انواع ریسک در سرمایه گذاری

Last updated 1 اردیبهشت 1399

آشنایی با اصول و مبانی ریسک: آشنایی با انواع ریسک مالی

Last updated 1 اردیبهشت 1399

درسنامه آموزشی آشنایی با اصول و مبانی ریسک

انواع ریسک مالی

هر اقدام پس انداز و سرمایه گذاری شامل ریسک ها و بازده های مختلفی است. به طور کلی، تئوری مالی ریسک های سرمایه گذاری را که بر ارزش دارایی ها تأثیر می گذارد، به دو دسته طبقه بندی می کند: ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک. به طور گسترده، سرمایه گذاران در معرض هر دو ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک هستند.

ریسک های سیستماتیک، که به عنوان ریسک های بازار نیز شناخته می شوند، ریسک هایی هستند که می توانند کل بازار اقتصادی یا درصد زیادی از کل بازار را تحت تأثیر قرار دهند. ریسک سیستماتیک خطر از دست دادن سرمایه گذاری به دلیل عواملی مانند ریسک سیاسی و ریسک کلان اقتصادی است که بر عملکرد انواع ریسک در سرمایه گذاری بازار کلی تأثیر می گذارد. ریسک بازار اغلب توسط بتا اندازه گیری می شود. بتا معیار اندازه گیری ریسک یک سرمایه گذاری نسبت به کل بازار است. ریسک بازار را نمی توان به راحتی از طریق متنوع سازی نمونه کارها کاهش داد. سایر انواع متداول ریسک سیستماتیک می تواند شامل ریسک نرخ بهره، ریسک تورم، ریسک ارزی، ریسک نقدینگی، ریسک کشور و ریسک اجتماعی-سیاسی باشد.

ریسک های غیر سیستماتیک، که به عنوان ریسک خاص شناخته می شود، دسته ای از ریسک است که فقط یک صنعت یا یک شرکت خاص را تحت تأثیر قرار می دهد. ریسک غیر سیستماتیک خطر از دست دادن سرمایه گذاری به دلیل ریسک خاص شرکت یا صنعت است. مثال آن شامل تغییر در مدیریت، بازگشت محصول، تغییر نظارتی است که می تواند باعث کاهش فروش شرکت و وجود رقیب جدید در بازار با پتانسیل گرفتن سهم بازار از یک شرکت شود. سرمایه گذاران غالباً با سرمایه گذاری در دارایی های متنوع، از تنوع برای مدیریت ریسک غیر سیستماتیک استفاده می کنند.

علاوه بر خطرات گسترده سیستماتیک و غیر سیستماتیک، انواع مختلفی از ریسک وجود دارد، از جمله:

ریسک تجاری

در این نوع ریسک سوالی مطرح می شود- آیا یک شرکت قادر به فروش کافی و ایجاد درآمد کافی برای تأمین هزینه های عملیاتی خود و سودآوری خواهد بود؟ در حالی که ریسک مالی به هزینه های تأمین مالی مربوط می شود، ریسک تجاری با تمام هزینه های دیگری که یک کسب و کار باید برای تأمین و عملکردی باقی ماندن احتیاج دارد، درگیر است. این هزینه ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه های اداری می شود. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می فروشد، می باشد.

ریسک اعتباری یا ریسک نکول

ریسک اعتباری زمانی اتفاق می افتد که یک وام گیرنده قادر به پرداخت سود قراردادی یا اصل بدهی های خود نباشد. این نوع ریسک به ویژه برای سرمایه گذاران که اوراق قرضه در اوراق بهادار خود دارند، نگران کننده است. اوراق قرضه دولتی، به ویژه اوراق صادر شده توسط دولت فدرال، کمترین میزان ریسک نکول و به همین ترتیب کمترین بازده را دارند. از طرف دیگر اوراق بهادار شرکت، دارای بالاترین میزان ریسک نکول، و در نتیجه نرخ بهره بالاتر هستند.

ریسک کشور

ریسک کشور زمانی اتفاق می افتد که یک کشور قادر نباشد به تعهدات مالی خود عمل کند. هنگامی که یک کشور نتواند به تعهدات خود عمل کند، می تواند به عملکرد سایر قسمت های مالی در آن کشور و همچنین سایر کشورهایی که با آنها رابطه دارد، آسیب برساند. این نوع خطر بیشتر در بازارهای نوظهور یا کشورهایی که کسری شدید دارند، دیده می شود.

