توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

اتریوم برای ارسال/دریافت، مدیریت دارایی ها، پرداخت هزینه کارمزد انتقال و تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (dApps) در شبکه استفاده می شود. شاید در مورد آلت کوین ها نیز شنیده باشید. اساسا، ما به هر کوینی که جایگزین بیت کوین باشد، آلت کوین می گوییم.

تفاوت کوین و توکن

قطعا تاکنون با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا شده اید یا درباره آنها شنیده اید. حتی ممکن است مقداری ارز دیجیتال خریده و منتظر پولدار شدن از رمزارزها باشید. چون می دانید که آینده ارزهای دیجیتال بسیار درخشان است. اما اگر میخواهید در این حوزه به فعالیت ادامه دهید و به سود چشمگیر دست پیدا کنید باید با اصطلاحات مختلف ارزهای دیجیتال بیشتر آشنا شوید به خصوص تفاوت کوین و توکن. در حالیکه بیشتر افراد از توکن و کوین به جای یکدیگر استفاده می کنند اما از نظر فنی بین این دو تفاوت وجود دارد. در این مقاله همراه هیداس باشید و فرق توکن با کوین را بهتر درک کنید.

تعریف کوین Coin

برای درک تفاوت بین کوین و توکن ابتدا به تعریف کوین یا سکه می پردازیم. کوین یک دارایی رمزنگاری شده است که دارای بلاکچین مخصوص به خود است به جای اینکه بر روی بلاکچین دارایی های رمزنگاری شده دیگر کار کند. همچنین می توان کوین رمزنگاری شده را ارز دیجیتال یا توکن بومی (Native Token) نامید. ایده اصلی کوین ها این است که زنجیره بلوکی خاص خود را دارند.
یکی از بهترین نمونه های شناخته شده coinدر فضای بلاکچین، بیت کوین است. نمونه های دیگر از این کوین ها یا ارزهای دیجیتال شامل اتریوم، لایت کوین، مونرو و غیره می باشند.

تعریف توکن Token

براساس تعریف بالا اگر coin (که به آن ارز دیجیتال یا توکن بومی نیز گفته می شود) دارای بلاکچین اختصاصی خود می باشد تعریف توکن عکس این می باشد. در واقع توکن با زنجیره بلوکی دیگری کار می کند. مشهورترین مثال در مورد توکن ها ERC20 است. درواقع ERC20 توکنی است که از بلاکچین اتریوم استفاده می کند.

آیا اتریوم کوین است یا توکن؟

اجازه دهید با توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ استفاده از یک مثال توضیحات را واضح تر کنیم. از آنجایی که طبق تعریفات بالا می دانیم که کوین ها بلاکچین خاص خود را دارند ولی توکن ها ندارند آیا اتریوم یک کوین است یا توکن؟
از آنجا که اتریوم زنجیره بلوکی مخصوص خود را دارد پس کوین است. این بدان معنی است که اگر کیف پول ارز دیجیتالی از اتریوم پشتیابنی کند تمام دارایی هایی که از بلاکچین اتریوم استفاده می کنند مانند توکن های ERC20 با کیف پول شما نیز سازگار هستند. اگرچه این مورد خیلی به کیف پول بستگی دارد. چون ممکن است همه دارایی های مبتنی بر اتریوم را پشتیبانی نکند.

تفاوت کوین و توکن

به طور خلاصه و کلی باید گفت که فرق توکن با coin این است که کوین زنجیره بلوک مخصوص خود را دارد درحالی که توکن ندارد. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که کوین ها معمولا فقط برای پرداخت ها استفاده می شوند در حالی که توکن ها برای موارد مختلفی استفاده می شوند.
به عنوان مثال توکن Basic Attention یا به اختصار (BAT) در مرورگر وب Brave استفاده می شود. تبلیغ کنندگان به ناشران BAT پرداخت میکنند. مخاطبان برای مشاهده تبلیغات BAT دریافت می کنند. مخاطبان می توانند BAT دریافتی را برای خود نگه دارند یا اینکه آن را به ناشران اهدا کنند.
سایر کاربردهای توکن ها عبارتند از:
توکن های امنیتی- مانند اوراق بهادار از سیستم مالی قدیمی ، این سهام یک شرکت است اما با تمام مزایای بلاکچین.
توکن های دارایی- توکن هایی که توسط دارایی های دنیای واقعی مانند طلا یا املاک و مستغلات پشتیبانی می شوند.
Stablecoins توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ – توکن هایی که پایدارتر هستند حداقل نسبت به ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا ارزهایی مانند دلار آمریکا یا یورو.
توکن های غیرقابل انعطاف NFT – NFT ها مواردی را نشان می دهند که منحصر به فرد هستند مانند هنر، کارت های بیس بال و موارد درون بازی.

