منابع ریسک در سرمایه‌گذاری


انواع ریسک در سرمایه‌گذاری

منابع ریسک در سرمایه‌گذاری

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی، با تأکید بر بکارگیری مؤثر و کارایی همه‌ی منابع صندوق، گفت: منابع صندوق توسعه ملی باید در داخل برای توسعه کشور و در خارج از کشور برای ارزآوری و نیز در بخش‌های با سود بالا و ریسک پایین سرمایه‌گذاری شود و این مهم در کنار سایر وظایف، از جمله تسهیلات‌دهی انجام شود.

به گزارش «نود اقتصادی» به نقل از روابط عمومی صندوق توسعه ملی، نخستین کمیته سرمایه‌گذاری خارجی صندوق توسعه ملی با حضور مهدی غضنفری رئیس هیأت عامل و اعضای این کمیته برگزار شد.

غضنفری با بیان اینکه متأسفانه سرمایه‌گذاری کافی در خلال سالیان گذشته صورت نگرفته، بر سرمایه‌گذاری مؤثر برای توسعه کشور توسط صندوق تأکید؛ اما اضافه کرد، همزمان باید درصدی از سرمایه‌گذاری‌ها برای کسب سود بالا در خارج از کشور باشد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی، با بیان اینکه بخش روابط بین الملل با فرآیند مناسبی در صندوق در حال توسعه است، گفت: در سرمایه گذاری داخلی و خارجی باید بتوانیم با مطالعه کافی و درایت، بر چالش‌های درونی و خارجی، از جمله ریسک غلبه کنیم.

وی با تأکید منابع ریسک در سرمایه‌گذاری بر اینکه زیرساخت‌های سرمایه گذاری خارجی نسبت به داخلی کمتر آماده شده است؛ گفت: باید در ابتدا زمینه‌های ورود به آن، از جمله شناسایی طرح‌های شرکت‌های امن و بانک‌های خارجی مطمئن صورت گیرد.

غضنفری با بیان اینکه هرچند حجم سرمایه‌گذاری در خارج از کشور مهم است گفت: در عین حال شروع به این کار و کسب تجربه‌ی موفق برای صندوق بسیار موضوع ارزشمند و بزرگی است. وی تصریح کرد: یکی از وظایف کمیته سرمایه گذاری خارجی اقناع فکری جامعه و جا انداختن اهمیت سرمایه‌گذاری خارجی از طریق ارایه‌ی ادله‌ی محکم است؛ به طوری که مسئولان و حمکرانان کشور نیز در این زمینه همراه صندوق باشند. در عین حال فراموش نکنیم درصد بسیار بالایی از منابع صندوق باید متوجه سرمایه گذاری در داخل کشور، توسعه اقتصادی، کمک به بخش خصوصی باشد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی از کمیته سرمایه گذاری خارجی خواست در کار سرمایه گذاری تعجیل نداشته باشند و این با رعایت صرفه و صلاح اقتصادی و توجه به نیازهای کشور، از جمله کشت فراسرزمینی و یا انتقال تکنولوژی و توسعه صادرات کالا و خدمات فنی-مهندسی صورت پذیرد.

در پایان این جلسه، اعضای کمیته‌ی سرمایه‌گذاری خارجی صندوق در احکام جداگانه‌ای از سوی مهدی غضنفری منصوب شدند.

همچنین خانم نگین حیدری‌زاده به سمت مدیر همکاری‌های بین الملل صندوق توسعه ملی منصوب و حکم وی از سوی رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی اعطاء شد.

منابع صندوق توسعه ملی باید دربخش‌های با سود بالا و ریسک پایین سرمایه‌گذاری شود

منابع صندوق توسعه ملی باید دربخش‌های با سود بالا و ریسک پایین سرمایه‌گذاری شود

اخبار پولی مالی_ رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی، با تأکید بر بکارگیری مؤثر و کارایی همه‌ی منابع صندوق، گفت: منابع صندوق توسعه ملی باید در داخل برای توسعه کشور و در خارج از کشور برای ارزآوری و نیز در بخش‌های با سود بالا و ریسک پایین سرمایه‌گذاری شود و این مهم در کنار سایر وظایف، از جمله تسهیلات‌دهی انجام شود.

به گزارش اخبار پولی مالی به نقل از روابط عمومی صندوق توسعه ملی، نخستین کمیته سرمایه‌گذاری خارجی صندوق توسعه ملی با حضور مهدی غضنفری رئیس هیأت عامل و اعضای این کمیته برگزار شد.

