بررسی تفاوت ارز فیات و کریپتوکارنسی
استفاده و خرید و فروش ارز در دنیای امروز بسیار رایج شده است. افراد در هر کشور، شیوههای متفاوتی برای تهیه ارز در اختیار دارند. اما خود ارزها به انواع مختلفی تقسیم میشوند. کاربران بازارهای مالی نیز بسته به نیاز خود، انواع مختلف ارزها را خرید و فروش میکنند. دو نمونه پرکاربرد ارز در بازارهای مالی فعلی، ارز فیات و ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی است. در این مقاله قصد داریم تا هرآنچه لازم است درخصوص ارز فیات بدانید را، با شما به اشتراک گذاشته و درنهایت تفاوت و شباهت این ارز با کریپتوکارنسی را بررسی کنیم.
ارز فیات چیست؟
ارز فیات (Fiat Currency) شامل تمامی ارزهای قانونی میگردد. این ارزها ارزش خود را از دولتهای صادرکننده و یا کالاهای فیزیکی همچون طلا که پشتوانه این ارز کاغذی است، میگیرند. در نتیجه قدرت ساختار سیاسی یا کالای موردنظر، بسیار در ارزش ارز فیات تاثیرگذار است. مثلا ارز فیاتی که دولت ایالات متحده آمریکا، منتشر میسازد، ارتباط مستقیمی با قدرت اقتصادی و سیاسی این کشور دارد. از حدود قرن ۱۹ میلادی، این ارز جایگزین استاندارد طلا و سایر ارزهای مبتنی بر کالای فیزیکی در نظام مالی بینالمللی شده است. بر این اساس هم کشورها و هم بسیاری از مردم در سراسر جهان، از ارز فیات جهت خرید و فروش کالا و خدمات و یا حتی سرمایهگذاری و پسانداز استفاده میکنند.
تاریخچه ارز فیات
پیشینه استفاده از ارز فیات، به چندین قرن پیش بازمیگردد. واژه فیات، ریشه لاتین داشته و به معنای «باید بشود» یا «بگذار بشود»، است. در کشور چین از حدود قرن ۱۱ میلادی، ارز فیات به شکل پول کاغذی منتشر شد. این پول در ابتدا با کالاهای گرانقیمت و ارزشمندی همچون طلا، نقره و ابریشم معاوضه میشد.
اما از قرن ۱۳ میلادی، ارز فیات توسط «کوبلای خان»، بهطور رسمی چاپ شد. البته در آن دوره، تورم و هزینههای مالی این شیوه بسیار سنگین بوده و برخی مورخین، یکی از دلایل سقوط امپراطوری مغول را، مسائل اقتصادی از جمله تورم ناشی از ارز فیات، ذکر کردهاند.
از حدود قرن ۱۷ میلادی، ارز فیات بار دیگر وارد چرخه اقتصاد سنتی شد. از این زمان به بعد، برخی کشورهای اروپایی همچون اسپانیا، سوئد و هلند این سیستم مالی را پذیرفتند. در قرنهای ۱۸ و ۱۹، با وجود عدم موفقیت دولت سوئد در استفاده از ارز فیات، دولتهای فرانسه و سپس، ایالات متحده آمریکا، از ارز فیات در نظام مالی خود استفاده کردند.
در این برهه زمانی، دولتهای مختلف اروپایی و آمریکایی، شیوههای متفاوتی را جهت استفاده از ارز فیات در پیش گرفتند. در سال ۱۹۷۲، ایالات متحده آمریکا به عنوان هژمون جهانی، سیستم مالی را تغییر داده و استاندارد طلا را به عنوان پشتوانه چاپ ارز، برداشته و ارز فیات را در سطح جهانی معرفی کرد. همین مسئله به همهگیری استفاده از ارز فیات در سیستم مالی بینالمللی منتهی شد.
تفاوت ارز فیات و استاندارد طلا
در سیستم مالی با پشتوانه طلا، هر دولت به میزانی که ذخیره طلا داشت، میتوانست پول کاغذی چاپ کند. در نتیجه یک دولت تنها زمانی میتوانست میزان بیشتری پول چاپ کند، که ذخیره طلای خود را افزایش داده باشد. بنابراین هرچه اقتصاد یک کشور پویاتر بود، میزان پول در گردش بیشتری نیز داشت. لذا دولتها برای چاپ پول بیشتر یا افزایش ارزش پول خود، مستقیما به بازار اقتصادی وابسته بودند.
از طرف دیگر، مقامات یک دولت و ساختار سیاسی، کنترل بیشتری بر سیستم ارز فیات داشته و میتوانند ارزش پول خود را تغییر دهند.