کلام آخر

حال متوجه شدید که توکن چیست، coin چیست و چه تفاوت هایی با هم دارند. با دانستن این اطلاعات خیلی بهتر می توانید در این حوزه سرمایه گذاری کنید. سرمایه گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال سوداگرانه است و به دلیل نوسانات شدیدی که دارد بسیار پر ریسک است. چون ممکن است مقداری یا کل سرمایه خود را از دست بدهید یا اینکه چند برابر شود. شما چقدر در حوزه خرید و فروش ارزهای دیجیتال فعالیت دارید؟ به نظر شما سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال آینده خوبی دارد؟ نظرات خود را ما در میان بگذارید.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

تفاوت کوین Coin و توکن Token مسئله ای است که اغلب افرادی که تازه وارد دنیای رمزارز می شوند، سردرگم می کند؛
سکه (کوین) و نشانه (توکن).

گاهی اوقات مردم از اصطلاح «سکه» برای اشاره به آنچه دیگران «توکن» می نامند، استفاده می کنند و گاهی «نشانه» برای آنچه دیگران «سکه» می خوانند. برخی از افراد برای همه دارایی های دیجیتال موجود را با هر دو نام می خوانند.

اما تفاوت های زیادی بین سکه های رمزنگاری شده و توکن های رمزنگاری شده وجود دارد؛ لذا مهم است که بدانید هر کدام از آن ها چیست. این مقاله با بررسی دلیل سردرگمی در مورد این دو اصطلاح آغاز می شود و سپس توضیحاتی را درباره اینکه سکه چیست و توکن چیست ارائه می دهد. همچنین نمونه هایی از سکه ها و توکن ها و نحوه استفاده از هر کدام از آن ها را شرح می دهد.

سکه دیجیتال (کوین) چیست؟

تعریف سکه دیجیتال این است: یک دارایی که روی بلاک چین مخصوص خود ایجاد شده است. بیت کوین ، لایت کوین، اتر و سکه‌هایی مثل کونوس اچ (CCH) را در نظر بگیرید. هر کدام از این سکه ها برای خود بلاک چین مستقل و ویژه ای دارند که روی آن اجرا می شوند.

برای اینکه واضح تر بگوییم:

• بیت کوین در بلاک چین بیت کوین کار می کند
• اتریوم (ETH) در بلاک چین اتریوم کار می کند
• کونوس اچ در بلاک چین خود یعنی بلاک چین کونوس اچ کار می کند (NEO) در بلاک چین نئو (NEO) کار می کند

تراکنش های سکه های دیجیتال از یک شخص به شخص دیگر انجام می شود. البته هیچ سکه فیزیکی هنگام ارسال و دریافت آنها منتقل نمی شود. همه «سکه ها» داده هایی در یک دیتابیس عظیم جهانی است. این پایگاه داده (یا بلاک چین) همه تراکنش ها را ردیابی می کند و توسط رایانه هایی در سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

نکته: قبل از ادامه مقاله باید این نکته را بدانید. اگر با فناوری بلاک چین آشنایی ندارید، مقاله بلاک چین را بخوانید تا بیشتر با آن آشنا شوید. قبل از تلاش برای درک تفاوت سکه و توکن، باید بلاکچین را درک کنید.

سکه دیجیتال چگونه استفاده می شود؟

سکه های دیجیتال معمولا به همان روشی که سکه در زندگی واقعی به کار می رود، به عنوان پول استفاده می شوند. می توانید سکه هایی مانند بیت کوین، مونرو، کونوس اچ یا لایت کوین را مانند سکه هایی بدانید که در کیف پول دیجیتالی تان یا قلکتان هست.

برخی سکه ها اغلب کاربردی جز استفاده به عنوان پول ندارند. این سکه های «صرفا نقد» برای این موارد استفاده می شوند:

• انتقال پول (می توانید با آنها ارسال و دریافت ارزش کنید)
• ذخیره ارزش (می توان آنها را ذخیره و بعدا با چیز مفیدی مبادله کنید)
• واحد محاسبه (می توانید کالاها یا خدمات را با آنها قیمت گذاری کنید)

بیایید از مثال بیت کوین استفاده کنیم تا مسائل مطرح شده را بهتر درک کنیم:

• از بیت کوین می توان برای پرداخت هزینه کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکان های دنیای واقعی استفاده کرد.
• می توانید آن را برای مدت زمانی طولانی ذخیره کنید و در این مدت اتفاقی برای آن نمی افتد. بعدا می توانید آن را با کالا یا خدمات با ارزشی مبادله کنید.
• کالا یا خدماتی را که خریداری می کنید، می توان با بیت کوین ارزش گذاری کنید.

بیت کوین غیر از این کاربردهای پولی هیچ کاربرد دیگری ندارد. نمی توان برای به دست آوردن بیت کوین بیشتر، بیت کوین موجود را سهام گذاری (سپرده دارای سود) کرد. همچنین، بیت کوین برای اجرای هیچ نرم افزار خاصی مورد استفاده قرار نمی گیرد. فقط و فقط به عنوان پول استفاده می شود و بس.

اما برخی از سکه های دیجیتال (مانند اتر، نئو، کونوس اچ) ویژگی هایی فراتر از صرف پول را دارد. در میان این ویژگی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اتر (ETH) برای تأمین تراکنش های شبکه اتریوم استفاده می شود. می توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان اتر برای ارسال توکن لازم است. هزینه های استخراج هم با این سکه تأمین می شود (پاداش رایانه هایی که تراکنش ها را تایید می کنند).