غضنفری با بیان اینکه متأسفانه سرمایه‌گذاری کافی در منابع ریسک در سرمایه‌گذاری خلال سالیان گذشته صورت نگرفته، بر سرمایه‌گذاری مؤثر برای توسعه کشور توسط صندوق تأکید؛ اما اضافه کرد، همزمان باید درصدی از سرمایه‌گذاری‌ها برای کسب سود بالا در خارج از کشور باشد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی، با بیان اینکه بخش روابط بین الملل با فرآیند مناسبی در صندوق در حال توسعه است، گفت: در سرمایه گذاری داخلی و خارجی باید بتوانیم با مطالعه کافی و درایت، بر چالش‌های درونی و خارجی، از جمله ریسک غلبه کنیم.

وی با تأکید بر اینکه زیرساخت‌های سرمایه گذاری خارجی نسبت به داخلی کمتر آماده شده است؛ گفت: باید در ابتدا زمینه‌های ورود به آن، از جمله شناسایی طرح‌های شرکت‌های امن و بانک‌های خارجی مطمئن صورت گیرد.

غضنفری با بیان اینکه هرچند حجم سرمایه‌گذاری در خارج از کشور مهم است گفت: در عین حال شروع به این کار و کسب تجربه‌ی موفق برای صندوق بسیار موضوع ارزشمند و بزرگی است. وی تصریح کرد: یکی از وظایف کمیته سرمایه گذاری خارجی اقناع فکری جامعه و جا انداختن اهمیت سرمایه‌گذاری خارجی از طریق ارایه‌ی ادله‌ی محکم است؛ به طوری که مسئولان و حمکرانان کشور نیز در این زمینه همراه صندوق باشند. در عین حال فراموش نکنیم درصد بسیار بالایی از منابع صندوق باید متوجه سرمایه گذاری در داخل کشور، توسعه اقتصادی، کمک به بخش خصوصی باشد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی از کمیته سرمایه گذاری خارجی خواست در کار سرمایه گذاری تعجیل نداشته باشند و این با رعایت صرفه و صلاح اقتصادی و توجه به نیازهای کشور، از جمله کشت فراسرزمینی و یا انتقال تکنولوژی و توسعه صادرات کالا و خدمات فنی-مهندسی صورت پذیرد.

در پایان این جلسه، اعضای کمیته‌ی سرمایه‌گذاری خارجی صندوق در احکام جداگانه‌ای از سوی مهدی غضنفری منصوب شدند.

همچنین خانم نگین حیدری‌زاده به سمت مدیر همکاری‌های بین الملل صندوق توسعه ملی منصوب و حکم وی از سوی رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی اعطاء شد.

سرمایه گذاری بین المللی حوزه پیمانکاری

در قوانین جمهوری اسلامی ایران قانونی تحت عنوان (قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی) وجود دارد که طبق این قانون سهم ارزش کالا و خدمات تولیدی حاصل از سرمایه گذاری در هر بخش از ۲۵ درصد بیش تر نخواهد شد. هدف از این قانون، جذب و به خدمت گرفتن سرمایه فناوری خارجی و تحقق بخشیدن به توسعه اقتصادی کشور است.

به طور کلی روش جذب جذب سرمایه خارجی به دو گونه است: سرمایه گذاری مستقیم و سرمایه گذاری غیرمستقیم (بیع متقابل، فاینانس، یوزانس)

تقسیم بندی تأمین مالی به روش جذب سرمایه گذاری خارجی را به صورت زیر می توان بیان کرد

روش های قرضی (استقراضی):

در این روش، کشور سرمایه پذیر وامی را از موسسه وام دهنده دریافت می کند و موظف است در سررسیدهای مقرر اقساط بازپرداخت آن را به وام دهنده بپردازد در این نوع روش ها بانک وام دهنده هیچ گونه ریسکی را نمی پذیرد و تمام ریسک ها متوجه کشور وام گیرنده است.

روش های غیرقرضی (سرمایه گذاری)

در روش سرمایه گذاری تأمین کننده منابع مالی (سرمایه گذار) با قبول ریسک ناشی از به کارگیری منبع مالی در فعالیت یا طرح مورد نظر، برگشت اصل و سود منابع سرمایه گذاری شده را از عملکرد اقتصادی طرح انتظار دارد.