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، سیستم مالی با پشتوانه طلا، پایدارتر است. در مقابل، حامیان ارز فیات استدلال میکنند که اگرچه این روش میتواند نوساناتی را به همراه داشته باشد، اما در این شیوه دولت انعطافپذیری بیشتری، خصوصا در مواقع اضطراری خواهد داشت.
ویژگیهای ارز فیات
ویژگیهای ارز فیات
یکی از اصلیترین مزایای استفاده از ارز فیات، این است که تحت تاثیر کمبود کالای فیزیکی همچون طلا قرار نمیگیرد.
دومین مزیت ارز فیات برای سیستم مالی این است که در این شیوه، هزینه تولید پول برای ساختار سیاسی کاهش مییابد.
انعطافپذیری و توانایی پاسخگویی سریعتر دولتها در حل بحران، از دیگر مزایای این شیوه است.
به کمک این ارز میتوان در سطح بینالمللی، تجارت انجام داد. درواقع ارز فیات را میتوان به راحتی در کشورهای دیگر استفاده کرد.
از دیگر مشخصههای مثبت ارز فیات این است که به راحتی میتوان از آن نگهداری کرد و به این دلیل که فضای فیزیکی چندانی اشغال نمیکند بسیار کاربردیتر است.
اما دو نکته اصلی در خصوص معایب ارز فیات؛ یکی بدون پشتوانه بودن، و دیگری ریسک تاریخی آن است. بی ارزش بودن به این معناست که دولتها بدون داشتن هیچ کالای فیزیکی ارزشمندی، میتوانند ارز فیات را تا میزان دلخواه، منتشر سازند.
همچنین از منظر تاریخی، سیستمهای مالی که در گذشته از ارز فیات استفاده کردهاند، دچار فروپاشی شدهاند. همین مسئله میتواند نگرانیهایی نسبت به آینده سیستم مالی فعلی در سطح جهانی ایجاد کند.
تفاوت ارز فیات و کریپتوکارنسی
ارز فیات و کریپتوکارنسی اشتراکات و تفاوتهایی با هم دارند. به عنوان مثال یکی از ویژگیهای مشترک این دو، بدون پشتوانه بودن است. ارزهای دیجیتال نیز همچون ارز فیات، برای ارزشمندی، نیازمند پشتوانه کالای خاصی نیستند.
اما تفاوتهای این دو بیش از این است. اولین و مهمترین تفاوت در این است که برخلاف ارزهای فیات که توسط یک دولت مرکزی منتشر و پشتیبانی میشود، رمزارزها رسالت خود را بر حذف شخص ثالث و استقلال از دولتها و سازمانهای رسمی قرار دادهاند. کریپتوکارنسی از فناوری بلاکچین استفاده کرده و اکوسیستم مالی غیرمتمرکزی را خلق نموده است.
از دیگر ویژگیهای متمایزکننده رمزارزها، میتوان به بدون مرز بودن، برگشتناپذیری و امنیت بالا اشاره کرد. البته توجه داشته باشید که بازار ارزهای دیجیتال، نوسانات بسیار بیشتری نسبت به سایر بازارهای سنتی دارند. اما میتوان انتظار داشت که با بلوغ بیشتر این بازار، نوسانات قیمت نیز تا حد قابل توجهی کاهش یابد.
خلاصه
در سیستم مالی فعلی، هر دو شیوه ارز دیجیتال و ارز فیات مورد استفاده قرار میگیرد. هر یک نیز طرفداران خاص خود را دارند. از منظر تاریخی، کریپتوکارنسی در ابتدای راه خود قرار داد و چشم کاربران بازارهای مالی به آینده آن است. درمقابل، ارز فیات در کارنامه خود سابقه شکستهای سنگینی را داشته و درصورت عملکرد مثبت رمزارزها در آینده، میتوان امیدوار بود که این اکوسیستم مالی جایگزین ارزهای فیات شود.
رابطه طلا و دلار آمریکا در فارکس چگونه است؟
رابطه طلا و دلار آمریکا در فارکس، یکی از مواردی است که معامله گران به هنگام انجام معاملات باید به آن دقت کافی داشته باشند. دلار آمریکا سهم مهمی در ذخایر ارزی جهان دارد و ارزش بسیاری از داراییهای مالی در برابر آن سنجیده میشود. یکی از این داراییهای مالی، طلا است و ما در این مقاله قصد داریم به چگونگی ارتباط این دو با یکدیگر بپردازیم.
رابطه معکوس بین قیمت طلا و نرخ دلار
طلا و دلار رابطه معکوسی با یکدیگر دارند، به طوری که هر زمان ارزش دلار افزایش پیدا میکند، قیمت طلا کمتر شده و هر زمان ارزش دلار کاهش پیدا میکند، قیمت طلا بیشتر میشود.