نئو (NEO) برای کسب سود در کیف پول سهام گذاری می شود. این سود سهام به عنوان گس (GAS) شناخته می شود. می توان در نئو درست مثل اتریوم توکن ایجاد کرد. اما هنگام ارسال یک توکن در شبکه نئو، باید برای کارمزد تراکنش، گس (یا همان سکه نئو) پرداخت کرد.

در مورد دش (DASH) هم دارندگان این سکه می توانند در تصمیم گیری های مهم شبکه مشارکت کنند. اگر ایده ای برای به روزرسانی شبکه دش پیشنهاد شده باشد، کسانی که به اندازه کافی سکه دش دارند می توانند برای تصمیم گیری در مورد بروزرسانی رأی دهند.

سکه های کونوس نیز از ویژگی ها مشابهی برخوردارند:

کونوس اچ (CCH)؛ این سکه اما قابلیت های بسیار فراتری نیز دارد. بلاک چین کونوس اچ قرار است امکان ایجاد توکن های خدماتی و کالایی مانند توکن های سهام و کالاهایی مثل طلا، نقره، گندم و… را فراهم کند که سکه کونوس اچ نقش مهمی در فعالیت این توکن ها ایفا خواهد کرد.

نمونه هایی از سکه های دیجیتال

امروزه همه دارایی های دیجیتالی که بالاترین ارزش کل بازار را دارند، به عنوان سکه شناخته می شوند. اما همه سکه ها ارزش کل بازار بالایی ندارند. وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بیش از 900 نمونه مختلف از سکه ها را فهرست کرده است.
البته ما قصد نداریم تک تک سکه های دیجیتال را در اینجا فهرست کنیم. لیست کامل را می توانید در کوین مارکت کپ مشاهده کنید. ما برخی از موارد آشنا تر و ویژگی های آنها را آوردیم که می تواند به درک شما از مفهوم اصطلاح «سکه» کمک کند.

توکن چیست؟

خیلی وقت ها به توکن ها سکه دیجیتال گفته می شود، اما این درست نیست. یک تفاوت عمده وجود دارد.
توکن ها در بلاک چین هایی ایجاد می شوند که از قبل وجود داشتند. اتریوم به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول ترین پلتفرم بلاک چینی توکن است. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ساخته می شوند، با عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

اما بلاک چین های دیگری مانند نئو، ویوز (WAVES) و کونوس اچ وجود دارد که می توان روی آن ها توکن ایجاد کرد. به عنوان مثال توکن های نئو تحت عنوان NEP-5 شناخته می شوند. هرکسی می تواند توکن دلخواه خود را روی یکی از این پلتفرم ها ایجاد کند.

توکن چگونه ایجاد می شود؟

جالب است بدانید که ساخت توکن توانایی فنی چندانی نیاز ندارد. ایجاد توکن برای فردی که کاملا تازه وارد است توصیه نمی شود، اما برای کسی که کمی تجربه برنامه نویسی دارد، کار زیادی نمی برد. البته توسعه دهنده باید مقداری سکه بومی بلاک چین مورد نظر را برای ایجاد توکن هزینه کند.

به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد می شود، سازنده باید کمی اتر خرج کند تا استخراج کنندگان شبکه بتوانند تراکنش (ایجاد) توکن را تأیید کنند.

همچنین، اگر قرار است توکن توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ در بلاک چین کونوس اچ ساخته شود، توسعه دهنده باید مقداری سکه کونوس اچ برای کارمزد ایجاد خرج کند.

به یاد داشته باشید که کارمزدها برای همه تراکنش های مربوط به توکن در یک بلاک چین باید پرداخت شود، نه فقط برای ایجاد توکن. بنابراین، هر نرم افزار ساخته شده روی اتریوم باید از سکه های اتر برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

این کار دقیقا به همان روشی انجام می شود که در مورد تراکنش سکه ها، باید به کسانی که تامین امنیت شبکه را به عهده دارند، سکه پرداخت شود.

هدف توکن ها

بیشتر توکن ها برای استفاده در نرم افزارهای غیرمتمرکز یا dApp ایجاد می شوند. وقتی توسعه دهندگان توکن خود را ایجاد می کنند، می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد از آن ایجاد شود و پس از ایجاد به کجا ارسال شوند. توسعه دهنده در این مرحله باید مقداری از سکه بومی آن بلاک چین را پرداخت کند.

توکن ها پس از ایجاد اغلب برای فعال کردن قابلیت های نرم افزاری که برای آن طراحی شده اند، به کار می روند. به عنوان مثال، موزیکوین (Musicoin) توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم موزیکوین (Musicoin) را می دهد. این ویژگی ها می تواند شامل تماشای یک نماهنگ یا پخش یک موزیک باشد.

صرافی بایننس (Binance) نیز توکن مخصوص خود را با نام BNB دارد. کاربرانی که برای انجام معاملات خود از BNB استفاده کنند، 50 درصد کارمزد کمتری پرداخت می کنند.