استفاده از روش های سرمایه گذاری به صورت های زیر انجام می گیرد:

الف) منابع ریسک در سرمایه‌گذاری سرمایه گذاری مستقیم

ب) سرمایه گذاری غیرمستقیم

تأمین کنندگان مالی خارجی عمدتاً موسسات مالی بین المللی، خریداران نهایی محصول، بانک ها و یا سندیکاهای بانکی، بانکهای جهانی-توسعه اسلامی، توسعه آسیایی، صندوق بین المللی پول و صندوق سازمان ملل و بازارهای سرمایه می باشند.

شیوه های سرمایه گذاری به روش های اقتصادی شامل BOT .BOOT .BOO. BPT می گردند ولی سرمایه گذاری معمولاً به دو روش بیع متقابل و خرید نهایی محصول صورت می گیرد و سرمایه گذاری در اعتبار صادراتی به صورت اعتبار خریدار و اعتبار فروشنده تأمین مالی می شوند.

عمده ترین روش های تأمین مالی به روش غیر استقراضی یا سرمایه گذاری به شرح زیر است:

الف) سرمایه گذاری مستقیم

منظور از سرمایه گذاری مستقیم خارجی، مشارکت یک یا چند سرمایه گذار خارجی در سهام منابع ریسک در سرمایه‌گذاری ثبت شده یک موسسه داخلی است که حق و حقوقی را برای سرمایه گذار ایجاد می کند. در این نوع سرمایه گذاری به شکل سرمایه گذاری تولید، ساخت کالا و منابع ریسک در سرمایه‌گذاری استخراج مواد خام انجام می شود. در این نوع سرمایه گذاری شخصیت حقیقی یا حقوقی مهم یک کشور (خارجی)، سهم و منافع پایدار مربوط به یک بنگاه مقیم یک کشور دیگر را در اختیار می گیرد. منظور از سهم و منافع پایدار، برقراری ارتباطی بلند مدت بین سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بنگاه داخلی است. سرمایه گذار ۱۰ درصد یا بیش منابع ریسک در سرمایه‌گذاری تر از سهم عادی یا حق رأی یک بنگاه ثبت شده را در اختیار می گیرد. مشارکت سود آور BOT .Buy Back از انواع این نوع سرمایه گذاری است.

این نوع از سرمایه گذاری دارای مزایا و معایب مختلفی است از جمله مزایای این روش برای دریافت کننده سرمایه عبارتست از: انتقال دانش فنی- افزایش توانمندی نیروی انسانی، مشارکت در سود و زیان، اشتغال زایی، عدم نیاز به سپردن قهرمانی، کسب تجربه های مدیریتی و… و در عین حال با توجه به این که معمولاً کشورهای سرمایه گذار به روش های مختلف سعی در بالابردن سود خود و صرف کمترین هزنیه و انتقال کمترین دانش ممکن را دارند، کشور سرمایه پذیر باید در تمام مراحل بسیار با دقت عمل نماید. انواع روش های سرمایه گذاری مستقیم خارجی عبارتند از: تملک یا خرید، ایجاد شباهت فرعی از شرکت سرمایه گذاری مشترک، مشارکت در تولید، مشارکت زمانی و مشارکت در سود

ب) سرمایه گذاری غیرمستقیم

در این نوع از سرمایه گذاری، کشور یا موسسه خارجی از طریق اوراق بهاداری نظیر سهام، اوراق قرضه بلند مدت، اوراق مشارکت بین المللی و … در تأمین مالی پروژه مشارکت می نماید تفاوت این روش با روش سرمایه گذاری مستقیم این است که در این جا سرمایه گذار در روند اجرای پروژه دخیل نشده و نظارتی ندارد و از نظر مالی نیز تعهداتی نمی سپارد، تنها در صورت سود یا زیان پروژه، براساس سهم الشرکه داده شده، سود دریافت می کند. در این حالت سرمایه گذار در اداره واحد، شرکت مستقیم نداشته و مسئولیت مستقیم مالی نیز متوجه او نیست.

ج) تجارت متقابل

این نوع سرمایه گذاری که به آن متعاملات متقابل نیز می گویند، مجموعه ای از روش های تجاری است برای توسعه تجارت که در منابع ریسک در سرمایه‌گذاری این معاملات، صادر کننده (وارد کننده) متعهد می گردد در قبال کالاهایی که به کشورهای دیگر صادر (وارد) می کند، یا موسسه سرمایه گذار در قبال فراهم سازی منابع نقدی و غیرنقدی مورد نیاز برای اجرای پروژه، کالای مرتبط یا غیرمرتبط با کالای اولیه را وارد (صادر) کند یا موسسه سرمایه گذار اصل سرمایه (مالی و غیرمالی) خود را به همراه سود انتظاری از محل محصولات یا خدمات تولیدی همان پروژه یا طرح های داخلی دیگر و یا در برخی موارد به صورت معادل ارزی آن دریافت نماید.