زمانی که سیستم استاندارد طلا در بین کشورها استفاده می شد، طلا و دلار آمریکا به یکدیگر وابسته بودند. (برای آشنایی با سیستم استاندارد طلا میتوانید به مقاله تاریخچه فارکس رجوع کنید).
سیستم استاندارد طلا در بین سالهای ۱۹۰۰ تا ۱۹۷۱ میلادی رواج داشت و در این سیستم ارزش یک واحد پول با مقدار مشخصی از طلا مشخص میشد. اما در سال ۱۹۷۱ میلادی این سیستم منسوخ شد و دلار آمریکا و طلا از یکدیگر جدا شدند. با این جداسازی ارزش هر کدام از آنها بر مبنای عرضه و تقاضا مشخص میشد.
در این جا بود که دلار آمریکا به یک ارز فیات تبدیل شد. ارزی که ارزش خود را از دولت آمریکا میگرفت اما هیچ کالایی (مثلا طلا) پشتوانه آن نبود. از آن به بعد تاکنون دلار در بازارهای خارجی معامله میشود و به عنوان یک ذخیره ارزی در نظر گرفته میشود.
پس از سال ۱۹۷۱ بود که طلا وارد یک سیستم شناور ارزش گذاری شد. همین نکته باعث شد که ارزش طلا در برابر ارزش خارجی دلار آمریکا آسیب پذیر شود.
در سال ۲۰۰۸ میلادی، صندوق بین المللی پول اعلام کرد که از سال ۲۰۰۲ حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد تغییرات قیمت طلا، مربوط به دلار بوده است. هر یک 1 درصد تغییر در ارزش خارجی موثر دلار به بیشتر از 1 درصد تغییر در قیمت طلا منجر میشود.
با این که سیستم استاندارد طلا از بین رفته است هنوز هم زمانی که ارزش دلار کم میشود تمایل به طلا بیشتر میشود. این رابطه معکوس میان طلا و دلار به دلایل زیر باقی مانده است:
- کاهش ارزش دلار، باعث افزایش ارزش سایر ارزها میشود و زمانی که این ارز فیات در برابر استاندارد طلا اتفاق میافتد، تقاضا برای خرید کالاهایی مثل طلا افزایش پیدا میکند.
- زمانی که ارزش دلار آمریکا کاهش پیدا میکند، سرمایه گذاران به دنبال یک منبع جایگزین برای سرمایه گذاری میگردند تا ارزش سرمایه خود را حفظ کنند.
مشاهده بیشتر: معاملات طلا در فارکس
آیا قیمت طلا و دلار همواره رابطه معکوسی با یکدیگر دارند؟
متاسفانه این دیدگاه ساده در مورد رابطه برعکس قیمت دلار و طلا همیشه ثابت نیست. نمودار زیر ضریب همبستگی چرخشی ۱۰۰ روزه بین طلا و دلار آمریکا را نشان میدهد. این ضریب همبستگی نشان میدهد که حرکت طلا و دلار آمریکا در طول ۱۰۰ روز گذشته نسبت به یکدیگر چگونه بوده است. محدوده صفر تا 1- نشان میدهد که حرکات آنها کاملا برخلاف یکدیگر بوده است و محدوده صفر تا 1+ نشان از این دارد که طلا و دلار آمریکا هم جهت با یکدیگر حرکت کردهاند.
همان طور که مشاهده میکنید این همبستگی در اکثر مواقع در محدوده منفی حرکت کرده است که نشان از حرکت متضاد این دو دارد.
با این حال در بعضی از دورهها این همبستگی در محدوده مثبت حرکت کرده است. در دوران فشارهای مالی مانند بحران مالی بزرگ در اوایل سال ۲۰۰۹ میلادی و در اواخر اولین تسهیل کمی (Quantitative easing) آمریکا که با نام QE1 شناخته میشود، در اواسط سال ۲۰۱۰ میلادی، معامله گران هم طلا و هم دلار آمریکا را به عنوان یک دارایی امن خریدهاند.
بنابراین اگر شما همیشه همبستگی میان دلار آمریکا و طلا را به صورت معکوس و منفی ببینید، در برخی موارد که این همبستگی مثبت است دچار مشکلات فراوانی میشوید.
آیا ممکن است قیمت دلار و طلا با یکدیگر افزایش پیدا کند؟
بله. ممکن است در برخی مواقع قیمت دلار آمریکا و طلا همزمان با هم افزایش پیدا کند. بحرانهای منطقهای ممکن است باعث ظهور چنین اتفاقی شود. چنین اتفاقاتی باعث میشود تا افراد زیادی به سمت داراییهای امن مثل طلا و دلار آمریکا کشیده شوند.
