غوطه ور کنیم، وزنی که ترازو نشان می دهد تغییر میکند؟

۱۷ علامت مهم بر هم خوردن تعادل هورمونی

هورمون‌ها، پیام رسان‌های شیمیایی هستند که روی عملکرد سلول‌ها و اندام‌های شما تأثیر می‌گذارند. این مواد شیمیایی توسط غدد درون‌ریز تولید شده و از طریق جریان خون به بافت‌ها و اندام‌های مختلف بدن می‌روند. هورمون‌ها بسیاری از عملکردهای اصلی بدن مانند متابولیسم و تولید مثل را تنظیم می‌کنند. اگر میزان هورمون‌ها از حد طبیعی کمتر یا بیشتر شود، دچار بهم‌ریختگی یا عدم تعادل هورمونی می‌شوید. حتی ایجاد یک تغییر کوچک در میزان هورمون‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی روی بدن داشته باشد.

طبیعی است که میزان هورمون‌ها در زمان‌های مختلف مانند دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی تغییر کند. اما بسیاری از بیماری‌ها هم می توانند باعث افزایش یا کاهش این مواد شیمیایی در بدن شوند. اگر می‌خواهید درباره‌ی عدم تعادل هورمونی و علائم آن اطلاعات بیشتری کسب کنید، این مقاله از دیجی‌کالا مگ را تا انتها مطالعه کنید.

چه علائمی نشان‌دهنده‌ی عدم تعادل هورمونی هستند؟

هورمون‌ها نقش مهمی در حفظ سلامتی بدن دارند. طیف وسیعی از علائم وجود دارند که می‌توانند عدم تعادل هورمونی را نشان دهند. نوع علائم به این بستگی دارد که عملکرد کدام غده مختل شده یا میزان کدام هورمون تغییر کرده باشد. شایع‌ترین علائم عدم تعادل هورمونی عبارتند از:

۱. تغییر اشتها و افزایش وزن

ممکن است در بعضی زمان‌ها مثل یائسگی به دلیل تغییرات هورمونی وزن شما افزایش پیدا کند. اما تغییرات هورمونی به‌طور مستقیم روی وزن تأثیر نمی گذارند. بلکه احتمالاً به دلیل تأثیری که روی اشتها دارند، می‌توانند وزن را بالا ببرند.

کاهش هورمون استروژن در دوران یائسگی باعث کاهش هورمون سیری لپتین و تغییر خلق و خو می‌شود. درنتیجه، ممکن است تمایل شما برای غذا خوردن بیشتر شود. بعضی بیماری‌های هورمونی مانند کم کاری تیروئید هم باعث افزایش وزن می‌شوند.

۲. کاهش وزن ناگهانی

غده‌ی تیروئید متابولیسم، سرعت تبدیل غذا به انرژی و همچنین ضربان قلب و دمای بدن را تنظیم می‌کند. اگر این غده تولید هورمون‌های خود را افزایش دهد و به پرکاری تیروئید مبتلا شوید، وزن شما کاهش پیدا می‌کند. اگر بدون اینکه فعالیت بدنی خود را افزایش دهید یا رژیم غذایی‌تان را تغییر دهید بیش از ۴/۵ کیلو وزن کم کرده‌اید، به پزشک مراجعه کنید.

۳. قاعدگی حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ نامنظم

در بیشتر زنان، چرخه‌ی قاعدگی ۲۱ تا ۳۵ روز طول می‌کشد. اگر هر ماه در زمان نسبتاً مشخصی پریود نمی‌شوید یا چند ماه است که پریود نشده‌اید، ممکن است میزان بعضی از هورمون‌های شما (استروژن و پروژسترون) بیش از حد بالا یا پایین باشد.

اگر در سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی بسر می‌برید، احتمالاً نزدیک شدن به زمان یائسگی باعث عدم تعادل هورمونی و بی‌نظمی قاعدگی شده است. اما بیماری‌های زیادی مثل سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) هم می‌توانند باعث نامنظم شدن پریود شوند. پس بهتر است برای مشخص شدن علت این موضوع با پزشک صحبت کنید.

چنانچه پریود شما خیلی شدید یا دردناک است، ممکن است به فیبروئید رحمی (فیبروم) مبتلا شده باشید. فیبروم، یک بافت غیرسرطانی است که در داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شود. علت دقیق بروز این بیماری مشخص نیست. اما به نظر می‌رسد که هورمون استروژن در ایجاد آن نقش داشته باشد. در زنانی که در خانواده‌شان سابقه‌ی فیبروم دارند، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است.

۴. اختلال خواب

اگر دچار کم خوابی شده‌اید یا نمی‌توانید به خوبی بخوابید، ممکن است عدم تعادل هورمونی در بروز این وضعیت نقش داشته باشد. پروژسترون، هورمونی که توسط تخمدان‌ها ترشح می‌شود، با کیفیت خواب مرتبط است. تغییر میزان این هورمون باعث می‌شود که به سختی بتوانید بخوابید. در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن به دلیل بروز گرگرفتگی و تعریق شبانه خواب شما را مختل می‌کند.

۵. آکنه‌ی مزمن

ابتلا به آکنه در روزهای منتهی به پریود یا در طول دوران پریود، طبیعی است. اما آکنه‌های مقاومی که از بین نمی‌روند می‌توانند نشانه‌ی عدم تعادل هورمونی باشند. افزایش بیش از حد آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه که هم در مردان و هم در زنان با مقادیر مختلف وجود دارند) باعث افزایش فعالیت غدد چربی پوست می‌شود. آندروژن‌ها روی سلول‌های پوست اطراف فولیکول‌های مو هم تأثیر می‌گذارند. درنتیجه، می‌توانند منافذ پوست را مسدود کرده و باعث آکنه شوند. سندرم تخمدان پلی کیستیک، یک بیماری هورمونی است که در مبتلایان به آن میزان آندروژن‌ها بالا می‌رود.

۶. خشکی پوست

تغییر هورمون‌ها باعث خشکی پوست می‌شود. این مشکل می‌تواند در دوران یائسگی اتفاق بیفتد. در این دوران، پوست شما به‌طور طبیعی شروع به نازک شدن کرده و نمی‌تواند مانند گذشته رطوبت خود را حفظ کند. بیماری‌های تیروئید هم ممکن است به خشکی پوست منجر شوند. متخصص پوست می‌تواند به بهبود ظاهر پوست شما کمک کند. اما اگر به غیر از خشکی پوست علائم دیگری را هم تجربه می‌کنید، به بررسی‌های بیشتری نیاز دارید.

۷. مه‌ی مغزی

متخصصان دقیقاً نمی‌دانند که هورمون‌ها چگونه روی مغز تأثیر می‌گذارند. چیزی که آن‌ها می دانند این است که تغییر استروژن و پروژسترون می‌تواند باعث ایجاد «مه‌ی مغزی» شده و به خاطر سپردن موضوعات مختلف را برای شما دشوار کند. بعضی از کارشناسان معتقدند که استروژن روی مواد شیمیایی مغز که به آن‌ها نوروترنسمیتر (انتقال‌دهنده‌های عصبی) گفته می‌شود، تأثیر دارند.

در سال‌های منتهی به یائسگی و در دوران یائسگی، بروز مشکلات مربوط به توجه و حافظه شایع است. اما این علائم می‌توانند نشانه‌ی ابتلا به بیماری‌های هورمونی از جمله بیماری تیروئید هم باشند. بنابراین اگر در به خاطر سپردن موضوعات، فکر کردن، توجه و تمرکز دچار مشکل شده‌اید، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

۸. مشکلات گوارشی

در روده سلول‌های کوچکی به نام گیرنده وجود دارند که نسبت به استروژن و پروژسترون واکنش نشان می‌دهند. هنگامی که میزان این هورمون‌ها از حد معمول بیشتر یا کمتر باشد، ممکن است متوجه‌ی تغییراتی در نحوه هضم غذا شوید. به همین دلیل است که قبل و در طول دوران قاعدگی علائمی مانند اسهال، معده درد، نفخ و حالت تهوع ایجاد شده یا بدتر می‌شوند. اگر به مشکلات گوارشی مبتلا هستید و علائم دیگری مانند آکنه و خستگی را هم تجربه می‌کنید، ممکن است میزان هورمون‌هایتان تغییر کرده باشد.