با انواع ریسک آشنا شوید

با انواع ریسک آشنا شوید

انواع ریسک

در مقاله‌های گذشته با مفهوم ریسک و به ویژه ریسک در سرمایه‌گذاری آشنا شدیم. دانستیم که بر خلاف باور عامیانه ریسک به معنای خطر کردن نیست. پذیرش ریسک‌های معقول و مناسب می‌تواند در بلند مدت، موفقیت مالی افراد را در پی داشته باشد. ثروتمندان خودساخته نیز به همین صورت موفقیت‌های بزرگ را به دست آورده‌اند. پس از آن که میزان ریسک‌پذیری خود را سنجیدید و دانستید که آیا فرد ریسک‌پذیری هستید یا خیر، در ادامه قصد داریم با انواع ریسک‌ در بازار سرمایه یا بورس آشنا شویم.

انواع ریسک

ریسک‌هایی که افراد در سرمایه‌گذاری در بازارهای مختلف مثلا بورس با آن مواجه هستند، انواع مختلفی دارد. انواع ریسک را در یک طبقه‌بندی کلی به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:

الف. ریسک سیستماتیک (غیر قابل اجتناب – Systematic Risk) : ریسک‌هایی که کنترل آن در اختیار سرمایه‌گذار نیست را ریسک سیستماتیک یا غیر قابل اجتناب می‌نامند. نرخ تورم، بهره بانکی، سیاست‌های اقتصادی و سیاسی، نرخ ارز و …، مواردی هستند که می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در سودآوری شرکت و در نتیجه قیمت سهام آن‌ تاثیرگذار باشند. توجه کنید که کنترل این ریسک‌ها در اختیار سرمایه‌گذار نبوده و به نوعی مربوط سیستم است.

انواع ریسک

ب. ریسک غیر سیستماتیک (قابل اجتناب – Unsystematic Risk) : به آن دسته از ریسک‌هایی که بتوان با استفاده از برخی روش‌ها از آن‌ها اجتناب کرد، ریسک‌های غیر سیستماتیک یا قابل اجتناب می‌گویند. مثلا در بازار سرمایه (بورس)، این ریسک‌ها معمولا به عوامل کلان اقتصادی وابسته نبوده و ناشی از خصوصیات خاص شرکت‌ها هستند. برای مثال، اگر شرکتی که سهامش را خریده‌اید مدیریت ضعیفی داشته باشد یا توان رقابت با سایر شرکت‌ها را نداشته باشد، ریسک‌های حاصله، ریسک غیر سیستماتیک است. این ریسک‌ها اغلب منشأ درونی دارند و علت بروز آن، به داخل شرکت‌ها مربوط است.

سبد سهام (Portfolio)

حتما شما هم ضرب‌المثل “همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید” را شنیده‌اید. در مباحث مرتبط با سرمایه‌‌گذاری نیز تئوری بسیار معروفی به نام “تئوری” سبد وجود دارد که کارکردی شبیه به همین ضرب‌المثل دارد. براساس این تئوری، با متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری و انتخاب دارایی‌های متنوع، چه با سرمایه‌گذاری در بازارهای مختلف و چه با تنوع بخشیدن به سبد سهام، می‌توان ریسک‌های قابل اجتناب را به حداقل رساند. یادآوری این نکته ضروری است که با متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری، تنها می‌توان ریسک‌های غیر سیستماتیک را کاهش داد اما ریسک‌های سیستماتیک از کنترل و اختیار سرمایه‌گذار خارج است. ولی نگران نباشید! با کاهش ریسک‌های غیر سیستماتیک، عملا بخش عمده‌ای از ریسک‌هایی که سرمایه‌گذار با آن مواجه است، کاهش می‌یابد.

همان‌طور که گقته شد یکی از روش‌های کاهش ریسک غیر سیستماتیک تشکیل سبد سهام یا پورتفولیو (Portfolio) است. اما قطعا به یاد دارید که در مقاله ریسک در سرمایه‌گذاری به این نکته اشاره شد که پذیرش ریسک کمتر، بازدهی کمتری نیز به همراه خواهد داشت. پس این شما هستید که تصمیم می‌گیرید چقدر بازدهی می‌خواهید!