البته باید این نکته را در نظر داشته باشید که دلار آمریکا تحت تاثیر عواملی مثل:
- سیاست پولی آمریکا
- نرخ تورم
- نرخ بهره
- عرضه و تقاضا
قرار دارد و سرمایه گذاران حتما باید به این موارد که جز فاکتورهای مهم تحلیل فاندامنتال به شمار میروند نیز دقت کنند.
علت رابطه معکوس طلا و دلار آمریکا چیست؟
طلا یک دارایی مالی است که به خاطر ارزش ذاتی آن مورد توجه همگان قرار دارد. همان طور که میدانید نماد طلا در فارکس XAU/USD است. زمانی که قیمت دلار نسبت به سایر ارزها در بازار فارکس افزایش پیدا میکند، قیمت طلا که بر اساس دلار آمریکا محاسبه میشود کاهش پیدا میکند.
دلیل آن هم این است که با افزایش قیمت دلار آمریکا نسبت به سایر ارزها، ارزش طلا نسبت به ارز سایر کشورها بیشتر میشود. به عبارت دیگر، سایر کشورها باید مبلغ بیشتری برای خرید طلا به دلار بپردازند. بنابراین میزان تقاضا در این کشورها برای خرید طلا کم میشود و قیمت طلا کمتر میشود. در عوض با کم شدن ارزش دلار آمریکا نسبت به سایر ارزهای خارجی در فارکس، قیمت طلا نسبت به پول سایر کشورها، ارزان شده و میزان تقاضا برای خرید طلا بیشتر میشود و همین باعث افزایش قیمت طلا به دلار آمریکا میشود.
طلا به خودی خود، سودی برای سرمایه گذاران فراهم نمیکند و به علت نداشتن نرخ بهره باید با سایر داراییهای مالی که نرخ بهره یا سود دارند، رقابت کند.
آگاهی از رابطه دلار و طلا در فارکس برای انجام معاملات موفق الزامی است. هر چند طلا و دلار آمریکا در اکثر مواقع رابطه معکوسی با یکدیگر دارند ولی در برخی مواقع مثل نا آرامیهای سیاسی یا اوضاع بد اقتصادی ممکن است رابطه این دو با یکدیگر مستقیم شود.
مشاهده بیشتر: دوره فارکس
سوالات متداول
۱- رابطه طلا و دلار آمریکا در فارکس چگونه است؟
این دو رابطه معکوسی با یکدیگر دارند به طوری که با افزایش ارزش دلار، قیمت طلا کاهش پیدا میکند.
۲- آیا رابطه معکوس قیمت طلا و دلار آمریکا همیشه ثابت است؟
خیر.در برخی شرایط غیر منتظره مثل ناآرامیهای سیاسی و اقتصادی ممکن است قیمت این داراییهای مالی با یکدیگر هم جهت شوند.
همه چیز درباره پول فیات
بررسی فیات
فیات یک نوع ارز است که تا چند سال اخیر بیشترین کاربرد و محبوبیت را دارا بوده است و این امر با ظهور ارزهای دیجیتال کمرنگتر شده است. در این مطلب به تمامی مطالب مربوط به فیات میپردازیم.
تاریخچه فیات
در طول تاریخ، پولهای کاغذی و اسکناسها بهطور سنتی بهعنوان وسیله پرداخت مقدار مشخصی از فلزات گرانبها مانند نقره یا طلا به فروشنده عمل میکردند.
ارزهای قارهای صادر شده در طول انقلاب آمریکا، اسکناسهای صادر شده در طول انقلاب فرانسه، “پول سبز” در دوره جنگ داخلی آمریکا، و علائم کاغذی منتشر شده در آلمان در اوایل دهه 1920 نمونههای تاریخی پولهای فیات هستند.
اینها نشاندهنده انحرافات از استاندارد طلا یا سیستمهای دو فلزی بود که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم حاکم بود.
بر اساس سیستم برتون وودز پس از جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا بهعنوان یک ارز ذخیره بینالمللی با پشتوانه طلا به ارزش ثابت 35 دلار در هر اونس عمل میکرد.
پول فیات
در اواخر قرن بیستم، حفظ طلا با نرخ ثابت برای ایالات متحده غیرممکن شده بود و در اوت 1971، رئیس جمهور ایالات متحده. ریچارد ام نیکسون اعلام کرد که
«بهطور موقت تبدیل دلار به طلا یا سایر داراییهای ذخیره تعلیق شده است».
در واقع، این حرکت پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلا را نشان داد. در عرض دو سال، اکثر ارزهای اصلی بر اساس تقاضای بازار، ارزش خود را در برابر یکدیگر افزایش و کاهش دادند. بر اساس نظریه کمی تورم، انتشار بیش از حد پول فیات میتواند منجر به کاهش ارزش آن شود.