اما برخی از توکن ها با هدفی کاملا متفاوت ایجاد می شوند؛ یعنی نمایندگی اقلام فیزیکی. فرض کنید می خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید، می توانید؟ معلوم است که نمی توانید.

اما در عوض می توانید از یک توکن استفاده کنید که نمایانگر خانه شما باشد. وی پاور (WePower) نمونه خوبی از توکنی است که به منزله یک کالای فیزیکی است. این توکن نماینده انرژی برق است. پروژه وی پاور یک نرم افزار غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قراردادهای هوشمند اقدام به خرید و فروش برق کنند. هر توکن وی پاور (WPR) معادل مقدار مشخصی انرژی برق است.

توکن های تعویض ناپذیر یا NFT نیز از این دسته توکن ها هستد و نماینده یک کالای منحصر به فرد مانند کالای کلکسیونی، خانه، آثار هنری یا مواردی از این قبیل هستند. یعنی نمی توان یک توکن تعویض ناپذیر را با یکی دیگر تعویض کرد، چراکه ارزش آن ها متفاوت است. یک واحد بیت کوین دقیقا هم ارزش با یک واحد دیگر آن است و می توان آن دو را با هم عوض کرد. یا یک اسکناس 10 هزار تومانی را می توان با یکی دیگر عوض کرد. اما توکن تعویض ناپذیر را نمی توان اینگونه مبادله کرد.

مزیت بزرگ ایجاد توکن

این واقعیت که توسعه دهندگان نرم افزارهای غیرمتمرکز و توکن ها نیازی به ایجاد بلاک چین مخصوص خود ندارند، باعث صرفه جویی در وقت و منابع آنها می شود. آنها می توانند ضمن بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی، از قابلیت های رمزارز آن بلاک چین نیز برای نرم افزار خود استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که در این روش در آن صرفه جویی می شود. اگر آنها بلاک چین و سکه خود را به جای نرم افزار غیرمتمرکز و توکن ایجاد کنند، برای تأیید تراکنش های خود نیز باید استخراج کنندگان یا اعتبارسنج هایی را پیدا کنند.
برای ایجاد یک بلاک چین قوی که از خطر حملات مصون باشد، به تعداد زیادی ماینر، سهام گذار یا تاییدکننده نیاز است.

برای بسیاری از رایانه ها منطقی تر است که روی یک بلاک چین مشترک که چندین برنامه دارد، کار کنند تا اینکه هزاران بلاک چین ضعیف و اغلب متمرکز وجود داشته باشند که فقط یک پروسه بسیار طولانی تر و بسیار گران ترند.

نگاهی دقیق تر به عملکرد توکن ها

توکن ها برای تعامل با نرم افزارهای غیرمتمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده اند نیز استفاده می شوند. یک مثال خوب سیویک (Civic) است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می کند.

این نرم افزار هویت های رمزگذاری شده در بلاکچین اتریوم را ردیابی می کند. هدف آن ارائه روشی ارزان تر، مطمئن تر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. در اینجا نگاهی به نحوه کار آن می اندازیم.

اگر به سفر خارجی بروید، باید هویت خود را در خیلی جاها تایید کنید. اولین جا احتمالا فرودگاه است. اگر این شرکت هواپیمایی شریک شرکت سیویک باشد، یک کد QR برای شما ارسال می کند تا از شما (مسافر) اطلاعاتی بخواهد.

شما هم با استفاده از نرم افزار سیویک، اطلاعات هویتی خود را مستقیما از گوشی تلفن همراه خود به شرکت ارسال می کنید. اطلاعات در گوشی شما ذخیره شده، اما کاملا رمزگذاری شده است. این کار از سرقت آن جلوگیری می کند. اثر انگشت یا اسکن چشم اثبات می کند که شما مالک داده های دریافتی هستید.

از همان گوشی برای تأیید هویت خود در جاهای دیگر مثل فرودگاه ، هتل و غیره هم استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که در آن از هویت دیجیتالی خود استفاده می کنید، می تواند داده ها را با استفاده از بلاک چین اعتبارسنجی کند.

توکن CVC برای تراکنش های این سرویس های مربوط به هویت استفاده می شود. این توکن برای پرداخت به تاییدکننده هایی مثل بانک ها، دولت ها و سایر منابع معتبر برای انجام بررسی هایی نظیر KYC (مشتری خود را بشناس) به کار می رود. سوابق این ها در بلاک چین ذخیره می شود.

توکن اوراق بهادار، توکن سهام، توکن خدماتی

در پایان این بخش، اجازه بدهید نگاهی هم به دیگر انواع توکن ها داشته باشیم. این توکن ها با عناوینی مثل توکن اوراق بهادار یا دارایی، توکن پرداخت، توکن سهام و توکن خدماتی شناخته می شوند.

در فوریه 2018، نهاد تنظیم مقررات مالی سوئیس (FINMA) دستورالعمل هایی را منتشر کرد که تعریف توکن های اوراق بهادار یا دارایی، خدماتی یا پرداختی را توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ مشخص می کرد. این تعاریف به نهادهای دولتی کمک می کند که نحوه رفتار با توکن های مختلف را بدانند.