ریسک ارزی

هنگام سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، توجه به این نکته ضروری است که نرخ ارز می تواند قیمت دارایی را نیز تغییر دهد. ریسک ارزی (یا ریسک نرخ ارز) برای کلیه قسمت های مالی که به ارز غیر از ارز داخلی شما هستند اعمال می شود. به عنوان نمونه، اگر شما در ایالات متحده زندگی می کنید و در یک سهام کانادایی به دلار کانادا سرمایه گذاری می کنید، اگر دلار کانادا نسبت به دلار آمریکا کاهش ارزش پیدا کند، ممکن است پول خود را از دست بدهید.

ریسک نرخ بهره

ریسک نرخ بهره ریسکی است که به دلیل تغییر در سطح مطلق نرخ بهرهرخ خواهد داد. این نوع ریسک بیش از بورس روی ارزش اوراق تأثیر می گذارد و برای همه دارندگان اوراق بهادار ریسک قابل توجهی است. با افزایش نرخ بهره، قیمت اوراق در بازار ثانویه سقوط می کند – و بالعکس.

ریسک سیاسی

ریسک سیاسی ریسکی است که بازده یک سرمایه گذاری ممکن است به دلیل بی ثباتی سیاسی یا تغییر در یک کشور متحمل شود. این نوع ریسک می تواند ناشی از تغییر دولت، نهادهای مقننه، سایر سیاست گذاران خارجی یا کنترل نظامی باشد. همچنین با عنوان ریسک ژئوپلیتیک شناخته می شود، با طولانی تر شدن افق زمانی یک سرمایه گذاری، این ریسک بیشتر می شود.

ریسک طرف مقابل

ریسک طرف مقابل احتمال این که یکی از افراد درگیر در معامله ممکن است در تعهدات خود دچار ریسک نکول شود را بیان می کند. ریسک طرف مقابل می تواند در معاملات اعتباری رخ دهد.

ریسک در مقابل پاداش

تعادل بین ریسک و بازده، تعادلی بین حداقل امکان وجود ریسک مالی و حداکثر بازگشت سرمایه است. به طور کلی، سطح پایین ریسک با بازده کم و ریسک بالا با بازده بالقوه بالا همراه است. هر سرمایه گذار باید تصمیم بگیرد که برای بدست آوردن بازده، تا چه حد حاضر است ریسک پذیر باشد. این امر براساس عواملی مانند سن، درآمد، اهداف سرمایه گذاری، نیاز نقدینگی، افق زمانی و شخصیت خواهد بود.

نمودار زیر نمایانگر بصری از معامله ریسک / بازده برای سرمایه گذاری است که در آن انحراف استاندارد بالاتر به معنای سطح بالاتر یا ریسک بالاتر – و همچنین بازده بالقوه بالاتری است.

باید به این امر مهم توجه داشته باشیم که ریسک انواع ریسک در سرمایه گذاری بالاتر به صورت اتوماتیک تبدیل به بازده بالاتر نخواهد شد. نمودار شکل بالا تنها نشان می دهد که ریسک بالاتر احتمال بازده بالاتر را افزایش می دهد ولی هیچ تضمینی وجود ندارد. به صورت تئوری، کمترین میزان بازده مربوط به زمانی است که ریسک سرمایه گذاری تقریباً صفر باشد.

ریسک و تنوع

اساسی ترین و مؤثرترین استراتژی برای به حداقل رساندن ریسک مالی، تنوع است. تنوع سازی به شدت مبتنی بر مفاهیم همبستگی و ریسک است.

در حالی که اکثر متخصصان سرمایه گذاری موافق هستند که تنوع سازی نمی تواند در برابر ریسک آنها را تضمین کند، می توان گفت تنوع سازی مهمترین مؤلفه برای کمک به یک سرمایه گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است و این در حالی که ریسک مالی را به حداقل می رساند.

حرف آخر

همه ما هر روز با ریسک و خطرات روبرو هستیم – خواه برای رسیدن به محل کار رانندگی می کنیم، یا روی یک موج ۶۰ فوتی در حال موج سواری باشیم، سرمایه گذاری کنیم یا مدیر یک کسب و کار باشیم. در دنیای مالی، ریسک مالی به این احتمال اشاره دارد که بازده واقعی یک سرمایه انواع ریسک در سرمایه گذاری گذاری با آنچه انتظار می رود، تفاوت دارد – این امکان را نشان می دهد که یک سرمایه گذاری به همان صورت که دوست دارید، انجام نشود یا این که در نهایت ضرر کنید.