پول فیات چیست؟
پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که با یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمیشود، بلکه توسط دولت صادر کننده آن پشتیبانی میشود.
ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است، به دست میآید.
اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی.
نکات کلیدی فیات
- پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که توسط کالایی مانند طلا پشتیبانی نمیشود.
- پول فیات به بانکهای مرکزی کنترل بیشتری بر اقتصاد میدهد زیرا آنها میتوانند میزان چاپ پول را کنترل کنند.
- اکثر ارزهای کاغذی مدرن، مانند دلار آمریکا، ارزهای فیات هستند.
- یکی از خطرات پول فیات این است که شاید دولتها مقدار زیادی از آن را چاپ کنند و در نتیجه تورم فوق العادهای ایجاد شود.
درک مفهوم پول فیات
اصطلاح “fiat” یک کلمه لاتین است که اغلب بهعنوان “آن را باید” یا “اجازه دهید انجام شود” ترجمه میشود. بنابراین، ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت آن ارزش را حفظ میکند.
پول فیات زمانی به وجود آمد که دولتها یک کالای فیزیکی با ارزش مانند طلا یا نقره سکه ضرب میکردند یا پول کاغذی را چاپ میکردند که میتوانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود.
با این حال، فیات غیرقابل تبدیل است و صرفاً به این دلیل که هیچ کالایی بهعنوان پشتوانه آن وجود ندارد، قابل بازخرید نیست.
خطر از دست رفتن ارزش فیات!
از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش به دلیل تورم یا حتی بیارزش شدن در صورت تورم شدید را دارد.
در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم میتواند در یک روز دو برابر شود.
علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت. این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است.
بهدلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین ساخت دستگاههای الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، دارای ارزش ذاتی میباشد.
تاریخچه فیات مانی در ایالات متحده
دلار آمریکا هم بهعنوان پول واقعی و هم ارز قانونی در نظر گرفته میشود که برای بدهیهای خصوصی و دولتی پذیرفته میشود. مناقصه قانونی اساساً هر ارزی است که یک دولت قانونی اعلام کند.
بسیاری از دولتها ارز فیات صادر میکنند، سپس با تعیین آن بهعنوان استاندارد بازپرداخت بدهی، آن را به عنوان ارز قانونی تبدیل میکنند.
پیش از این در تاریخ ایالات متحده، پول این کشور دارای پشتوانه طلا (و در برخی موارد، نقره) بود. دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری در سال 1933 برای شهروندان، اجازه مبادله ارز با طلای دولتی را متوقف کرد.
استاندارد طلا که از پول ایالات متحده با طلای فدرال حمایت میکرد، در سال 1971 زمانی که ایالات متحده نیز صدور طلا به دولتهای خارجی را در مبادله متوقف کرد، برای ارز آمریکا بهطور کامل پایان یافت.
از آن زمان، دلارهای ایالات متحده توسط “ایمان و اعتبار کامل” دولت ایالات متحده، “مناقصه قانونی برای همه بدهیها، دولتی و خصوصی” پشتیبانی میشود، اما قابل بازپرداخت با پول قانونی در خزانهداری ایالات متحده یا در هیچ کشوری نیست.
بانک فدرال رزرو،” همانطور که قبلاً ادعا میشد روی اسکناسهای دلار آمریکا چاپ میشد. از این نظر، دلارهای آمریکا اکنون بهجای «پول قانونی» که میتوان آن را با طلا، نقره یا هر کالای دیگری مبادله کرد، «مناقصه قانونی» هستند.
مزایا و معایب پول فیات
در ابتدا از مزایای آن صحبت میکنیم. در حالت کلی پول فیات اگر بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور به واحد پولی خود نیاز دارد مانند: ذخیره ارزش، ارائه یک حساب عددی و تسهیل مبادله انجام دهد بهعنوان یک ارز خوب عمل میکند.
همچنین دارای اعتبار عالی است، به این معنی که تولید آن مقرون بهصرفهتر از ارزی است که مستقیماً به یک کالا وابسته است.
ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدی به این دلیل شهرت یافتند که دولتها و بانکهای مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر بدترین تأثیرات رونق و رکود طبیعی چرخه تجاری بودند.
از آنجایی که پول ثابت مانند طلا منبع کمیاب یا ثابت نیست، بانکهای مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آنها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را میدهد.
به عنوان مثال، فدرال رزرو ایالات متحده دارای وظایف دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و تورم است.
معایب پول فیات
با این حال، بحران وام مسکن در سال 2007 و سقوط مالی متعاقب آن، این باور را کاهش داد که بانکهای مرکزی لزوماً میتوانند از رکود یا رکودهای جدی با تنظیم عرضه پول جلوگیری کنند.