توکن اوراق بهادار: بیشتر توکن هایی که در عرضه اولیه سکه (ICO) صادر می شوند، اوراق بهادار هستند. عرضه اولیه سکه فرایندی مشابه عرضه اولیه سهام در بازارهای بورس است که شرکت های رمزارز طی آن سکه ها یا توکن های خود را در معرض فروش عمومی می گذارند.

افرادی که اقدام به خرید توکن ها در عرضه اولیه سکه می کنند، این کار را با انتظار سود انجام می دهند. طبق قوانین سوئیس، با این توکن ها مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن های سهام: اگر یک توکن نشان دهنده سهم یا سهامی در شرکت صادرکننده آن باشد، توکن سهام نام دارد. البته تعداد کمی از شرکت ها عرضه اولیه سکه ای را به این شرکت امتحان کرده اند، چراکه دستور العمل های قانونی زیادی در مورد قانونی یا غیرقانونی بودن آن وجود ندارد.

توکن های خدماتی: توکن های کاربردی نیز نامیده می شوند. این توکن ها برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات خاصی به کار می روند. این توکن ها همچنین به لحاظ تعداد عرضه محدود هستند، چراکه انتظار می رود از محل همین محدودیت ارزش خود را بالا ببرند.

توکن های پرداختی: این توکن ها هدف دیگری غیر از پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند.
نهاد تنظیم مقررات سوئیس هنگام دسته بندی توکن های موجود، مراقب بود که هشدار دهد ممکن است یک توکن در بیش از یک دسته قرار گیرد.

به احتمال زیاد با تثبیت بیشتر فضای توکن ها، تنظیم کنندگان مالی دیگر کشورها تعاریف متفاوت تری ارائه دهند. عرضه های اولیه سکه و توکن هنوز هم مفاهیم بسیار جدیدی هستند، به همین خاطر اینکه قوانین هنوز از این فضا عقب هستند، قابل درک است.

نتیجه گیری

اکنون باید دانسته باشید که وقتی کسی می گوید «سکه» (کوین) یا «توکن»، منظور او دقیقا چه چیزی است. خیلی هم گیج کننده نبود، نه؟

حالا باید بدانید که ساده ترین تعریف سکه و توکن اینگونه است: سکه ها روی بلاک چین خودشان قرار می گیرند. اما توکن ها بلاک چین مخصوص خود را ندارند، بلکه روی یک بلاک چین دیگر ایجاد می شوند.

همچنین باید فهیمده باشید که سکه ها اغلب فقط و فقط به عنوان جایگزین پول به کار می روند، اگرچه برخی از سکه ها کاربردهای دیگری هم دارند که البته آن هم تا حدود مربوط به ارزش پولی آن ها است.

اما توکن ها هدف دیگری دارند. اگر برای استفاده در نرم افزار غیرمتمرکز ایجاد شده باشند، هدف آنها به خود نرم افزار وابسته است. در بعضی موارد، برای قابلیت هایی مانند حق رأی استفاده می شوند. در موارد دیگر، برای تراکنش های داخلی نرم افزار غیرمتمرکز یا پاداش دادن به کاربران با مواردی مانند تخفیف کارمزد (مثل بایننس) به کار می روند.

در موردی دیگر توکن ها برای نمایاندن یک کالای فیزیکی منحصر به فرد به کار می روند که در این صورت به آن ها توکن تعویض ناپذیر (NFT) گفته می شود.

اکنون با این دانسته ها می توانند با دقت تشخیص دهید که در بازار بزرگ رمزارزها چه چیزی کوین است و چه چیزی توکن.

تفاوت اصلی و مهم ارز دیجیتال و توکن

توکن یکی از رایج‌ترین مفاهیم در حوزه ارزهای دیجیتال می‌باشد که از لحاظ مفهومی شباهت‌هایی نیز به کوین‌ها دارد. تفاوت ارز دیجیتال و توکن، می‌تواند در فهماندن معنی صحیح توکن شما را یاری رساند. توکن‌ها نیز مانند ارز دیجیتال، نوعی دارایی به حساب می‌آیند و معمولا از طریق ICOها در میان مردم توزیع می‌شوند. افرادی که صاحب توکن هستند، می‌توانند در فعالیت‌هایی شرکت کنند که شرکت در آن‌ها مستلزم داشتن توکن می‌باشد. بر خلاف ارزهای دیجیتال که روی شبکه خود(به عنوان مثال بلاک چین)، فعالیت می‌کنند، توکن‌ها روی پلتفرم دیگری به فعالیت می‌پردازند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در رابطه با توکن، انواع آن و همچنین تفاوت ارز دیجیتال و توکن با شما در میان بگذارید.

محددیت‌هایی که ارزهای فیزیکی با آن‌ها روبه‌رو بودند، سبب روی کار آمدن ارزهای دیجیتال گشت. ارزهای دیجیتال نوعی واحد پولی بر پایه اینترنت می‌باشند که امکان انجام تراکنش‌های آنی و بدون مرز را برای کاربران مهیا می‌کنند. پول‌های مجازی و رمزارزها نوعی ارز دیجیتال به حساب می‌آیند که محبوبیت بسیار زیادی در میان مردم دارند.