موثرترین روش برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری از طریق ارزیابی منظم ریسک و متنوع سازی است. اگرچه متنوع سازی تضمین نمی کند که سود بدست می آوریم و ضمانت نمی کند که دچار ضرر نمی شویم، اما امکانی برای بهبود بازده ها بر اساس اهداف و سطح ریسک مالی شما فراهم می کند. یافتن تعادل مناسب بین ریسک و بازده به سرمایه گذاران و مدیران مشاغل کمک می کند تا از طریق سرمایه گذاری هایی به اهداف مالی خود دست یابند.

مدیر مجموعه پابلیکا
مشاور بازاریابی و فروش
کارشناس ارشد مهندسی صنایع

مدیریت ریسک سرمایه گذاری

​سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری عبارت است از تبدیل وجوه نقد به یک یا چند نوع دارایی مالی و غیر مالی که برای مدت زمانی معین نگهداری شده و سپس با فروش آن برای سرمایه‌گذار منافع ایجاد خواهد کرد.

انواع دارایی

1. مشهود: دارایی‌ است که ارزش آن در خود دارایی قابل مشاهده است که به آن دارایی واقعی (Real Assets) می‌گویند مانند طلا، الماس،‌ تابلوهای هنری
2. نا مشهود یا دارایی مالیFinancial Assets: دارایی‌ است که نشان دهنده ادعایی بر دارایی‌های ناشر آن اوراق است یعنی دارنده آن می‌تواند نسبت به دارایی‌های صادر کننده آن ادعایی انواع ریسک در سرمایه گذاری داشته باشد.

سرمایه‌گذاری فردی و نهادی

• فردی: افراد شخصاً اقدام به سرمایه گذاری می کنند
• نهادی: موسسات سرمایه‌گذاری (بانک، بیمه و …)فرایند سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاران تلاش می‌کنند تا از بین صدها اوراق بهادار مختلف که انواع ریسک در سرمایه گذاری هر کدام متعلق به شرکت‌های مختلف از صنایع مختلف از صنایع متفاوت‌اند و هر کدام دارای بازده و ریسک جداگانه‌ای هستند، پرتفوی مناسبی را انتخاب کنند.

(پرتفوی = سبد سرمایه گذاری، مجموعه سرمایه گذاری)

عوامل موثر بر تصمیمات سرمایه‌گذاری

• تعادل بین ریسک و بازده: اساس سرمایه‌گذاری ایجاد تعادل بین بازده مورد انتظار سرمایه‌گذار و ریسک دارایی مربوط است.
• ریسک‌پذیری و ریسک‌گریزی: سرمایه‌گذاران بر دو نوع‌اند- ۱- ریسک‌پذیر ۲- ریسک‌گریز. سرمایه‌گذاران به صورت ضمنی یا آشکارا، با توجه به ریسک‌پذیری خود اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند.
• ریسک پذیر: کسی که به بازده توجه می کند و برای دستیابی به آن هر ریسکی را متحمل می شود.
• ریسک گریز: کسی که ریسک نمی کند و یا اگر ریسک کند در قبال آن بازده بالایی را انتظار دارد.
• ساز و کارهای سرمایه‌گذاری: عواملی که به محیط سرمایه‌گذاری کمک می‌کنند، شامل: ۱- موسسات تأمین سرمایه ۲- کارگزاران: کارگزاران نمایندگان رسمی سرمایه‌گذاران در امر معاملات سهام هستند.
• موسسات سرمایه‌گذاری: این موسسات شامل بانک‌ها، صندوق‌های بازنشستگی،‌صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری و شرکت‌های بیمه است.

ریسک : عبارت است از تفاوت بین بازده مورد انتظار و بازده واقعی

• شرایط دارای ریسک : شرایطی دارای ریسک است که احتمال رخ دادن بازده‌ای غیر از بازده مورد انتظار نیز وجود داشته باشد.
• سرمایه‌گذاران : عموما ریسک گریز هستند.