بهعنوان مثال، ارزی که به طلا گره خورده است، به دلیل عرضه محدود طلا، عموماً از پول فیات پایدارتر است.
فرصتهای بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات بهدلیل عرضه نامحدود آن وجود ارز فیات در برابر استاندارد طلا دارد.
کشور زیمبابوه و سناریوی بد درباره فیات
مثالی از Fiat Money Gone Wrong: ابر تورم
کشور آفریقایی زیمبابوه نمونهای از بدترین سناریو را در اوایل دهه 2000 ارائه کرد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی این کشور با سرعتی سرسامآور شروع به چاپ پول کرد که در نتیجه تورم فوقالعاده ایجاد شد.
کارشناسان معتقدند این ارز در این مدت 99.9 درصد از ارزش خود را از دست داده است. قیمتها به سرعت افزایش یافت و مصرفکنندگان مجبور به حمل کیسههای پول فقط برای خرید کالاهای اساسی شدند.
در اوج بحران، دولت زیمبابوه مجبور به انتشار اسکناس 100 تریلیون دلاری زیمبابوه شد. در نهایت، ارزهای خارجی بیشتر از دلار زیمبابوه استفاده شد
چرا پول فیات ارزشمند است؟
برخلاف پولهای مبتنی بر کالا مانند سکههای طلا یا اسکناسهای کاغذی قابل بازخرید برای فلزات گرانبها، پول فیات کاملاً با اعتماد کامل به دولت صادرکننده آن پشتیبانی میشود.
یکی از دلایلی که این امر شایستگی دارد این است که دولتها از شما میخواهند که مالیات را با پول فیات که صادر میکنند، بپردازید.
در حالت کلی همه باید مالیات بپردازند، در غیر این صورت با مجازاتهای سخت یا زندان مواجه میشوند، مردم در ازای آن، مالیات را می پذیرند (این به عنوان Chartalism شناخته می شود).
سایر تئوریهای پول، مانند نظریه اعتبار، نشان میدهند که از آنجایی که همه پول یک رابطه اعتباری و بدهی است، مهم نیست که پول توسط چیزی برای حفظ ارزش پشتیبانی شود.
چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت میکنند؟
قبل از قرن بیستم، اکثر کشورها از نوعی استاندارد طلا یا حمایت از یک کالا استفاده میکردند.
با افزایش مقیاس و گستره تجارت و امور مالی بینالمللی، مقدار محدود طلایی که از معادن و انبارهای بانک مرکزی بیرون میآمد نمیتوانست با ارزش جدیدی که ایجاد میشد هماهنگی داشته باشد و باعث اختلالات جدی در بازارها و تجارت جهانی شد.
پول فیات به دولتها انعطاف بیشتری برای مدیریت پول خود، تنظیم سیاستهای پولی و ثبات بازارهای جهانی میدهد. همچنین امکان بانکداری ذخایر کسری را فراهم میکند که به بانکهای تجاری اجازه میدهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وامگیرندگان ضرب کنند.
گزینههای جایگزین برای پول فیات چیست؟
امروزه تقریباً هر کشوری دارای مناقصه قانونی است که پول فیات است. در حالی که شما میتوانید طلا و سکههای طلا را بخرید و بفروشید، این سکهها به ندرت در مبادله یا برای خریدهای روزمره استفاده میشوند و بیشتر یک دارایی کلکسیونی یا سوداگرانه هستند.
ارزهای رمزنگاریشده، مانند بیتکوین در دهه گذشته بهعنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شدهاند. اما علیرغم افزایش علاقه و پذیرش، به نظر نمیرسد این داراییهای مجازی به معنای سنتی «پول» باشند.
توئیت فیات
آیا پول فیات به تورم فوقالعاده منجر نمیشود؟
زمانی که یک کشور واحد پولی خود را چاپ میکند، همیشه امکان ابرتورم وجود دارد، با این حال، اکثر کشورهای توسعه یافته تنها دورههای متوسط تورم را تجربه کردهاند.
در واقع، داشتن سطح پایین ثابت تورم بهعنوان یک محرک مثبت برای رشد اقتصادی و سرمایهگذاری تلقی میشود، زیرا مردم را تشویق میکند تا پول خود را به جای بیکار ماندن و از دست دادن قدرت خرید در طول زمان روی کار بگذارند.
داشتن یک ارز نسبتاً قوی و باثبات نه تنها یکی از وظایف بانکهای مرکزی مدرن است، بلکه ارزش پولی که به سرعت کاهش مییابد برای تجارت و تأمین مالی مضر است.
علاوه بر این، مشخص نیست که آیا تورمهای فوقالعاده ناشی از «چاپ فراری» پول است یا خیر. در واقع، تورمهای فوقالعاده در طول تاریخ اتفاق افتاده است، حتی زمانی که پول بر اساس فلزات گرانبها بوده است.