۹. خستگی مداوم

خستگی، یکی از شایع‌ترین علائم عدم تعادل هورمونی است. افزایش پروژسترون می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شود. اگر غده‌ی تیروئید تولید هورمون‌های خود را کاهش دهد و به کم کاری تیروئید مبتلا شوید، انرژی شما کاهش پیدا کرده و احساس خستگی می‌کنید. با آزمایش خون به راحتی می‌توانید متوجه شوید که آیا به بیماری هورمونی مبتلا هستید یا خیر.

۱۰. تعریق شبانه

اگر شب‌ها دچار تعریق می‌شوید و این موضوع باعث بیدار شدن شما می‌شود، ممکن است میزان استروژن کاهش پیدا کرده باشد. بسیاری از زنان در ابتدای دوران یائسگی دچار تعریق شبانه می‌شوند. البته بعضی بیماری‌های هورمونی هم می‌توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشد. بنابراین، برای مشخص شدن علت دقیق آن باید به پزشک مراجعه کنید.

۱۱. نوسانات خلقی و افسردگی

به اعتقاد محققان، کاهش هورمون‌ها یا تغییرات سریع آن‌ها می‌تواند باعث بدخلقی شود. استروژن روی مواد شیمیایی مهم مغز مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین تأثیر دارد. تغییر میزان استروژن می‌تواند باعث سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا افسردگی پیش از یائسگی شود.

۱۲. ریزش مو حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ و نازک شدن آن

هنگامی که میزان هورمون استروژن کم می‌شود، تأثیر سایر هورمون‌ها مثل تستوسترون در بدن افزایش پیدا می‌کند. درنتیجه، موهایتان نازک شده و دچار ریزش مو می‌شوید. معمولا این مشکل در دوران بارداری، دوران یائسگی یا بعد از شروع مصرف قرص‌های ضدبارداری مشاهده می‌شود.

۱۳. سردرد

عوامل زیادی می‌توانند باعث سردرد شوند. در بعضی از زنان کاهش هورمون استروژن به بروز سردرد منجر می‌شود. به همین دلیل است که درست قبل یا در طول دوران قاعدگی که استروژن در حال کاهش است، دچار سردرد می‌شوید. سردردهایی که غالباً هر ماه در زمان مشخصی رخ می‌دهند، ممکن است نشانه‌ی تغییر میزان این هورمون باشند.

۱۴. خشکی واژن

طبیعی است که گاهی اوقات خشکی واژن را تجربه کنید. اما اگر بیشتر اوقات به این مشکل مبتلا هستید، ممکن است کاهش سطح استروژن دلیل بروز آن باشد. این هورمون به حفظ رطوبت بافت واژن کمک می‌کند. اگر میزان استروژن به دلیل عدم تعادل هورمونی کم شود، رطوبت واژن کاهش پیدا می‌کند. مصرف قرص‌های ضد بارداری یا داروهای ضد افسردگی هم می‌تواند سطح هورمون‌ها را تغییر داده و باعث خشکی واژن شود.

۱۵. کاهش میل جنسی

بیشتر مردم تستوسترون را به عنوان یک هورمون مردانه می‌شناسند. اما این هورمون در بدن زنان هم ساخته می‌شود. اگر میزان تستوسترون کمتر از حد معمول باشد، ممکن است میل جنسی شما کاهش یابد. در دوران یائسگی به دلیل کاهش استروژن و تستوسترون میل جنسی بسیاری از زنان کم می‌شود. اگر یائسه شده‌اید، می‌توانید درباره‌ی تأثیر هورمون درمانی برای بهبود میل جنسی با پزشک مشورت کنید.

۱۶. تغییر بافت سینه‌

کاهش هورمون استروژن باعث کاهش تراکم بافت سینه می‌شود. در مقابل، افزایش این هورمون می‌تواند باعث ضخیم شدن این بافت و حتی باعث ایجاد توده یا کیست شود. در صورت مشاهده‌ی هر نوع تغییری در بافت سینه‌ی خود، حتی اگر علائم دیگری ندارید، با پزشک مشورت کنید.

۱۷. تشنگی

استروژن و پروژسترون روی میزان آب بدن تأثیر دارند. وقتی میزان این ۲ هورمون در دوران قاعدگی تغییر می‌کند، ممکن است بیش از حد معمول تشنه شوید. تشنگی می‌تواند نشانه‌ی ابتلا به یک بیماری هورمونی به نام «دیابت بی‌مزه» هم باشد. در مبتلایان به این بیماری بدن به اندازه کافی «هورمون آنتی دیورتیک» یا «هورمون ضد ادرار» (ADH) تولید نمی‌کند. این هورمون به کلیه‌ها در تنظیم میزان آب بدن کمک می‌کند.

کلام پایانی

هورمون‌ها مسؤول بسیاری از فرآیندهای اصلی بدن هستند. هنگامی که میزان این مواد شیمیایی در بدن کاهش یا افزایش یابد، به عدم تعادل هورمونی مبتلا شده و علائم متنوعی را تجربه می‌کنید. اختلالات هورمونی می‌توانند عوارض جدی ایجاد کنند. بنابراین، مهم است که در صورت مشاهده‌ی علائمی مثل تغییر وزن ناخواسته، قاعدگی نامنظم، آکنه، ریزش مو و خستگی مداوم به پزشک مراجعه کنید.

این مطلب صرفا جنبه‌ی آموزش و اطلاع‌رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه‌های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه‌ی رفع مسؤولیت دیجی‌کالا مگ را بخوانید.

همه چیز درباره تفسیر آزمایش خون

تفسیر آزمایش خون جهت بالابردن اطلاعات شما از نتیجه تست ها بسیار مفید بوده و به شما کمک کند که آگاهی بیشتر از تست های آزمایشگاهی داشته باشد.آزمایش خون که گاهی به عنوان پانل خون نیز شناخته می شود آزمایشی از یک نمونه خون است که برای بررسی موارد مختلف، از جمله عملکرد اندام‌ های خاص ( مانند کبد ، کلیه ، تیروئید و قلب ) ، عفونت ‌ها و اختلالات ژنتیکی خاص، و همچنین برای ارزیابی سلامت عمومی فرد استفاده می ‌شود.

اختصارات آزمایش خون

نتایج آزمایش خون معمولاً از سیستم اندازه گیری متریک و اختصارات مختلف استفاده می کند، از جمله :

Cmm : سلول در میلی متر مکعب

fL ( فمتولیتر) : کسری از یک میلیونم لیتر

g/dL : گرم در دسی لیتر

IU/L: واحد بین المللی در لیتر

mEq/L: میلی اکی والان در لیتر

mg/dL: میلی گرم در دسی لیتر

mL : میلی لیتر

mmol/L: میلی مول در لیتر

ng/mL: نانوگرم در میلی لیتر

pg ( پیکوگرام ): یک تریلیونم گرم

اجزای نتایج آزمایش خون:

آزمایش خون معمولاً از سه تست اصلی تشکیل شده است :

شمارش کامل سلول های خون، پانل متابولیک و پانل چربی . هر تست برای چیزهای مختلف، که از طریق تجزیه و تحلیل دقیق از نتایج قابل درک است.

شمارش کامل سلول های خون (CBC)

شمارش کامل سلول های خون (CBC) بر روی سه نوع گلبول خون متمرکز می شود: گلبول های سفید (WBCs)، گلبول های قرمز (RBCs) و پلاکت ها. با اندازه‌ گیری حجم سلول‌ های خون، CBC به پزشک اجازه می ‌دهد تا سلامت کلی فرد را ارزیابی کند، و همچنین شرایط زمینه ‌ای مانند لوسمی و کم خونی را بررسی کند .

شمارش گلبول های سفید (WBC) :

گلبول های سفید که به نام لکوسیت ها نیز شناخته می شوند ، جزء اصلی سیستم ایمنی بدن هستند. تعداد بالای گلبول ‌های سفید خون می ‌تواند نشان ‌دهنده وجود عفونت باشد، در حالی که شمارش کم می ‌تواند به شرایط مختلفی از جمله HIV، لوسمی ، هپاتیت و آرتریت اشاره کند .