تعریف ریسک

• هرگونه نوسانات احتمالی بازدهی سهام در آینده
• انحراف معیار چند دوره‌ای یک متغیر
• میزان اختلاف میان بازده واقعی سرمایه‌گذاری با بازده مورد انتظار

انواع ریسک ,

منابع ریسک

• ریسک‌های مالی
  • ریسک نرخ ارز Exchange rate Risk: بواسطه تغییر در نرخ ارز برای شرکتهایی که در خارج از مرزهای کشور فعالیت می‌کنند.
  • ریسک نکول Default Risk: این ریسک زمانی رخ خواهد داد که وام گیرنده از اجرای تعهد خود در مورد وام به نهاد مالی یا شخص وام دهنده خودداری کند.
  • ریسک نقدینگی Liquidity Risk: ریسک نبود وجه نقد برای بازپرداخت تعهدات است.
  • ریسک بازار Market Risk: تغییر در بازده که ناشی از نوسانات کلی بازار است.
  • ریسک تورمی Inflation Risk: ریسک قدرت خرید یا کاهش قدرت خرید وجوه سرمایه‌گذاری شده.
  • ریسک سرمایه‌گذاری مجدد Reinvestment Risk: ریسک مربوط به دارایی‌های مالی که بیش از یک جریان نقدی دارند.
  • ریسک مدیریت Management Risk: ریسک ناشی از تصمیمات مدیران که براساس منافع شخصی، تخصص و میزان اهمیت دادن به سرنوشت سازمان در هر سازمانی وجود دارد.
  • ریسک سیاسی Political Risk: ریسک مسائل سیاسی و اجتماعی که خاص هر کشوری است.
  • ریسک صنعت Industrial Risk: نوسانات بازدهی سرمایه‌گذاری که بر اثر اتفاقات یا وقایع خاص و تغییرات در یک صنعت خاص محتمل است.
  • ریسک عملیاتیOperational Risk: ریسک مربوط به اجزاء عملیات یک سازمان یا بطور کلی ریسک مربوط به سیستم‌های داخلی و روش‌های انجام کار.
  • ریسک قوانین و مقررات Regulation Risk: ریسک مقررات به علت تغییرات در قوانین مختلف یک جامعه اقتصادی.
  • ریسک نیروی انسانیHuman resource Risk: ریسک منابع انسانی یک سازمان که مواردی از قبیل : گزینش و استخدام، آموزش و ارتقا، ایجاد انگیزه و رضایت و حفظ منابع انسانی از موضوعاتی است که توجه به آن این ریسک را به حداقل می‌رساند.

  انواع سرمایه گذاری,

  انواع ریسک مثبت و منفی,

  چگونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری سود دریافت کنیم؟

  

  سوالی انواع ریسک در سرمایه گذاری که همیشه در بین مردم مطرح بوده است این است که چگونه می‌توانند در بازار سهام سرمایه‌گذاری کنند، این افراد معمولا دارای شغل هستند و نمی‌توانند روزانه چندین ساعت از وقت خود را صرف بازار سرمایه کنند.انواع ریسک در سرمایه گذاری

  به گزارزش خبرنگار ایبِنا، از طرف دیگر عده‌ای از مردم هستند که سرمایه مازاد دارند، اما به دلیل نا آشنایی با بازار سهام و همچنین به دلیل ترس از بازار بورس، در این بازار سرمایه گذاری نمی‌کنند. حال سوال پیش می‌آید که این دو گروه چگونه می‌توانند به بازار سهام اعتماد و سرمایه گذاری و کسب سود کنند.

  فعالان این بازار به این دو گروه استفاده از «صندوق‌های سرمایه گذاری» را پیشنهاد می‌دهند. زیرا انواع ریسک در سرمایه گذاری صندوق‌های سرمایه گذاری به پشتوانه تیم مدیریت حرفه‌ای و با تجربه‌ای که دارد و همچنین با مدیریت ریسکی که انجام می‌دهند، به ندرت پیش می‌آید که در بلند مدت دچار زیان شوند.

  صندوق‌های سرمایه گذاری برای افرادی که نه دانش بازار سرمایه را دارند و نه این که وقت دارند تا صرف معاملات روزانه بازار سهام کنند، بسیار مفید است. در این جا لازم است تا با انوع صندوق‌های سرمایه گذاری آشنا شویم.

  صندوق‌های سرمایه گذاری براساس نوع فعالیت، ترکیب دارایی‌ها و در نتیجه میزان ریسک و بازده به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری لازم است تا با انواع آن‌ها آشنا باشید.