و همه ابرتورمهای معاصر با یک فروپاشی اساسی در اقتصاد تولید واقعی و/یا بیثباتی سیاسی در کشور آغاز شده است.
ارز فیات در برابر استاندارد طلا
دای یک ارزدیجیتال غیرمتمرکز است که ارزش آن با دلار آمریکا تثبیت شده است. این سیستم توسط شرکت (MKR) Dai Stablecoin ایجاد شده، از دای برای معاملات حاشیهای برای پاسخ به.
- تعداد 0 نظر
- نسیم خدادادی
دای یک ارزدیجیتال غیرمتمرکز است که ارزش آن با دلار آمریکا تثبیت شده است. این سیستم توسط شرکت (MKR) Dai Stablecoin ایجاد شده، از دای برای معاملات حاشیهای برای پاسخ به نوسانات بازار و حفظ ارزش خود در برابر ارزهای اصلی جهان استفاده میکنند. برخلاف سایر استیبلکوینهای محبوب که ارزش آنها مستقیماً توسط دلار آمریکا پشتیبانی میشود، دای توسط وثیقههای کریپتو پشتیبانی میشود که میتوانند به صورت عمومی در بلاکچین اتریوم مشاهده کرد.
ارز DAI چیست؟
به طور خلاصه، دای یک استیبلکوین است که توسط MakerDAO (MKR) ایجاد شده است. یک دای برابر با یک دلار آمریکا (نسبت 1:1) است و تا زمانی که توکن از گردش خارج نشود، همیشه همینطور باقی خواهدماند.
دای ارزش پایدار و غیرمتمرکز را به روشی هوشمندانه و جالب حفظ میکند. به دنبال تغییرات بازار تغییر میکند و بنابراین قیمتی ثابتی را در برابر سایر ارزهای دیجیتال حفظ میکند.
این فرآیند توسط پلتفرم Maker همراه با توکن MKR قراردادهای هوشمند CDP و چندین مکانیسم تثبیت کننده دیگر تسهیل میشود. نیازی به نظارت مرجع متمرکزی که بر استیبلکوینها با پشتیبانی ارزفیات مانند تتر هست، وجود ندارد و هیچ بانکی از آن حمایت نمیکند. این پروژه به طور کامل بر روی بلاکچین اتریوم و قراردادهای هوشمند وجود دارد. این امر دای را به یک استیبلکوین غیرمتمرکز تبدیل میکند که قابل تعطیل و سانسور کردن نیست.
بیشتر بخوانید: SOLANA سولانا (SOL)
به طور خلاصه این پروژه مزایای زیر به همراه دارد:
- یک دای همیشه 1 دلار ارزش خواهدداشت.
- هیچ دولت و یا نهادی نمیتواند آن را تعطیل کند.
- هیچ فردی نمیتواند آن را کنترل کند.
- مانند تمام ارزهای دیجیتال آن را مستقیماً و بدون واسطه مبادله کرد.
- بهراحتی با هر توکن ERC-20 دیگری معامله کرد.
- هر کسی از هر کجای جهان میتواند آن را با کیفپول اتریوم دریافت و ارسال کند.
- میتواند یک ثبات برای نوسانات پیرامون رمزارزها ایجاد کند.
بیشتر بخوانید: دیسنترالند چیست؟
استیبل کوین چیست؟
استیبلکوین یک ارزدیجیتال است که ارزش آن به داراییهای کمنوسان مانند ارز فیات، فلزات گرانبها یا نفت مرتبط است. ایده استیبلکوین ایجاد یک دارایی رمزنگاری شده، برای کاهش نوسانات قیمت است.
محبوبترین استیبلکوینها عبارتند از Dai ,TrueUSD,Tether,USD Coin,PAX,GUSD
استیبلکوینها نقش حیاتی در اکوسیستم ارزهای دیجیتال دارند که هر کسی را قادر میسازند:
- در طول دورههای پرنوسان بازار ذخیره ارزش ثابتی داشته باشید.
- برای پرداختهای سریع و حوالههای جهانی از ارزدیجیتال پایدار استفاده کنید.
- تراکنشهای غیرقابل سانسور را برای هر کسی که به کیفپول و اینترنت اتصال دارد ارسال کنید.
استیبلکوینها چه تفاوتی با هم دارند؟
استیبلکوینها در چهار دسته قرار میگیرند:
1. استیبلکوین با پشتوانه ارز فیات
رایجترین نوع استیبلکوین، تقریباً همه آنها به نهادی متمرکز متکی هستند و میتوانند متمرکز شوند مثل Tether,TrueUSD,USD Coin
2. استیبلکوین با پشتوانه کریپتوکارنسی
استیبلکوین با پشتوانه ارزدیجیتال، به زیرساختهای مالی سنتی وابسته نیستند و از ارزهای دیجیتال به عنوان پشتوانه استفاده میکنند. آنها طراحی پیچیدهتری دارند ولی کمتر متمرکز و شفافاند.