شمارش افتراقی گلبول های سفید خون

این آزمایشگاه پنج جزء اصلی گلبول های سفید و نسبت آن ها را با یکدیگر آزمایش می کند. اگر اجزاء از تعادل خارج شوند ، می تواند نشان دهنده عفونت و همچنین انواع شرایط پزشکی باشد. نسبت های سالم برای هر کدام عبارتند از:

نوتروفیل ها: 40 تا 60 درصد کل

لنفوسیت ها: 20 تا 40 درصد

مونوسیت: 2 تا 8 درصد

ائوزینوفیل: 1 تا 4 درصد

بازوفیل: 0.5 تا 1 درصد

شمارش گلبول های قرمز (RBC) :

گلبول‌ های قرمز خون (RBC) اکسیژن را به بافت‌ ها در سراسر بدن حمل می‌ کنند و آن ها را برای عملکرد سالم آماده می‌سازند. شمارش گلبول‌های قرمز حجم گلبول‌های قرمز را در یک فرد تخمین می‌زند. اگر نتایج نشان ‌دهنده شمارش بالاتر یا پایین ‌تر از حد طبیعی باشد، این می‌تواند نشان‌دهنده شرایط پزشکی مختلف برای پزشک باشد. با این حال ، این شکل از آزمایش نمی‌ تواند دلایل اصلی هر گونه بی‌ نظمی را مشخص کند، به این معنی که در این صورت ، آزمایش ‌های بیشتری لازم است .

مقادیر عادی:

مردها: 4.5 تا 6.0 میلیون در میلی متر خون

زن ها: 4.0 تا 5.5 میلیون در میلی متر خون

آزمایش هماتوکریت (Hct) :

نشان می دهد که چه نسبتی از خون از گلبول های قرمز تشکیل شده است و در تشخیص کم خونی ، در کنار سایر شرایط پزشکی مفید است.

آزمایش هموگلوبین تام (Hgb) :

هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول های قرمز وجود دارد و اکسیژن را از ریه ها به بافت های بدن می فرستد. آزمایش هموگلوبین همچنین در تشخیص کم خونی مفید است ، به طوری که بسیاری از پزشکان این آزمایش را به آزمایش هماتوکریت ترجیح می دهند .سطح پایین هموگلوبین نشان دهنده کم خونی است.

مقادیر عادی:

مردان: 12-17 گرم / 100 میلی لیتر

زن ها: 11-15 گرم / 100 میلی لیتر

حجم متوسط گلبول های قرمز (MCV) :

حجم متوسط گلبول های قرمز یا فضایی که هر گلبول قرمز پر می کند ، از طریق این آزمایش اندازه گیری می شود. نتایج خارج از محدوده طبیعی می تواند نشانه ای از کم خونی یا سندرم خستگی مزمن، در میان سایر شرایط پزشکی باشد.

میانگین هموگلوبین کورپوسکولار (MCH )

آزمایش MCH اشاره به مقدار هموگلوبین میانگینی دارد که در هر گلبول قرمز خون وجود دارد . آزمایشگاه میانگین هموگلوبین موجود در هر گلبول قرمز را آزمایش می کند. سطوح بالا نشانه احتمالی کم خونی و سطوح پایین نشانه احتمالی سوء تغذیه است.

ضریب پراکندگی حجم گلبول قرمز (RDW یا RCDW)

RDW ضریب پراکندگی حجم گلبول قرمز را بررسی می ‌کند و یکی از چند آزمایش موجود در آزمایش CBC محسوب می‌ شود. سطوح خارج از محدوده طبیعی می تواند شرایطی مانند کم خونی، سوء تغذیه و بیماری کبدی را نشان دهد.

شمارش پلاکت

پلاکت ها سلول های کوچکی هستند که به لخته شدن خون کمک می کنند. این آزمایش میزان پلاکت های موجود در خون را اندازه گیری می کند. اگر آزمایش شمارش بالا را مشخص کند، می تواند نشان دهنده کم خونی ، سرطان یا عفونت باشد ، در حالی که تعداد کم می تواند از بهبود زخم ها جلوگیری کند و منجر به خونریزی شدید شود.

میانگین حجم پلاکت (MPV)

حجم پلاکت ها را در خون آزمایش می کند. حجم کم پلاکت می تواند باعث بی نظمی در خونریزی شود، در حالی که حجم بالای پلاکت می تواند خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد.

پنل متابولیک جامع ( CMP ) :

تست پنل متابولیک جامع که به عنوان پنل شیمی نیز شناخته می شود، سطح گلوکز بدن، تعادل مایعات و الکترولیت ها و همچنین عملکرد کبد و کلیه را اندازه گیری می کند و شامل تعدادی ساب تست است :

تست آلانین آمینوترانسفراز ( ALT ) آلانین آمینوترانسفراز (ALT) آنزیمی است که بیشتر توسط سلول های کبدی تولید می شود. سطوح بالا می تواند نشانه ای از آسیب کبدی باشد.

تست آلبومین آلبومین پروتئینی است که توسط کبد تولید می شود. حجم آن در اندام را می توان از طریق این آزمایش اندازه گیری کرد. سطوح غیر طبیعی می تواند ناشی از مشکلات کبدی یا کلیوی باشد.

تست پروتئین کلی (Total protein test )آزمایشگاه نسبت دو نوع پروتئین را آزمایش می کند: آلبومین و گلوبولین . سطوح پایین پروتئین می تواند نشان دهنده شرایط مختلفی از جمله اختلالات کبدی و کلیوی و سوء تغذیه باشد، در حالی که سطوح بالا می تواند نشانه التهاب، عفونت یا اختلال مغز استخوان باشد.

آزمایش آلکالین فسفاتاز (Alkaline phosphatase test )آلکالین فسفاتاز آنزیمی است که معمولاً در سلول‌های کبد و استخوان تولید می‌شود. نتایج خارج از سطح نرمال می تواند نشان دهنده آسیب کبد و مشکلات استخوانی مانند راشیتیسم یا تومورهای استخوانی باشد .

تست آسپارتات آمینوترانسفراز (Aspartate aminotransferase test )آسپارتات آمینوترانسفراز آنزیمی است که معمولا در گلبول های قرمز و بافت ماهیچه ای و همچنین قلب ، پانکراس ، کبد و کلیه ها یافت می شود . این آزمایش سطوح این آنزیم را در بدن اندازه‌ گیری می ‌کند و نتایج بالاتر از محدوده نشان‌ دهنده شرایط مختلف است ، از جمله برخی از انواع سرطان ، و همچنین آسیب کبد ، قلب یا کلیه است .

آزمایش بیلی روبین (Bilirubin test )بیلی روبین یک نشانگر زیستی برای آزمایش اختلال عملکرد کلیه و کبد است که در تشخیص بیماری هایی مانند زردی نوزاد ، کم خونی و بیماری های کبدی مفید است.

آزمایش نیتروژن اوره خون (BUN)این آزمایش حجم نیتروژن خون را اندازه گیری می کند. سطوح بالا می تواند ناشی از آسیب کلیوی یا بیماری باشد، در حالی که سطوح پایین ممکن است نشانه ای از سوء تغذیه یا آسیب شدید کبدی باشد.

آزمایش کلسیم این آزمایش سطح کلسیم خون را اندازه گیری می کند. اگر آزمایش نشان دهنده سطوح پایین باشد، می تواند نشان دهنده فعالیت کم غدد پاراتیروئید، کمبود کلسیم در رژیم غذایی یا کمبود ویتامین D و سایر شرایط کمتر رایج باشد. سطوح بالا می تواند نشان دهنده شرایطی از جمله فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید، مصرف بیش از حد مکمل ویتامین D، مشکلات کلیوی و همچنین علل نگران کننده تری باشد که معمولاً به بررسی بیشتر نیاز دارند. تفسیر مناسب سطوح کلسیم اغلب نیازمند آزمایش سایر پارامترها مانند پروتئین کل سرم و آلبومین است .

تست کلر این آزمایش سطح کلر بدن را اندازه گیری می کند. افزایش سطح کلرمی تواند نشان دهنده کم آبی بدن و همچنین اختلالات کلیوی و اختلال عملکرد غدد فوق کلیوی باشد.

تست کراتینین کراتینین یک مولکول ضایعات شیمیایی است که برای ایجاد انرژی عضلانی مهم است. افزایش سطح کراتینین می تواند نشانه ای از اختلال عملکرد کلیه حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ باشد.