  ۱. صندوق‌های سهامی: این صندوق‌ها در سهام‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند و به همین دلیل ریسک بالایی دارند. این صندوق‌ها خود به دو نوع پر ریسک و کم ریسک تقسیم می‌شوند. در صندوق‌های کم ریسک بیشتر سعی شده است که سرمایه داخل صندوق به شرکت‌های بنیادی با ارزش بالاتر اختصاص یابد، مانند شرکت فولاد مبارکه. اما در صندوق‌های پر ریسک از سهام‌های کوچک بازار که اهرمی هم هستند و ریسک بالایی دارند خریداری می‌شوند. به طور معمول بازدهی این صندوق‌ها بیش از هر چیز دیگری از شرایط کلی بازار سرمایه تاثیر می‌پذیرد.

  ۲. صندوق‌های مختلط: حدود نیمی از دارایی این صندوق‌ها در اوراق با درآمد ثابت و نیم دیگر در سهام سرمایه گذاری می‌شود؛ بنابراین ریسک و بازدهی صندوق‌های مختلط، بین صندوق‌های با درآمد ثابت و سهامی قرار می‌گیرد. همچنین این صندوق‌ها مزایای سهام و اوراق درآمد ثابت را توأمان دارند. بدین معنی که پتانسیل کسب بازده بالاتر به وسیله سهام و نوسانات قیمتی کمتر به وسیله اوراق درآمد ثابت را فراهم می‌کنند.

  ۳. صندوق‌های درآمد ثابت: این صندوق‌ها حداقل ریسک ممکن را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند، زیرا مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری منابع مالی حاصل از فروش واحد‌های این صندوق‌ها را عمدتاً به سپرده‌های بانکی و یا خرید اوراق بهادار کم ریسک مثل اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق خزانه و… اختصاص می‌دهند تا بتوانند سود قابل قبولی برای سرمایه‌گذاران محقق کنند؛ بنابراین سود این اوراق همانند بهره بانکی است، اما یک یا دو درصد بیشتر از بانک سود می‌دهد، بنابراین این صندوق‌ها از سپرده‌گذاری در بانک‌ها نیز جذاب‌تر هستند.

  ۴. صندوق‌های مبتنی بر سکه طلا: عمده دارایی این صندوق‌ها به سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلا که در بازار سرمایه معامله می‌شوند، تخصیص پیدا می‌کند. بازدهی صندوق‌های سرمایه گذاری طلا تقریبا مشابه بازدهی سکه طلا بوده و ریسک سرمایه‌گذاری در آن‌ها بالاست.

  
  با صندوق سرمایه گذاری قابل معامله انواع ریسک در سرمایه گذاری یا ETF آشنا شوید

  «صندوق سرمایه گذاری قابل معامله یا ETF» صندوق‌های سرمایه گذاری هستند که از نظر چگونگی سرمایه گذاری در آن‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول مبتنی بر «صدور و ابطال» است و افراد باید مستقیما به کارگزاری مراجعه کنند و از ان جا اقدام به خرید صندوق کنند، اما در نوع دوم یعنی «صندوق‌های قابل معامله یا ETF» خرید و فروش واحد‌های آن از طریق سامانه معاملاتی آنلاین کارگزاری‌ها امکان پذیر است. به عبارت دیگر، صندوق‌های ETF مانند سهام شرکت‌ها هستند.

  در پایان لازم به ذکر است که سرمایه گذاران باید با خود را بشناسند تا مقدار پذیرش ریسکی که می‌توانند انجام دهند را پیدا کنند و پس از ان اقدام به خرید صندوق‌ها کنند. افرادی که ریسک گریز هستند از صندوق‌های نوع سوم با صندوق‌های درامد ثابت استفاده می‌کنند و افرادی که ریسک کمی می‌پذیرند از صندوق‌های سهامی با ریسک کم و صندوق‌های مختلط استفاده می‌کنند.

  پذیره‌نویسی هشتمین صندوق طلا در بورس کالا از پس فردا

  

  به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، براساس اعلام مدیریت بازار مشتقه و صندوق های کالایی بورس کالای ایران، پذیره نویسی واحدهای صندوق سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر طلای صبا با نماد «نفیس» از روز سه شنبه (26 مهر) در بورس کالای ایران آغاز می شود و به مدت 3 روز کاری یعنی تا شنبه 30 مهر ادامه می یابد؛ نفیس به عنوان هشتمین صندوق طلایی بورس کالا در کنار نمادهای طلا، زر، عیار، گوهر، کهربا، مثقال و زرفام قرار می گیرد.