در ادامه با انواع ریسک‌ های موجود در بازار سرمایه و به طور کلی بازارهای سرمایه‌گذاری بیشتر آشنا خواهیم شد.

ریسک نرخ بهره (Interest Rate Risk)

فرض کنید که می‌خواهید بین سپرده‌گذاری در بانک با نرخ سود ثابت ۱۸ درصد و خرید سهام با بازده مورد انتظار ۴۰ درصد یکی را انتخاب کنید. اگر تمایل منابع ریسک در سرمایه‌گذاری به پذیرش ریسک داشته باشید به دلیل اختلاف ۲۲ درصدی که خودتان پیش‌بینی کرده‌اید، سهام را انتخاب می کنید. حالا اگر بانک مرکزی تصمیم بگیرد نرخ سود سپرده‌گذاری را از ۱۸ منابع ریسک در سرمایه‌گذاری درصد به ۲۴ درصد افزایش دهد، چه اتفاقی می‌افتد؟ احتمالا این سوال را از خودتان بپرسید که “آیا ۱۶ درصد سود بیشتر ارزش ریسک را دارد؟”

نوسانات نرخ سود سپرده یا اوراق مشارکت می‌تواند بر تمامی بازارهای مالی و حتی فیزیکی اثرگذار باشد. پس ریسک نرخ سود یا در واقع تغییرات نرخ سود را به یاد داشته باشید.

ریسک تورم (Inflation Risk)

اگر تورم سالیاته کشور حدود ۲۰ درصد باشد و شما در سرمایه‌گذاری خود بتوانید ۶۰ درصد بازدهی کسب کنید، بازدهی شما مطلوب است زیرا که ۴۰ درصد بیشتر از تورم به دست آورده‌اید و در واقع قدرت خرید شما به اندازه ۴۰ درصد بیشتر شده است. حال اگر تورم به ۴۰ درصد افزایش پیدا کند و بازدهی شما همان عدد ۶۰ درصد باشد، چه اتفاقی می‌افتد؟! آیا باز هم این سرمایه‌گذاری جذاب خواهد بود؟! به این نوع ریسک که ناشی از افزایش تورم کشور است ریسک تورم می‌گویند.

ریسک مالی (Financial Risk)

اگر در بازار سرمایه سهام شرکتی را خریدید که مبلغ زیادی وام از بانک دریافت کرده، طبیعتا شرکت مذکور باید اصل و سود وام دریافتی را در یک دوره مشخص پرداخت کند، بنابراین با تعهدات زیادی در آینده روبروست. این هزینه‌ها قطعا بر سود دهی شرکت نیز اثرگذار است. هر چقدر که این تعهدات و به طور کلی تعهدات مالی یک شرکت بیشتر باشد، ریسک مالی نیز بیشتر خواهد بود.

ریسک نقدشوندگی (Liquidity Risk)

در مقاله مزایای بورس برای سرمایه‌گذاران، اشاره شد که یکی از ویژگی‌های مهم یک دارایی خوب، این است که منابع ریسک در سرمایه‌گذاری به سرعت به پول نقد تبدیل شود. مثلا از ویژگی‌های بازار مسکن نقدشوندگی کمتر آن نسبت به بازارهایی مثل سهام یا سکه است. بعد از سرمایه‌گذاری اگر بخواهید به هر دلیلی دارایی خود را به پول نقد تبدیل کنید، اما خریدار مناسبی برای دارایی شما وجود نداشته باشد، سرمایه‌گذاری شما با ریسک نقدشوندگی همراه است.

ریسک نرخ ارز (Curr ency Risk)

یکی از مسائلی که به صورت مستقیم بر وضعیت و سودآوری سرمایه‌گذاری شما تأثیر می‌گذارد، نرخ ارز است. برای مثال با افزایش قیمت ارز قیمت سکه در بازار داخلی نیز افزایش می‌یابد. همچنین در بورس اوراق بهادار نیز سودآوری شرکت‌هایی که درآمدهای صادراتی و ارزی دارند افزایش یافته و لذا قیمت سهام آن‌ها نیز بسیار بیشتر می‌شود. اما نکته این جا است که همه‌ی شرکت‌ها صادراتی نیستند! همیشه هم تغییرات ارز اثر مثبتی بر سرمایه‌‌گذاری ما نخواهد داشت! بنابراین، نوسانات نرخ ارز به عنوان یکی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری، همواره مورد توجه سرمایه‌گذاران است.