آزمایش قند خون ناشتا (Fasting blood sugar test ) میزان قند خون به راحتی تحت تأثیر مصرف غذا یا نوشیدنی قرار می گیرد. بنابراین آزمایش قند خون ناشتا پس از حداقل شش ساعت ناشتایی انجام می شود. نتایج غیرعادی می تواند نشان دهنده دیابت، در کنار سایر شرایط پزشکی باشد.

تست فسفر آزمایشگاه میزان فسفر خون را آزمایش می کند. سطوح بالا می تواند نشان دهنده مشکلات کلیه و غدد پاراتیروئید باشد و ممکن است نشانه سوء تغذیه یا سوء مصرف الکل باشد.

آزمایش پتاسیم پتاسیم به ارتباط بین اعصاب و ماهیچه ها کمک می کند، قلب را تنظیم می کند و عملکرد ماهیچه ها را حفظ می کند. دیورتیک ها (ماده یا دارویی که برای افزایش ادرار استفاده می شود) می توانند باعث کاهش سطح پتاسیم شوند.

تست سدیم سدیم یک ماده معدنی است که به تکانه های عصبی و انقباضات ماهیچه ای کمک می کند و همچنین سطح آب را متعادل می کند. بی نظمی ها نشانه احتمالی کم آبی بدن، اختلالات غده فوق کلیوی، کورتیکواستروئیدها و اختلالات کلیوی یا کبدی است.

پانل لیپیدی :

پانل لیپیدی شامل آزمایش های مختلفی است که برای اندازه گیری انواع مختلف تری گلیسیرید (چربی) و کلسترول خون استفاده می شود.

تست کلسترول کل ( Total cholesterol test) این آزمایش سطح کلی کلسترول LDL (بد) و HDL (خوب) را در خون اندازه گیری می کند.

تست تری گلیسیرید آزمایش تری گلیسیرید، چربی موجود در خون است . افزایش تری گلیسرید عامل خطر احتمالی برای بیماری قلبی و سایر شرایط پزشکی است.

تست کلسترول HDL کلسترول HDL که به عنوان لیپوپروتئین با چگالی بالا (یا کلسترول خوب) نیز شناخته می شود، برای محافظت در برابر بیماری های قلبی مفید است. سطوح پایین می تواند خطر مشکلات قلبی را افزایش دهد.

تست کلسترول LDL کلسترول LDL حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ که به عنوان لیپوپروتئین با چگالی کم (یا کلسترول بد) نیز شناخته می شود، با بیماری قلبی و گرفتگی عروق مرتبط است.

تست نسبت کلسترول کل به HDL (Total cholesterol to HDL ratio test ) محاسبه این نسبت می تواند به تعیین خطر ابتلای فرد به بیماری قلبی کمک کند. با تقسیم کلسترول HDL به کلسترول کل به دست می آید. سطوح بالا نشانه احتمالی مشکلات قلبی است .

تست های ذکر شده در اینجا معمولاً امروزه در بیمارستان ها استفاده می شوند. بسیاری از آزمایشات انعقادی دیگر در دسترس هستند که اکثر آن ها پیچیده و گران هستند و معمولاً فقط در مراکز پزشکی بزرگ انجام می شوند. بسیاری از آن تست های تخصصی تنها پس از انجام تست های غربالگری ساده تر مورد استفاده قرار می گیرند.

آیا می توان با آزمایش خون سرطان را تشخیص داد ؟

آزمایش خون یکی از ابزارهای بسیاری است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص و مدیریت سرطان از آن استفاده می کنند. آزمایش ها می توانند اطلاعات مهمی در مورد موارد زیر ارائه دهند:

• مواد شیمیایی و پروتئین در خون شما که ممکن است نشان دهنده سرطان باشد.
• سطح سلول های خونی که، شاید به دلیل سرطان خیلی بالا یا خیلی پایین است
• سلامت کلی
• عملکرد اندام.
• گزینه های درمان.
• این که آیا درمان موثر است یا بیماری در حال پیشرفت است.
• اینکه آیا سرطان عود کرده است.

چه سرطان هایی با آزمایش خون تشخیص داده می شوند؟

آزمایش خون می تواند در همه انواع سرطان، به ویژه سرطان های خون مانند:

• لنفوم هوچکین.
• سرطان خون.
• لنفوم غیر هوچکین
• مولتیپل میلوما

چگونه برای آزمایش خون آماده شوم؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دستورالعمل های خاصی را در مورد نحوه آماده شدن برای آزمایش خون به شما حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ می دهد. دستورالعمل ها ممکن است بسته به نوع آزمایش و سایر آزمایشات خونی که همزمان انجام می دهید متفاوت باشد.ممکن است مجبور شوید 8 تا 12 ساعت ناشتا باشید. این بدان معناست که شما نباید چیزی به جز آب بخورید یا بنوشید. همچنین ممکن است مجبور شوید از قبل از مصرف برخی داروها اجتناب کنید.

این آزمایش حجم نیتروژن خون را اندازه گیری می کند. سطوح بالا می تواند ناشی از آسیب کلیوی یا بیماری باشد، در حالی که سطوح پایین مبین یک نشانگر زیستی برای آزمایش اختلال عملکرد کلیه و کبد است که در تشخیص بیماری هایی مانند زردی نوزاد، کم خونی و بیماری های کبدی مفید است.

لطفا با توجه به اطلاعات این مقاله هیچ درمانی یا تشخیصی بدون مراجعه به پزشک انجام ندهید.

اول حجم گیری یا چربی سوزی کنم؟

خیلی‌ها فکر می‌کنند که اگر قبل از حجم گیری، چربی سوزی کنند می‌توانند عضلات بیشتری در ادامه بسازند. منطق علمی آن‌ها پدیده «حساسیت به انسولین» است.

حساسیت به انسولین : شرایطی که سلول‌های بدن به فرمان‌های هورمون انسولین پاسخ نمی‌دهند. در نتیجه سطح انسولین و قند خون بالا رفته و ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ بالا می‌رود.

اگر چربی بدن بالا باشد، سطح حساسیت به انسولین پایین می‌رود بنابراین وقتی در فاز حجم گیری هستید و کالری بیشتری مصرف می‌کنید در نتیجه بیشتر چربی و کمتر عضله می‌سازید.

این جمله بالا همان فرضیه‌ای است که امروز می‌خواهم با نگاهی به تحقیقات علمی به بررسی صحت آن بپردازم.

نکته: این مطلب علمی و جزئیات زیادی دارد، توصیه می‌کنم آن را ذخیره و سر فرصت و با حوصله بخوانید. 🤓

نسبت پی (P)

هر چقدر در سایت‌های ایرانی گشتم، ترجمه‌ و توضیح خوبی برای این مفهوم پیدا نکردم اما امروز برای اولین بار در وب فارسی به آن حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ اشاره خواهم کرد!

منظور از نسبت پی (P): وقتی وزن اضافه می‌کنید، مقداری از آن شامل پروتئین است (یعنی عضله بدون چربی است، فرنگی‌ها به آن lean mass می‌گویند). بقیه آن وزن اضافی عمدتاً شامل چربی است. برای محاسبه این نسبت فرمول پیچیده‌تری هست که از مقدار ارزش انرژی بافت چربی و بافت غیرچربی استفاده می‌کنند اما در دنیای بدنسازی ما فرمول ساده‌تری داریم منبع (۱):

نسبت پی (P): مقدار تغییر بافت غیرچربی تقسیم بر مقدار تغییر کل وزن بدن

بنابراین اگر شما مقداری وزن اضافه کنید و تقریباً همه آن عضله بدون چربی باشد مقدار نسبت پی (P) خیلی بالاست و اگر برعکس همه آن بافت چربی باشد میزان نسبت پی (P) خیلی پایین است.

نکته جالب: وقتی می‌خواهید وزن کم کنید اگر میزان نسبت پی (P) بالا باشد اتفاق خوبی نیست . چون نشان می‌دهد که شما بافت عضله از دست داده‌اید!

اگر دقت کرده باشید این مسئله وقتی می‌خواهید وزن اضافه کنید برعکس است!

نتیجه: پس موقع حجم گیری می‌خواهیم نسبت پی (P) بالا باشد و موقع چربی سوزی می‌خواهیم نسبت پی (P) پایین باشد.

خوب چرا به نسبت پی (P) اشاره کردم؟!