دکتر سیگنال بازار ارزهای دیجیتال و بیت کوین را تحلیل می کند و شما را از افزایش قیمت های پیش رو مطلع می سازد و درتلاش هست، تا با ارائه برترین سیگنال های تحلیل شده بیت کوین و آلت کوین ها که دارای دقت بالایی هستند به افزایش عملکرد و کم کردن ریسک معاملات شما کمک کند تا سود شما را در معاملات به حداکثر برساند. به تیم تحلیلگر ما ملحق شوید و لذت تریدینگ را با دکتر سیگنال تجربه کنید.

توکن چیست؟

گسترش حوزه کریپتوکارنسی سبب گشته که اصطلاحات و مفاهیم این حوزه نیز گسترش بسیاری یابند. یکی از اصطلاحات رایج در این حوزه مفهوم توکن است. توکن چیست؟ این سوالی است که بسیاری از افراد، حتی کسانی که حضور فعالی در حوزه کریپتوکارنسی دارند نیز پاسخ دقیق و کاملی برای آن ندارند.

توکن نوعی دارایی دیجیتال به حساب می‌آید که از آن به عنوان یک روش پرداخت نیز استفاده می‌شود. شاید با شنیدن این جمله تصور کنید که توکن‌ها همان کوین‌ها یا ارزهای دیجیتال هستند، اما اینطور نیست و این دو مفهوم، اگرچه شاهت‌هایی با یکدیگر دارند، اما از لحاظ مفهوم با یکدیگر متفاوتند. اصلی‌ترین تفاوت توکن با ارزهای دیجیتال در این است که ارزهای دیجیتال در شبکه یا بلاک چین مخصوص به خود ایجاد می‌شوند، در حالی که توکن‌ها روی یک شبکه یا بلاک چین دیگر ایجاد می‌شوند.

به نوعی می‌توان گفت که توکن‌ها مانند سهام شرکت‌ها هستند و برای پروژه‌ای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. در واقع امکان خرج کردن آن‌ها و یا پرداختن آن در قبال خرید کالاها ممکن نیست. خرج کردن توکن‌ها مثل این می‌ماند که شما بخواهید با بلیط کنسرت، هزینه رستوران را بپردازید! در حالی که بلیط کنسرت تنها در سالن کنسرت می‌تواند ارزش داشته باشد.

اصلی‌ترین راه توزیع توکن‌ها، ICOها هستند. در این روش پروژه‌هایی که قصد شروع به کار در حوزه ارزهای دیجیتال را دارند، توکن‌های خود را پیش فروش می‌کنند و در ازای آن پول دریافت می‌کنند تا بتوانند پروژه را راه‌اندازی نمایند و پس از راه‌اندازی پروژه این توکن‌ها در دسترس خریداران یا همان سرمایه‌گذاران قرار خواهد گرفت.

پس اگر بخواهیم یک تفاوت ارز دیجیتال و توکن را بیان کنیم، باید بگوییم که توکن‌ها مانند نوعی سهام هستند که دسترسی به خدمات یا محصولاتی خاص را فراهم می‌کند، در حالی که ارز دیجیتال به عنوان یک دارایی دیجیتال برای خرید و فروش مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته تفاوت ارز دیجیتال و توکن محدود به همین یک مورد نمی‌باشد و در ادامه بیشتر در رابطه با تفاوت توکن و ارز دیجیتال صحبت خواهیم کرد.

انواع توکن

توکن‌ها خود دارای انواع مختلفی هستند که پیش از آگاهی نسبت به تفاوت ارز دیجیتال و توکن، لازم است با آن‌ها آشنا شوید. در ادامه انواع توکن‌ها را به شما معرفی خواهیم کرد:

توکن‌های کاربردی

دارندگان توکن‌های کاربردی امکان دسترسی به خدمات یا محصولاتی خاص را خواهند داشت. این توکن‌ها روی بلاک چینی خاص ایجاد می‌شوند و در همان شبکه مورد استفاده قرار می‌گرفتند. عامل به وجود آمدن توکن‌های کاربردی، ارز دیجیتال اتریوم بود.

توکن‌های ارزی

توکن‌های ارز یا همان currency tokens، همانطور که از نامشان نیز پیداست، کاربردی مشابه ارزهای دیجیتال، مانند بیت کوین دارند. این بدان معناست که توکن‌های ارزی می‌توانند برای پرداخت و ذخیره ارزش مورد استفاده قرار گیرند.

توکن‌های دارایی

هر دارایی و یا املاک مشخص می‌تواند نماینده دیجیتالی برای خود داشته باشد. به عنوان مثال طلا می‌تواند یک توکن دارایی داشته باشد که این توکن نشانگر و به نوعی نماینده آن به حساب می‌آید.

توکن‌های سهمی

این توکن‌ها کاربردی مشابه با سهام شرکت‌ها دارند و به دارندگان خود مالکیت سهام را می‌دهند.