ریسک سیاسی (Political Risk)

عدم ثبات در اوضاع سیاسی که به مسائل اقتصادی یک کشور آسیب بزند، به طور مستقیم بر عملکرد بنگاه‌های اقتصادی فعال در آن کشور تأثیر می‌گذارد. هر اندازه بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی افزایش یابد، عملکرد بنگاه‌های اقتصادی بیشتر با مشکل روبرو می‌شود. به این ریسک، ریسک سیاسی یا اصطلاحا ریسک کشور نیز می‌گویند. البته توجه کنید که تحلیل شرایط و این که رویدادهای سیاسی چه تاثیری بر شرایط اقتصادی و بازارهای مالی می‌توانند داشته باشند، بر عهده‌ی سرمایه‌گذار یعنی شما است!

ریسک تجاری (Business Risk)

تصور کنید سهام یک شرکت خودروسازی داخلی را خریداری کرده‌اید و پس از مدتی دولت تعرفه واردات خودروهای خارجی را کاهش دهد. در این صورت رقابت برای خودروسازان داخلی سخت‌تر شده و احتمالا کاهش فروش محصولات آن‌ها باعث کاهش سودآوری این‌ شرکت‌ها نیز خواهد شد. به این نوع ریسک که در واقع متوجه صنعت خاصی است و برای هر صنعت می‌تواند متفاوت باشد، ریسک تجاری می گویند.

انواع ریسک در سرمایه‌گذاری

انواع ریسک در سرمایه‌گذاری

چکیده مطلب:

مفهوم ریسک بر خلاف باور عموم مردم به معنای خطر کردن نیست. ریسک از نظر ما به معنای قرار گرفتن در موقعیت‌های مناسب کسب درآمد به صورت آگاهانه و با دانش مناسب است. حتی اگر این موضوع منجر به ضرر هم شود، قطعا با تغییر نوع نگاه می‌توان از آن به عنوان کسب تجربه و یا دانش بیشتر یاد کرد. توجه کنید که افراد موفق کسانی هستند که بیشتر تجربه کرده‌اند؛ نه کسانی که هیچ تجربه و اشتباهی نداشته‌اند!

البته همان‌طور که قبلا هم گفتیم چیزی به عنوان شکست وجود ندارد، چون ما همواره در حال یادگیری و تجربه کردن هستیم.

در این مقاله و چند مقاله قبلی با مفهوم ریسک و درجه ریسک‌پذیری افراد آشنا شدیم. فهمیدیم که ریسک در سرمایه‌گذاری به طور کلی به دو نوع سیستماتیک (غیر قابل اجتناب) و غیر سیستماتیک (قابل اجتناب) تقسیم می‌شود. اما در این مقاله به صورت جزئی‌تر ریسک‌هایی منابع ریسک در سرمایه‌گذاری نظیر ریسک تورم، ریسک نرخ سود، ریسک نقدشوندگی و … را بررسی کردیم. قطعا روش‌های بسیاری برای کاهش دادن و کنترل این ریسک‌ها وجود دارد که در مقالات دیگر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

چگونه با کمترین ریسک بهترین سرمایه گذاری را داشته باشیم؟

بازدهی بیشتر بازار بورس در بازه‌های زمانی طولانی‌مدت گذشته نسبت به سایر بازارها، این بازار را به یکی از گزینه‌های مناسب سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است.

چگونه با کمترین ریسک بهترین سرمایه گذاری را داشته باشیم؟

سرمایه‌گذاری در بورس صرفا به معنای تحلیل سهام شرکت‌های مختلف و خرید و فروش آن‌ها نیست. سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، یکی از بهترین روش‌های سرمایه‌گذاری در بورس و کسب سود است.

صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت یکی از انواع صندوق های سرمایه گذاری هستند که بازدهی معقول با حداقل ریسک ممکن را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند. مدیران صندوق های سرمایه‌گذاری منابع مالی حاصل از فروش واحدهای این صندوق ها را عمدتاً به خرید اوراق بهادار کم‌ریسک مثل اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق خزانه و… اختصاص می‌دهند تا بتوانند سود قابل قبولی برای سرمایه‌گذاران محقق کنند.

پیشنهاد ما به شما سرمایه گذاری در صندوق گسترش فردای ایرانیان با سابقه فعالیت بیش از 10 سال می باشد ،چرا که:



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.