چون در دنیای بدنسازی اغلب پذیرفته‌اند که وقتی درصد چربی بالایی دارید، سطح مقاومت به انسولین افزایش می‌یابد که اثر منفی روی نسبت پی (P) دارد. به همین خاطر اغلب مربی‌ها توصیه می‌کنند قبل از اینکه وارد فاز حجم گیری یا عضله سازی بشوید بهتر است ابتدا وزن و چربی خود را پایین بیاورید.

اگر این کار را انجام بدهید وقتی وارد فاز حجم گیری می‌شوید بخش عمده‌ای از افزایش وزن شما را بافت عضلانی بدون چربی تشکیل می‌دهد. (نسبت پی (P) بالا)

اما آیا این برداشت درست است؟!

این نسبت پی (P) از کجا آمده است؟

اولین بار این مفهوم در سال ۱۹۷۷ در این منابع مطرح شد. منبع (۲، ۳ و ۴) البته محققی به نام گیلبرت فوربس بود که در سال ۱۹۸۷ این نسبت را به شهرت رساند. منبع (۵)

فوربس استدلال می‌کرد که سطح چربی پایه فرد، میزان نسبت پی (P) را مشخص می‌کند. افرادی که سطح چربی پایه‌ای بالایی دارند در طول فاز حجم گیری، نسبت پی (P) کمتری خواهند داشت. (یعنی چربی بیشتری می‌سازند)

افرادی هم که سطح چربی پایین‌تری دارند در این فاز شاهد نسبت پی (P) بالاتری خواهند بود. (یعنی بیشتر عضله خواهند ساخت)

اما این تحقیق مهم یک مشکل داشت و آن اینکه نمی‌شد نتایجش را به بدنسازها تعمیم داد. چون در سال ۲۰۰۷ محققی به نام کوین هال، مقاله‌ای تحلیلی منتشر کرد و نشان داد داده‌های مرتبط با افزایش وزن که توسط فوربس در تحلیلش به کار رفته شامل: بیماران بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) بوده است و اگر این داده‌ها را از تحقیقاتش حذف کنیم، رابطه‌ای بین افزایش وزن و چربی پایه وجود ندارد ! منبع (۱)

نتیجه: بنابراین داده‌‌های تحقیق فوربس را نمی‌توان به بدنسازها تعمیم داد!

به جمله پایین دقت کنید:

البته این انتقادی به مدل فوربس نیست چون می‌توان افراد چاقی را تصور کرد که چاق‌تر بشوند به خاطر اینکه نسبت پی (P) خوبی ندارند و ریسک بالایی برای افزایش چربی دارند که البته با این برداشت خیلی تفاوت دارد که نسبت پی (P) آن‌ها به این خاطر بدتر شده که آن‌ها چاق‌تر شده‌اند!

مردم اغلب وقتی به نسبت پی (P) فکر می‌کنند آن را در زمینه افزایش وزن در نظر می‌گیرند. تصور آن‌ها این است که اگر ابتدا وزن کم کنند در فاز بعدی حجم گیری شاهد نسبت پی (P) بالاتری خواهند بود و در نتیجه بافت عضلانی بیشتری خواهند ساخت. هر چند مدل‌های فوربس و هال هر دو نشان می‌دهند که نسبت پی (P) در طول کاهش وزن برای افراد لاغرتر، بالاتر است.

این تفاسیر یک مشکل بزرگ دارد:

شما برای اینکه بتوانید عضله بیشتر بسازید ابتدا باید وارد فاز چربی سوزی شوید و بعد شاهد افزایش بیشتر عضله باشید.

چه چیزی نسبت پی (P) را تغییر می‌دهد؟

بعضی فرایندها در بدن هستند که براساس یک سری نسبت‌های تعادل یافته عمل می‌کنند مثال:

توزیع مایعات در بدن براساس نسبت اُسمزی (خیلی خلاصه: محلول رقیق‌تر به سمت محلول غلیظ‌تر نفود می‌کند به عنوان مثال: وقتی ظرف ۱ آب و ظرف ۲ آب و شکر دارد، آب ظرف ۱ به سمت ظرف ۲ حرکت می‌کند) مشخص می‌شود و واکنش‌های شیمیایی که تولیدات و واکنش دهنده‌ها در بدن به تعادل می‌رسند.

در مقابل افزایش حجم عضلانی و بافت چربی در طول فاز افزایش مصرف کالری براساس یک نسبت مشخص کنترل نمی‌شوند. عوامل دیگری وجود دارند که باعث افزایش ذخیره یا سوختن بافت چربی می‌شوند و همین‌طور عواملی وجود دارد که باعث عضله سازی یا مانع عضله سازی می‌شوند.

نسبت چربی سوزی به عضله سازی را قبل از رخ دادنش نمی‌توان محاسبه یا پیش‌بینی کرد بلکه وقتی رخ داد است که می‌توانیم ببینیم چقدر عضله و چربی ساخته یا از دست داده‌ایم!

بنابراین وقتی می‌خواهید نسبت پی (P) را در طول فاز عضله سازی، تغییر دهید یا باعث افزایش بافت چربی می‌شوید یا جلوی عضله سازی را خواهید گرفت. نسبت پی (P) همان‌طور که در تعریفش مشخص است فقط یک نسبت است که رابطه این دو را بعد از عمل نشان می‌دهد.

وقتی این مسئله را متوجه شدیم حالا می‌توان نتایج جالب دیگری گرفت، مثلاً:

چاقی باعث نمی‌شود شما چربی اضافه کنید!

سلول‌های چربی در بدن هستند که کالری‌های اضافی که هیچ سوخت و سازی روی آن‌ها صورت نگرفته را در خود ذخیره کنند.

بعضی‌ها می‌گویند که بافت اضافی چربی در بدن باعث می‌شود تا بافت‌های عضلانی نسبت به انسولین مقاوم شوند و آن‌ها دیگر کالری و مواد مغذی را دریافت نمی‌کنند و این خود دوباره باعث افزایش بافت چربی می‌شود.

حالا کاری به این نداریم که خود بافت چربی هم می‌تواند نسبت به انسولین مقاوم شود، اما محض اطلاعات عمومی بگویم، این نظریه که کسی بافت چربی بیشتری دارد بنابراین این باعث می‌شود تا به خاطر مقاومت به انسولین دوباره بافت‌های چربی بیشتری بسازد، به طور کامل رد شده است. منبع (۶)

خوب اگر عاملی باشد که نسبت پی (P) را تغییر بدهد و باعث افزایش چربی هم نشود به احتمال زیاد باید جلوی عضله سازی را بگیرد!

اجازه بدهید به این ادعا نیز رسیدگی کنیم:

بررسی مکانیزم ادعا شده

اینجا مدعیان می‌گویند که درصد چربی بالای بدن باعث افزایش مقاومت به انسولین در عضله می‌شود و در نتیجه باعث انتقال انرژی و مواد مغذی به بافت‌های چربی خواهد شد. بنابراین جلوی عضله سازی گرفته خواهد شد.

این روایت از مقاومت انسولین در بدن، مدعی است که سطح تعادل چربی و پروتئین در بدن به نفع چربی تغییر می‌کند. هر چند یک بررسی بزرگ روی تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۰۸ به واقعیتی دیگر اشاره می‌کند:

محققان به مطالعات انجام شده گذشته با دقت نگاه کردند و عواملی مثل: افزایش بافت چربی درون عضله‌ای، افزایش التهاب ناشی از چاقی و افزایش مقاومت به انسولین را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها متوجه شدند افراد چاقی که در حال استراحت هستند (یعنی فعالیت بدنی ندارند) نسبت به افراد لاغر در حال استراحت، با وجود مصرف پروتئین، شاهد سنتز پروتئین کمتری هستند!

همین افراد چاق در حال استراحت شاهد شکسته شدن کمتری هم در بافت‌های عضلانی هستند بنابراین اختلاف میزان سنتز پروتئین و شکسته شدن پروتئین در بدن این افراد، تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند. منبع (۷ و ۸)

نتیجه: این عدم تفاوت بالا نشان می‌دهد ارتباطی بین سطح چربی بدن، نسبت پی (P) و عضله سازی وجود ندارد چون اگر وجود داشت، میزان اثر آن باید در افراد چاقی که ورزش هم نمی‌کنند خیلی بیشتر می‌بود.