توکن‌های سودده

برخی از توکن‌ها نوعی درآمد با خود به همراه دارند و امکان سوددهی آن‌ها وجود دارد. درآمدهای حاصل از این توکن‌ها می‌توانند به اشکال مختلف موجود باشند. می‌توانید با سرمایه‌گذاری در یک سازمان و خرید توکن‌های آن، از سود حاصل از سازمان بهره ببرید. سازمان‌ها معمولا به دارندگان توکن‌های سودده، سودهای ناشی از سرمایه‌شان را می‌پردازند. توکن‌های سودده همچنین می‌توانند برای صاحبان خود، حق امتیاز رای به همراه داشته باشند و بدیهی است کسی که توکن‌های بیشتری داشته باشد، حق رای بیشتری نیز دارد.

توکن‌های بهادار

این دسته از توکن‌ها علاوه بر اینکه امکان خرید محصولات را فراهم می‌کنند، می‌توانند بازدهی سرمایه داشته و موجب منفعت برای دارندگان خود شوند. افزایش محوبیت این توکن‌ها در میان مردم سبب گشته که برخی از افراد و همچنین کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا، آن‌ها را به عنوان نوعی از اوراق بهادار طبقه‌بندی نمایند.

توکن‌های جایزه

نوعی از توکن‌ها به عنوان امتیاز وفاداری به افراد داده می‌شوند. این توکن‌ها، توکن‌های جایزه نامیده می‌شوند و به عنوان جایزه به منظور امتیازی برای وفاداری آن‌ها داده می‌شوند.

تفاوت ارز دیجیتال و توکن در چیست؟

حال که با مفهوم توکن و انواع آن آشنا شدید، وقت آن رسیده که با آشنایی نسبت به تفاوت ارز دیجیتال و توکن، به مفهوم توکن تسلط کافی یابید. همانطور که اشاره کردیم ارز دیجیتال و توکن، شباهت‌های بسیاری با یکدیگر دارند، اما در حین داشتن این شباهت‌ها در برخی موارد نیز با یکدیگر متفاوت هستند. همانطور که پیشتر نیز اشاره کردیم، اصلی‌ترین تفاوت ارز دیجیتال و توکن در این است که ارزهای دیجیتال می‌توانند برای خرید و فروش کالاها مورد استفاده قرار گیرند، در حالی که توکن‌ها کاربرد و عملکردی مشابه با سهام شرکت‌ها دارند. اما تفاوت‌های این دو محدود به همین یک مورد نمی‌شود. در ادامه به برخی از اصلی‌ترین تفاوت‌های ارز دیجیتال و توکن اشاره خواهیم کرد:

• امکان خریداری یک توکن با استفاده از ارز دیجیتال وجود دارد، اما عکس این حالت ممکن نیست و امکان خرید ارز دیجیتال با توکن فراهم نمی‌باشد.
• ارزهای دیجیتال به صورت کاملا مستقل عمل می‌کنند و این در حالی است که توکن‌ها تنها مختص پروژه‌ای خاص می‌باشند.
• ارزهای دیجیتال قابلیت استخراج دارند، در حالی که توکن‌ها استخراج نمی‌شوند.
• ارزهای دیجیتال می‌توانند ارسال و یا دریافت شوند، در حالی که توکن‌ها قابل ارسال و یا دریافت نمی‌باشند.

انجام امور بانکی از جمله گرفتن وام و معاملات مالی معمولا به صورت متمرکز و از طریق بانک‌ها و موسسات مالی انجام می‌شود. روی کار آمدن بلاک چین سبب گشت که بسیاری از این امور به صورت کاملا غیر متمرکز و بدون دخالت سازمان و یا ارگان خاصی انجام شود. به برنامه‌های کاربردی که بتوان با استفاده از آن‌ها امور مالی را به صورت کاملا غیر متمرکز پیش برد، دیفای گفته می‌شود. از آن جایی که در سال‌های اخیر احتمال کلاهبرداری موسسات مالی و بانک‌ها افزایش یافته است، بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند که امور مالی خود را به صورت غیر متمرکز و با استفاده از دیفای پیش ببرند.

تفاوت کوین و توکن

تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد […]

تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می‌کنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.

کوین (Coin) چیست؟

یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:

قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا ۱ لایت‌کوین با توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ ۱ لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: ۱ واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.

همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته می‌شود زیرا خود دارای بلاک‌چین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.

این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.

برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته می‌شود.

با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند.

اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.

توکن (Token) چیست؟

توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاک‌چین دیگر ایجاد می‌شود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.

توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند.

برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

بنابراین توکن‌ها روی یک بلاک‌چین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاک‌چین مستقل نیستند.

به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاک‌چین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود.

بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند،‌ داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.

بیت کوین ، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن‌ هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.

برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می‌توانید به صفحه اختصاصی آن در وب‌سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.

فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب می‌شود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.

بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.

برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.

ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.

در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پول‌‌های توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.