  واحدهای سرمایه گذاری صندوق سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر طلای صبا براساس مجوز سازمان بورس و مشخصات اعلامیه پذیره نویسی از طریق بازار صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله بورس کالای ایران پذیره نویسی می شود.

  صندوق سرمایه گذاری طلای صبا از نوع صندوق سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر گواهی سپرده سکه طلا (ETF) بوده و موسسان آن، شرکت سهانی خاص سبدگردان اندیشه صبا و شرکت سهامی عام سرمایه گذاری صبا تامین است.

  از دیگر ارکان این صندوق می توان به شرکت سهامی خاص سبدگردان اندیشه صبا به عنوان مدیر، موسسه حسابرسی بهراد مشاور به عنوان متولی، صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردانی صبا گستر نفت و گاز تامین به عنوان بازارگردان و موسسه حسابرسی رازدار به عنوان حسابرس اشاره کرد.

  هدف از تشکیل صندوق، جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران و اختصاص آن ها به خرید انواع اوراق بهادار مبتنی بر کالا به منظور کاهش ریسک سرمایه گذاری، بهره گیری از صرفه جویی های ناشی از مقیاس و تامین منافع برای سرمایه گذاران است.

  موضوع فعالیت صندوق، سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر گواهی سپرده سکه طلا پذیرفته شده در بورس کالای ایران است.

  موسسان 100 درصد از واحدهای سرمایه گذاری ممتاز صندوق به تعداد 2 میلیون واحد را متعهد شده و مابقی واحدهای سرمایه گذاری صندوق به تعداد 98 میلیون واحد به ارزش مبنای هر واحد 10 هزار ریال برای پذیره نویسی و خرید عموم عرضه می شود.

  به این ترتیب تعداد واحدهای سرمایه گذاری قابل انتشار 100 میلیون واحد بوده که 2 میلیون واحد به صورت واحدهای سرمایه گذاری ممتاز از سوی موسسان پذیره نویسی شده و 98 میلیون واحد آن با ارزش اسمی هر واحد 10 هزار ریال پذیره نویسی عمومی می شود و هر یک از دارندگان واحدهای سرمایه گذاری به نسبت تعداد واحدهای سرمایه گذاری خود در خالص دارایی های صندوق سهیم اند اما حق تصمیم گیری در مورد دارایی های صندوق در چارچوب اساسنامه منحصرا از اختیارات مدیر صندوق است.

  خرید واحدهای ETF نیز مستلزم دریافت کد معاملاتی فعال در سیستم سپرده گذاری مرکزی بوده و سفارش‌های خرید باید مضربی از یک ورقه باشد و محدودیت حجمی برای هر سفارش خرید بدون محدودیت تعیین شده است و حداکثر تعداد اوراق قابل خریداری توسط هر کد معاملاتی حقیقی و حقوقی بدون محدودیت است.

  همچنین مدت پذیره نویسی اولیه از روز سه شنبه 26 مهر آغاز می شود و تا روز شنبه 30 مهر ادامه دارد.

  این در حالی است که نفیس به عنوان هشتمین صندوق طلایی بورس کالا در کنار نمادهای طلا، زر، عیار، گوهر، کهربا، مثقال و زرفام قرار می گیرد.

  معاملات ثانویه واحدهای سرمایه گذاری صندوق سرمایه گذاری قابل معامله، پس از اتمام پذیره نویسی و ثبت صندوق در بازار صندوق های سرمایه گذاری (قابل معامله) بورس کالای ایران آغاز می شود و دارندگان و متقاضیان خرید می توانند از طریق کارگزاران عضو بورس کالای ایران اقدام به خرید یا فروش این واحدها کنند.

  امکان‌پذیری توسعه شهری با ابزارهای تأمین مالی شهرداری‌ها

  

  شهرداری می‌تواند منابع زیادی دریافت کند و انواع طرح‌های مختلف اقتصادی را با آن‌ها به اجرا دربیاورد. این منابع باید بازگشت داده شود، درصورتی‌که نرخ گذاری یا بازدهی آن سرمایه گذاری متناسب با نرخ بازگشت سرمایه نباشد، یک نهاد شهری مجبور است مجدد قرض کند و بدهی را با بدهی پرداخت کند.