می‌توانیم با قاطعیت بگوییم که تفاوت زیادی بین سنتز پروتئین در افراد چاق یا غیرچاق در واکنش به تمرینات بدنسازی وجود ندارد. منبع (۹)

سایر شواهد تجربی

اگر قرار بود چربی اضافه جلوی عضله سازی را بگیرد بنابراین اگر لاغرتر بمانیم راحت‌تر هم می‌توانیم عضله بسازیم! پس عضلانی‌ترین ورزشکاران تمایل خواهند داشت تا لاغرتر بمانند.

نمی‌دانم با کشتی سومو آشنا هستید یا نه؟! (کشتی ژاپنی) اگر نسبت پی (P) رابطه‌ای مستقل روی افزایش بافت عضلانی داشت، باید انتظار داشت ورزشکاران این رشته با بزرگ‌تر شدن بدن‌شان، مشکلات‌شان با بافت چربی هم بیشتر بشود.

اما نتیجه یک تحقیق مهم در سال ۱۹۹۹ چیز دیگری را نشان می‌دهد. منبع (۱۰)

محقق ژاپنی به نام هاتوری، ورزشکاران این رشته را در ۴ دسته‌ی رقابتی مورد بررسی قرار داد:

• دسته ۱: ۱۰۹ کیلوگرم و ۲۸.۲ درصد چربی بدن، شاخص عضلانی: ۲۴.۳ کیلوگرم بر متر مکعب
• دسته ۲: ۱۱۰ کیلوگرم و ۲۷.۴ درصد چربی بدن، شاخص عضلانی: ۲۷.۴ کیلوگرم بر متر مکعب
• دسته ۳: ۱۵۴ کیلوگرم و ۲۸.۶ درصد چربی بدن، شاخص عضلانی: ۳۳.۶ کیلوگرم بر متر مکعب

همان‌طور که متوجه شدید با وجود افزایش وزن، این ورزشکاران از سطح چربی مشابهی برخوردارند و شاخص عضلانی آن‌ها نیز افزایش پیدا کرده است!

بنابراین ورزشکاران رشته سومو، سن‌شان بالاتر رفته در دسته بالاتری به رقابت پرداخته‌اند، وزن‌شان زیاد شده، اما میزان بافت چربی تقریباً یکسان و بافت عضلانی بیشتری بدست آورده‌اند.

همین نتایج با بررسی ورزشکاران رشته فوتبال آمریکایی حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ هم بدست آمده و نشان می‌دهد که این فرضیه که درصد بالای چربی باعث اثر منفی روی نسبت پی (P) می‌شود، آنچنان پایه‌ای قوی ندارد. منبع (۱۱، ۱۲ و ۱۳)

فرضیه مینی کات

عده‌ای هم هستند که می‌گویند قبل از ورود به دوره حجم گیری بهتر است یک مینی کات (چربی سوزی کوتاه مدت) داشته باشیم تا نسبت پی (P) را تغییر بدهیم و عضله سازی بیشتری داشته باشیم. این مینی کات باعث می‌شود تا مقاومت به انسولین افزایش پیدا کند و شاهد عضله بیشتر و چربی کمتر در فاز حجم گیری باشیم. (البته این ادعای من نیست!)

نمی‌دانم تا حالا اتفاقاتی را که بعد از پایان رقابت‌های بدنسازی می‌افتد از نزدیک دیده‌اید یا نه! توصیه می‌کنم حتماً ویدئوی زیر را تماشا کنید.

خرید مجموعه ویدئوهای بدنسازی

اگر تئوری بالا درست باشد این ورزشکاران بعد از پایان رقابت‌ها باید شاهد بالاترین نسبت پی (P) باشند (چون دیگر در فاز رژیم قرار ندارند) یعنی باید شاهد افزایش عضلات خود باشند اما شواهد تجربی چیز دیگری را نشان می‌دهد. منبع (۱۴)

این ورزشکاران شاهد افزایش بیشتر بافت چربی بعد از پایان رقابت‌ها هستند. این موضوع حتی در افرادی که ورزشکار حرفه‌ای هم نیستند صدق می‌کند.

بخش عمده‌ای از افزایش وزن یک فرد عادی بعد از اینکه در فاز چربی سوزی رفته را چربی‌ها تشکیل می‌دهند. حتی نسبت پی (P) هم تغییر نمی‌کند یا بدتر می‌شود. منبع (۱۵ و ۱۶)

این یافته‌ها با مشاهدات تجربی نیز همخوانی دارد. چون ورزشکارها بعد از پایان رقابت‌ها تمام تلاش خود را می‌کنند تا دچار افزایش شدید بافت چربی نشوند. بنابراین استفاده از حربه‌هایی مثل: مینی کات نمی‌تواند جلوی این اتفاق را بگیرد. منبع (۱۷)

بررسی نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که چربی تقریباً پایین یا بالایی دارند در مقابل تمرینات بدنسازی و در فاز حجم گیری به حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ میزانی مشابه شاهد افزایش بافت چربی هستند. منبع (۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۲۳ و ۲۴)

نکته مهم: البته افراد خیلی لاغر (حدود ۸ درصد چربی) باید این واقعیت را بپذیرند که موقع فاز حجم گیری، آن‌ها شاهد افزایش چربی بیشتری هستند که برای آن‌ها چندان زیاد نیست). در مقابل افرادی که درصد چربی بالاتری دارند، موقع حجم گیری حتی می‌توانند انتظار کاهش چربی را هم داشته باشند!

یک مدل بهتر برای پیش بینی آینده

نسبت پی (P) هر فرد قابل اصلاح است. اگر یک رژیم با کالری بسیار بالا داشته باشید نسبت به رژیمی با کالری نسبتاً بالا، شاهد افزایش بیشتر بافت چربی خواهید بود. در ضمن اگر چربی کمی دارید و بدن را تحت شرایطی قرار می‌دهید که حتی چربی بیشتری از دست بدهید، به احتمال زیاد در طی این فرایند شاهد از دست دادن عضله هم خواهید بود. همچنین به خاطر تغییر شرایط هورمونی بدن، وقتی در فاز حجم گیری قرار بگیرید همچنان بافت چربی نیز خواهید ساخت. منبع (۲۵)

بنابراین مدل بهتر و واقعی‌تری که می‌توان پیشنهاد داد این است:

در طول یک بازه زمانی مشخص، مقدار وزنی که اضافه می‌کنید یا از دست می‌دهید به میزان کالری مصرفی شما بستگی دارد.

توانایی شما برای بدست آوردن عضله بدون چربی بستگی به این دارد که:

• آیا بدن دسترسی کافی به انرژی دارد تا سوخت عضله سازی عضلات را فراهم بکند یا نه. منبع (۲۶)
• برنامه تمرینی هیپرتروفی شما چطور طراحی شده است و بدن‌تان چه واکنشی به برنامه نشان می‌دهد. چون بدن هر فرد متفاوت است. (تفاوت های ژنتیکی چقدر در بدنسازی اهمیت دارند؟)
• میزان مواد مغذی لازم برای عضله سازی که مصرف می‌کنید.

خیلی ساده: بنابراین میزان تغییر در بافت چربی به تغییر میزان وزن بدن و تغییر بافت عضلانی بستگی حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ دارد.

در عمل باید ابتدا حجم گیری کرد یا چربی سوزی؟

خرید مجموعه ویدئوهای بدنسازی

یکی از دلایلی که شخصاً به این موضوع علاقه‌مندم این است که خیلی‌ها وقتی باشگاه می‌روند گویا وحی منزل است که باید به ۱۰-۱۵ درصد چربی برسند و بعد شروع به عضله سازی کنند!

چربی سوزی بخشی از معادله بدنسازی است اما اصل فرایند این است که شما باشگاه بروید و شاهد افزایش قدرت و عضله باشید. به خصوص برای بدنسازهای تازه کار خیلی مخرب است اگر در ابتدای راه تمرکزشان روی چربی سوزی باشد. (اولین تجربه شما از ماه‌های اولیه باشگاه می‌شود گرسنگی و خستگی)

این موضوع برای بدنسازهای باتجربه‌تر هم مشکل درست می‌کند چون خیلی‌ها از افزایش بافت چربی آنقدر می‌ترسند که مرتب با احتیاط رژیم خود را تغییر می‌دهند و بین دوره‌های مینی کات و عضله سازی در حال چرخش هستند! (این موضوع به راحتی می‌تواند فرایند سوخت و ساز و رشد شما را با مشکل مواجه سازد)

البته دلایل مختلفی وجود دارد که شاید شما بخواهید کار را با چربی سوزی آغاز کنید. مثلاً می‌خواهید با کاهش بافت چربی، ریسک ابتلا به بیماری‌های مختلف را کاهش دهید یا قرار است یک فاز سخت حجم گیری داشته باشید و با خودتان می‌گویید: بد نیست اول کمی چربی بسوزانم بعد سراغ عضله سازی بروم.