تفاوت توکن و کوین چیست ؟

ما برای تمامی ارزهای دیجیتال از کلمه کریپتو استفاده می کنیم اما آیا همه ارزهای دیجیتال مشابه هم هستند؟تفاوت توکن و کوین را می دانید ؟آیا تا به حال نام کوین یا توکن را شنیده اید؟ تفاوت کوین و توکن یکی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ از نیازمندی هایی است که برای آشنایی بیشتر با ارزهای دیجیتال لازم ایت فرابگیرید

ورود به بازار ارزهای دیجیتال می تواند یک کار پیچیده و دلهره آور باشد. شاید نام بیت کوین را شنیده باشید، اما هزاران سکه و پروژه بلاک چین دیگری که وجود دارد چگونه بوجود آمده اند؟

برای دستیابی به درک بهتر از بازارهای رمزنگاری، ساده‌ترین کار این است که ارزهای دیجیتال را به دو دسته مجزا طبقه‌بندی کنید: سکه و توکن.

کوین ها

برای دستیابی به تفاوت توکن و کوین ابتدا باید تعریف هر کدام را بدانیم. کوین ها به ارز های دیجیتالی گفته می شود که دارای یک بلاک چین مستقل و منحصر به خود هستند – مانند بیت کوین و اتریوم

به عنوان پول عمل می کند. بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد سکه های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد.

امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

کوین ها قابل استخراج است. شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار (POW) است. ماینرهای بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود.

کوین ها از ابتدا بوت استرپ می شوند و شبکه گسترده تر به صراحت برای دستیابی به یک هدف خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان یک فروشگاه ارزش مقاوم در برابر سانسور و وسیله مبادله ای وجود دارد که دارای یک سیاست پولی مطمئن و ثابت است. توکن بومی بیت کوین، BTC (یعنی بیت کوین)، نقدشونده ترین ارز رمزنگاری شده در بازار است و دارای بالاترین ارزش بازار و ارزش واقعی بازار در بخش ارزهای دیجیتال است.

پروژه‌های کوین معمولاً از فناوری‌های گذشته یا سایر ارزهای دیجیتال الهام می‌گیرند و آن‌ها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاصی ترکیب می‌کنند.

نمونه دیگری از کوین ها ، اتریوم (ETH) است که بزرگترین کوین بعد از بیت کوین محسوب می شود و یک پلت فرم قراردادهای هوشمند برای ایجاد برنامه های کامپیوتری همه منظوره است که بر روی یک بلاک چین غیرمتمرکز اجرا می شوند. اتریوم به‌جای تمرکز بر داده‌های مالی، بر روی داده‌های برنامه دلخواه تمرکز می‌کند که می‌تواند هر چیزی از بازی گرفته تا رسانه‌های اجتماعی را پوشش دهد.

اتریوم برای ارسال/دریافت، مدیریت دارایی ها، پرداخت هزینه کارمزد انتقال و تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (dApps) در شبکه استفاده می شود. شاید در مورد آلت کوین ها نیز شنیده باشید. اساسا، ما به هر کوینی که جایگزین بیت کوین باشد، آلت کوین می گوییم.

توکن ها

اکنون برای یافتن تفاوت توکن و کوین تعریف از کوین داریم و باید بدانیم توکن چیست
توکن‌ها روی شبکه های کوین ها ایجاد می شوند آن هم در پلتفرم قراردادهای هوشمند آن ها مانند اتریوم هستند که کاربران را قادر می‌سازد تا توکن‌هایی را ایجاد، صادر و مدیریت کنند که مشتقات بلاک چین اولیه هستند.

به عنوان مثال، ICO در سال 2017 توسط استاندارد توکن ERC-20 اتریوم ایجاد شد، که اساساً پروتکلی برای ایجاد توکن ها (علاوه بر ETH) در بلاک چین اتریوم است که می توانند با یکدیگر مبادله شوند. پروژه‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند، برنامه‌ای را بر روی اتریوم اعلام می‌کنند یا می‌سازند و یک توکن بومی برای استفاده در آن برنامه صادر می‌کنند .

توکن‌ها بخش منحصربه‌فردی از بازار ارزهای دیجیتال را ایجاد می‌کنند، جایی که به‌عنوان توکن‌های کاربردی در اکوسیستم یک برنامه کاربردی برای تشویق رفتارهای خاص یا پرداخت هزینه عمل می‌کنند. به عنوان مثال، توکن محبوب ERC-20 Dai بخشی از برنامه MakerDAO در اتریوم است. MakerDAO راهی برای دسترسی کاربران به ابزارهای اعتباری مانند وام/قرض گرفتن با استفاده از Dai است که برای پایداری طراحی شده است. توکن‌های ERC-20 مانند Dai را می‌توان با هر توکن ERC-20 یا سایر استانداردهای مبتنی بر اتریوم (یعنی ERC-721)، از جمله سکه ETH، مبادله کرد.

توکن های دیگر به جز دای عبارتند از Maker (MKR)، 0x، Augur (REP)، کومودو (KMD) و Golem (GNT) همچنین NFT ها به صورت توکن در شبکه هایی مانند اتریوم و سولانا ایجاد می شوند.

راستی! برای دریافت مطالب جدید در کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام عضو شوید.