  به گزارش خبرنگار ایمنا، بیشتر ابزارهای تأمین مالی شهرداری‌ها بر محور بدهی استوار است و بار مالی شهرداری‌ها را افزایش می‌دهد یا مانند برخی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری در پروژه و ساختمان نیاز به عزم جدی و قبول مسئولیت‌ها و مدیریت قوی است. در این یادداشت به امکان‌پذیری توسعه شهرها به کمک این ابزارها پرداخته می‌شود.

  در گام نخست، باید این موضوع که شهر امکان استفاده از این بازارهای تأمین مالی همچون انواع اوراق یا صندوق‌ها را دارد، امکان‌سنجی شود. همچنین بررسی تعداد طرح‌ها و پروژه‌های موجود در شهر و دارا بودن نرخ بازگشت مناسبی که از نرخ بهره بانکی بیشتر باشد و بتواند ریسک سرمایه‌گذاری را پوشش دهد، در به‌ کارگیری این ابزارها باید مدنظر قرار گیرد.

  بیشتر تحلیل‌های موجود با محوریت شهرداری‌های تهران و اصفهان انجام شده و می‌توان آن را به سایر کلان‌شهرها تسری داد اما این تحلیل‌ها برای شهرهای کوچک امکان‌پذیر نیست.

  به عنوان مثال انتشار اوراق مشارکت شهری برای شهرداری‌های کوچک، دارای ریسک بالاتری برای یک شرکت تأمین سرمایه است، زیرا این نهاد شهری نسبت به سایر شهرداری‌های بزرگ کشور از اکوسیستم درآمدی ضعیف‌تری برخوردار بوده و شرکت‌ها و سرمایه‌گذارها تمایلی به سرمایه‌گذاری‌هایی با مخاطرات بالاتر ندارند یا اینکه در شهرهای کوچک‌تر پروژه‌های توسعه‌ای با نرخ بازگشت درآمدی نسبت به شهرهای بزرگ کمتر یافت می‌شود؛ اگر طرح بزرگی نیز وجود داشته باشد شامل طرح‌های ملی می‌شود که از زیر مجموعه وظایف شهرداری‌ها خارج است.

  درواقع وظایف شهرداری‌ها در شهرهای کوچک صرفاً به مسائل حفظ، زیباسازی، سازماندهی، خیابان‌کشی، فضای سبز و حمل‌ونقل درون‌شهری محدود می‌شود، همچنین در شهرهای کوچک‌تر نسبت به شهرهای بزرگ‌تر، نیروهای متخصص مالی و اقتصادی کمتری وجود دارد که امکان‌پذیری استفاده از منابع جدید با محوریت بدهی یا تأمین مالی را کمتر می‌کند.

  علاوه بر این، امکان‌سنجی ایجاد پروژه‌ها، موضوع مهمی است که به کارشناسان خبره و کاربلد نیاز دارد تا هدررفت منابع دریافت شده به حداقل برسد. در نظرگرفتن هرگونه روش تأمین مالی جدید برای پروژه‌ای همچون مترو اصفهان برای بازگشت نیازمند پرداخت بهره است. بنابراین باید پروژه کاملاً ارزیابی شده و نرخ انواع ریسک در سرمایه گذاری استفاده از این روش حمل و نقل با توجه به هزینه‌های اجرای آن تأمین شود تا پروژه از منظر اقتصاد، امکان پذیر باشد.

  شهرداری می‌تواند منابع زیادی دریافت کند و انواع طرح‌های مختلف اقتصادی را با آن‌ها به اجرا در بیاورد، این منابع باید بازگشت داده شود، در صورتی که نرخ گذاری یا بازدهی آن سرمایه‌گذاری متناسب با نرخ بازگشت سرمایه نباشد، یک نهاد شهری مجبور است مجدد قرض کند و بدهی را با انواع ریسک در سرمایه گذاری بدهی پرداخت کند و این چرخه باطل ادامه می‌یابد.

  این موضوع می‌تواند در سطح یک نهاد شهری مانند شهرداری باشد یا در سطح کلان مانند حکومت، اگر برنامه مالی مدون و مشخصی جهت دریافت و هزینه‌کرد منابع انواع ریسک در سرمایه گذاری نباشد یا اینکه اتلاف درون سیستم به دلیل ریخت‌وپاش‌های بی‌مورد افزایش یابد، علاوه بر اینکه نتیجه‌ای جز ناکارآمدی نخواهد داشت، در یک بازه زمانی میان مدت و بلند مدت رؤیای توسعه شهر و کشور را از بین می‌برد.