نتیجه: تصمیم‌گیری در مورد این موضوع به خودتان مربوط است و اهدافی که در سر دارید اما مدرک علمی برای اینکه اول چربی سوزی کنید و بعد سراغ عضله سازی بروید وجود ندارد!

شما ابتدا سراغ کدام فاز می‌روید؟ چربی سوزی یا عضله سازی!

آشنایی با 8 مورد از بهترین اندیکاتورهای تشخیص روند

اندیکاتور‌های تشخیص روند توسط معامله‌گران برای به‌دست‌آوردن بینشی در‌باره‌ عرضه و تقاضای اوراق بهادار و روانشناسی بازار استفاده می‌شوند. این شاخص‌ها با هم، اساس تحلیل تکنیکال را تشکیل می‌دهند. معیارهایی مانند حجم معاملات، سرنخ‌هایی برای ادامه حرکت قیمت ارائه می‌دهند. اندیکاتورها را می‌توان جهت تولید سیگنال خرید و فروش مورد استفاده قرار داد، البته نیازی به استفاده از همه‌ اندیکاتور‌ها نیست، بلکه تعدادی را می‌توان انتخاب کرد که برای تصمیم‌گیری بهتر در معاملات مفید هستند. برخی از آن‌ها تاریخچه قیمت را در نظر می‌گیرند، برخی دیگر حجم معاملات را مورد بررسی قرار می‌دهند و برخی دیگر شاخص‌های حرکت هستند. این اندیکاتور‌ها اغلب به‌صورت پشت‌سرهم یا ترکیبی با یک‌دیگر استفاده می‌شوند.

در این مقاله قصد داریم تا به توضیح اندیکاتور‌های تشخیص روند بپردازیم و هفت شاخص برتر را معرفی کنیم.

معرفی بهترین اندیکارتورهای تشخیص روند

ابزار معامله برای معامله‌گران و تحلیلگران تکنیکال، شامل ابزارهای نموداری است که سیگنال‌هایی برای خرید و فروش ایجاد می‌کنند و یا روندها یا الگوهای موجود در بازار را نشان می‌دهند. جهت تشخیص روند، روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از این روش‌ها، اندیکاتورهای تشخیص روند در تحلیل تکنیکال هستند. از مهم‌ترین چالش‌هایی که اکثر معامله‌گران تازه‌کار حوزه‌ فارکس با آن مواجه می‌شوند، اندیکاتور تشخیص روند در فارکس است. در بازار‌های مالی، قیمت به سمت خاصی در حال حرکت است. به این سمت و جهت خاص، روند یا Trend گفته می‌شود. روند می‌تواند در سه حالت UpTrend یا صعودی، DownTrend یا نزولی و Sideway یا خنثی قرار بگیرد. به‌طورکلی، دو نوع اساسی از اندیکاتور تکنیکال وجود دارد:

1.پوشش‌ها (Overlays): اندیکاتور‌های فنی که از همان مقیاس قیمت‌ها استفاده کرده و دامنه یکسانی با آن‌ها دارند. به عنوان مثال می‌توان به میانگین‌های متحرک و Bollinger Bands اشاره کرد.

2.نوسانگراها(Oscillator): به جای قرارگرفتن در نمودار قیمت، اندیکاتور‌های تشخیص روند که بین حداقل و حداکثر در نوسان هستند، بالا یا پایین نمودار قیمت قرار می‌گیرند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به اسیلاتور‌های MACD یا RSI اشاره کرد.

معامله‌گران معمولا هنگام تجزیه و تحلیل یک اوراق بهادار و دارایی از چندین شاخص فنی مختلف، پشت سر هم استفاده می‌کنند. با وجود هزاران گزینه مختلف، معامله‌گران باید اندیکاتورهایی را انتخاب کنند که برای آن‌ها بهتر است و سپس با نحوه کار آن‌ها آشنا شوند. شاخص‌های فنی هم‌چنین می‌توانند با توجه به ماهیت کمی آن‌ها در سیستم‌های معاملاتی خودکار گنجانده شوند. در این بخش به معرفی هفت مورد اندیکاتور تشخیص روند بازار می‌پردازیم.

1. اندیکاتور‌های حجم/حجم در تعادل (On-Balance Volume):

از اندیکاتور تشخیص روند حجم در تعادل (OBV) برای اندازه‌گیری جریان مثبت و منفی حجم در اوراق بهادار در طول زمان استفاده می‌شود.

افزایش حجم نسبت به میزان حجم روزی است که قیمت افزایش یافته است. حجم پایین نیز به حجم روزی گفته می‌شود که قیمت کاهش می‌یابد. حجم هر روز بر اساس افزایش یا کاهش قیمت، از شاخص افزوده یا کاسته می‌شود. وقتی OBV در حال افزایش است، نشان می‌دهد که خریداران مایلند وارد عمل شوند و قیمت را بالاتر ببرند. وقتی OBV در حال کاهش است، حجم فروش از حجم خرید پیشی می‌گیرد که نشان‌دهنده قیمت‌های پایین‌تر است. به‌این‌ترتیب، مانند یک ابزار تایید روند عمل می‌کند.

اگر قیمت و OBV در حال افزایش باشد، به ادامه روند کمک می‌کند. این امر زمانی اتفاق می‌افتد که اندیکاتور تشخیص روند و قیمت در جهت‌های مختلف در حرکت باشند. اگر قیمت در حال افزایش اما OBV در حال کاهش باشد، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که این روند توسط خریدارانی قوی، حمایت نمی‌شود و به زودی می‌تواند به صورت معکوس عمل کند.

2. میانگین متحرک (Moving Average):

میانگین متحرک، ابزاری برای تجزیه‌ و تحلیل تکنیکال و پرکاربرد‌ترین اندیکاتور موجود است که در بازه‌ای زمانی مشخص، از طریق خط میانگین، امکان تعیین و مشخص‌کردن قیمت وجود دارد. میانگین متحرک، به دو نوع اندیکاتور SMA و اندیکاتور EMA دسته‌بندی می‌شود که هریک از آن‌ها قابل استفاده در تحلیل تکنیکال بوده و تنها تفاوتی که دارند، حساسیت نسبت به تغییرات قیمت است.

این اندیکاتور، میانگین قیمت‌ها را به‌ عنوان داده مورد استفاده قرار داده و آن را به شکل یک خط، بر روی نمودار نشان می‌دهد. اندیکاتور میانگین متحرک در بازه‌های زمانی مشخصی مانند ۱۰ روزه، ۲۰ دقیقه‌ و ۳۰ هفته‌ در نظر گرفته می‌شوند. در حالت بلندمدت نیز میانگین‌های متحرک ۲۰۰ روزه، ۱۰۰ روزه و ۵۰ روزه هستند. میانگین متحرک را می‌توان در استراتژی‌های زیادی استفاده کرد اما مهم‌ترین حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ استفاده آن در تشخیص روند است. به همین دلیل است که بسیاری از تحلیلگران، این اندیکاتور را بهترین اندیکاتور تشخیص روند معرفی می‌کنند.

3. میانگین جهت شاخص (Average Directional Index):

شاخص جهت‌دار متوسط ​​(ADX) یکی از اندیکاتور‌های تشخیص روند قدرت است که برای اندازه‌گیری حرکت و قدرت یک روند استفاده می‌شود. هنگامی که ADX بالای ۴۰ باشد، بسته به جهتی که قیمت در حال حرکت است، روند دارای قدرت جهت‌گیری زیادی است. وقتی اندیکاتور ADX زیر ۲۰ باشد، روند ضعیف یا غیر‌روندی در نظر گرفته می‌شود. ADX خط اصلی بر روی شاخص و معمولا سیاه‌رنگ است. دو خط دیگر نیز به نماد DI+ و DI- وجود دارند که اغلب به ترتیب به رنگ قرمز و سبز هستند. هر سه خط با هم فعالیت می‌کنند تا جهت روند و هم‌چنین حرکت آن را نشان دهند.

ADX بالای ۲۰ و DI+ بالای DI-: روند صعودی است.

ADX بالای ۲۰ و DI- بالاتر از DI+: روند نزولی است.

ADX زیر ۲۰ نیز، یک روند ضعیف است.

4. باند بولینگر (Bollinger Band) :

یکی دیگر از اندیکاتور‌های تشخیص روند، باند بولینگر است که توسط مجموعه‌ای از خطوط روند طراحی شده و دو انحراف استاندارد مثبت و منفی را از میانگین متحرک ساده (SMA) قیمت اوراق بهادار ارائه می‌دهد. نوسان‌هایی که در سهم به وجود می‌آید را می‌توان به وسیله‌ این اندیکاتور به‌خوبی نشان داد. اغلب در میانگین متحرک در دوره‌ زمانی ۲۰ روزه در نمودارهای معاملاتی از اندیکاتور باند بولینگر استفاده می‌شود. زمانی‌که Aroon-up از Aroon-down عبور کند، اولین نشانه تغییر روند احتمالی نمایان می‌شود و اگر Aroon-up به عدد ۱۰۰ برسد و Aroon-down به صفر برسد، روند صعودی است و بر‌عکس. اگر Aroon-down از Aroon-up عبور و به ۱۰۰ نزدیک بماند، روند نزولی است.

5. اندیکاتور واگرایی همگرایی (MACD) :

شاخص واگرایی همگرایی میانگین متحرک (MACD) به معامله‌گران کمک می‌کند تا جهت روند و هم‌چنین حرکت آن روند را بررسی کنند. زمانی‌که MACD بالای صفر باشد، قیمت در یک فاز صعودی قرار دارد و اگر MACD زیر صفر باشد، وارد فاز نزولی شده است. این اندیکاتور تشخیص روند از دو خط تشکیل شده است:

خط MACD و یک خط سیگنال که حرکت کندی دارد. وقتی MACD از زیر خط سیگنال عبور می‌کند، نشان می‌دهد که قیمت در حال کاهش است و هنگامی که خط MACD از خط سیگنال عبور می‌کند، قیمت در حال افزایش خواهد بود. نگاه‌کردن به این که نشانگر در کدام سمت صفر قرار دارد، به تعیین سیگنال‌هایی که باید دنبال شوند، کمک شایانی می‌کند. به‌عنوان‌مثال، اگر نشانگر بالای صفر است، MACD از بالای خط سیگنال برای خرید عبور می‌کند و اگر MACD زیر صفر باشد، عبور MACD از زیر خط سیگنال یک معامله کوتاه احتمالی را ارائه می‌دهد.

6. شاخص قدرت نسبی (Relative Strength Index):

شاخص قدرت نسبی (RSI) حداقل سه کاربرد عمده دارد. این اندیکاتور، یکی دیکر از اندیکاتور‌های تشخیص روندی است که بین صفر تا ۱۰۰ حرکت و افزایش قیمت اخیر در مقابل ضرر اخیر قیمت را ترسیم می‌کند. بنابراین حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ سطوح RSI به اندازه‌گیری حرکت و قدرت روند کمک می‌کنند. اساسی‌ترین استفاده از RSI به عنوان شاخص خرید و فروش بیش‌ازحد است. وقتی RSI به بالای ۷۰ برسد، دارایی بیش از حد خرید در نظر گرفته می‌شود و ممکن است کاهش یابد. زمانی که RSI زیر ۳۰ باشد، دارایی بیش از حد فروخته می‌شود و می‌تواند افزایش یابد.

به‌همین‌منظور، برخی از معامله‌گران منتظر می‌مانند تا اندیکاتور به بالای ۷۰ برسد و سپس پیش از فروش به پایین نزول کند، یا به زیر ۳۰ برسد و سپس پیش از خرید دوباره به بالاتر از سطح برسد. واگرایی یکی دیگر از کاربردهای RSI است. زمانی که اندیکاتور در جهتی متفاوت از قیمت حرکت می‌کند، نشان می‌دهد که روند فعلی قیمت در حال ضعیف شدن است و به زودی می‌تواند معکوس شود. سومین کاربرد RSI، پشتیبانی و مقاومت است. در طول روندهای صعودی، سهام اغلب بالای سطح ۳۰ باقی می‌ماند و اغلب به ۷۰ یا بالاتر می‌رسد. هنگامی که یک سهم در روند نزولی قرار دارد، RSI معمولا کم‌تر از ۷۰ باقی می‌ماند و اغلب به ۳۰ یا کمتر می‌رسد.

7. نوسانگر تصادفی (Stochastic Oscillator)

آخرین مورد از اندیکاتور‌های تشخیص روند نوسانگر تصادفی است که شاخصی برای اندازه‌گیری قیمت فعلی، نسبت به محدوده قیمت در چند دوره است. این اندیکاتور بین صفر تا ۱۰۰ ترسیم شده و به این صورت است که وقتی روند صعودی است، قیمت باید به بالاترین حد خود برسد. در یک روند نزولی نیز قیمت به پایین‌‌ترین حد تمایل دارد. استوکاستیک نسبتا سریع بالا و پایین می‌رود، زیرا به ندرت پیش می‌آید که قیمت به صورت مداوم به اوج‌ برسد، استوکاستیک را نزدیک ۱۰۰ یا پایین‌ترین حد مستمر و یا نزدیک به صفر، نگه دارد. بنابراین، استوکاستیک اغلب به عنوان یک شاخص خرید و فروش بیش‌ازحد استفاده می‌شود. ارزش‌های بالای ۸۰ خرید بیش از حد در نظر گرفته شده و درحالی‌که سطوح زیر ۲۰ باشد، فروش بیش‌ازحد در نظر گرفته می‌شود. هنگام استفاده از سطوح خرید و فروش بیش‌ازحد، روند کلی قیمت باید در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، در طول یک روند صعودی زمانی که اندیکاتور به زیر ۲۰ می‌رسد و دوباره بالا می‌رود، سیگنال احتمالی است.

کدام شاخص فنی می‌تواند شرایط خرید بیش‌ازحد یا فروش بیش‌از حد را به بهترین شکل نشان دهد؟

8. شاخص قدرت نسبی (RSI) یکی از محبوب‌ترین اندیکاتور‌های تشخیص روند است که برای شناسایی سهام بیش‌از‌حد خرید یا فروش بیش‌از‌حد به کار برده می‌شود. RSI بین 0 تا 100 محدود شده است و عدد بالای 70 نشان‌دهنده فروش بیش‌ازحد و عدد کم‌تر از ۳۰ نشان‌دهنده خرید بیش‌ازحد است.

اندیکاتور تشخیص روند شارپ، چه چیزی را نشان می‌دهد؟

اندیکاتور تشخیص روند شارپ برای کمک به سرمایه‌گذاران برای درک نسبت بازگشت سرمایه در مقایسه با ریسک آن استفاده می‌شود. این نسبت، میانگین بازدهی است که به ازای هر واحد نوسان یا ریسک کل به دست می‌آید.

نتیجه‌گیری

هدف هر معامله‌گر کوتاه‌مدت، تعیین جهت حرکت یک دارایی معین و تلاش برای کسب سود از آن است. صدها شاخص فنی و نوسانگر برای این هدف خاص، توسعه یافته‌ و روش‌ها و ابزار زیادی برای تشخیص روند در یک تحلیل تکنیکال وجود دارند. مهم‌ترین این روش‌ها و ابزارها، اندیکاتورها هستند. اندیکاتورها ابزارهایی هستند که اطلاعاتی راجع‌به قیمت و حجم بازار را با توابع ریاضی ادغام کرده و سپس در جهت تحلیل بازار، مورد استفاده قرار می‌دهند. از اندیکاتورها می‌توان برای توسعه استراتژی‌های جدید نیز استفاده کرد. در این مقاله ما سعی کردیم تا هر آن‌چه نیاز است راجع‌به اندیکاتور‌های تشخیص روند و فرآیند کاری آن‌ها بدانید را جمع‌آوری کرده و به‌طور کامل و جامع شرح دهیم.