3. استیبلکوین بدون پشتوانه
این استیبلکوینهاییاند که با استفاده از مدلهای اقتصادی مبتنیبر نرمافزار به دنبال دستیابی به ثبات هستند. آنها غیرمتمرکز، پر ریسک و پیچیدهاند، زیرا برای حفظ تعادل به رشد مداوم نیاز دارند مثل پایه، کربن، قطعات و Kowala
4. استیبلکوین ترکیبی
استیبلکوینهاییاند که ترکیبی از رویکردهای ذکر شده در بالا متکی هستند مثل Reserve, Saga, Aurora - Boreal.
در این دستهبندیها، دای در دسته استیبلکوینهای با پشتوانه کریپتوکارنسی قرار میگیرد و از Maker (MKR) و Ether (ETH) برای حفظ یک مقدار پایدار استفاده میکند.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره لایت کوین
Maker (MKR) چیست؟
Maker (MKR) یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) است که بر روی بلاکچین اتریوم ساخته شده است. همچنین ارزدیجیتالی، حکومتی نیز هست و شامل دو توکن Makercoin (MKR) و Dai (DAI) هر دو آنها براساس استاندارد ERC-20 بر روی اتریوم ایجاد میشوند.
Maker (MKR) مأموریت دارد تا خطی از داراییهای دیجیتال غیرمتمرکز پایدار ایجاد کند که به ارزهای مختلف، طلا و سایر ابزارها مرتبط باشد. این سازمان ارز فیات در برابر استاندارد طلا یکی از اولین شرکتهای متمرکز بر اتریوم است و قبل از پیدایش اتریوم روی این فناوری کار کرده است. این تیم در فضای کریپتو بسیار معتبر است و توسط ویتالیک بورین حمایت میشود.
دارندگان Maker مسئولیت مدیریت ریسک سیستم Maker، پرداخت وامهای Dai یا تعیین نسبت بدهی را برعهده دارند. هر دارنده Maker میتواند در مورد تصمیمات مهم مربوط به پلتفرم و صدور دای از جمله پارامترهای ریسک، نرخهای هدف، تصمیمات تسویه حساب جهانی و موارد دیگر رأی دهند. اگر کسی بخواهد در دای وام بگیرد از سکه برای پرداخت استفاده میشود. سکههای Maker قابل استخراج نیستند و در فرآیند تسویه سوزانده میشوند.
چگونه DAI ارزش خود را حفظ میکند؟
دای از تئوری بازی استفاده میکند و انگیزههای اقتصادی را به دقت متعادل میکند تا ارزش یک دلار را به طور مداوم حفظ کند. زمانی که ارزش دای کمی به زیر یک دلار میرسد، سیستم به کاربران انگیزه میدهد تا قیمت افزایش دهند و زمانی که ارزش دای بیش از یک دلار برسد انگیزهها برعکس است. در این مواقع کاربران باهوش از نوسانات قیمت کسب درآمد میکنند. هرچه دای از میانگین بیشتر منحرف شود، انگیزههای بیشتری برای بازگرداندن قیمت به یک دلار وجود دارد.
علاوه بر آن سکههای دای همیشه بیش از یک پشتیبان هستند. این به معنی آن است که به جای پشتوانه سکههای 1:1 با دارایی زیربنایی، همیشه نسبت بیش از 1:1 است. به عنوان مثال اگر اتر 100 دلار ارزش داشته باشد و نسبت وثیقه 150% باشد میتوانید 66 دای ایجاد کنید.
در اصطلاح فنیتر، همه چیز به تجارت حاشیهای با استفاده از موقعیتهای وثیقهگذاری ETH خلاصه میشود.
بیشتر بخوانید: ریپل (XRP) چیست؟
ارزدیجیتال دای چگونه ایجاد میشود؟
دای به عنوان یک استیبلکوین دارای پشتیبانی کریپتو، با ارز اتر پشتیبانی میشود. هر دارنده اتر میتواند دای را با استفاده از MakerDAO DApp ایجاد کند.
در ابتدا اتر را به موقعیت وثیقهگذاری CDP بفرستید. به نوبه خود بخشی از دای را دریافت خواهید کرد. CDP یک قرارداد هوشمند است که بر روی بلاکچین اجرا میشود و بر صدور و باز خرید دای نظارت میکند. پس از دریافت Dai برای ETH خود، تنها راه برای بازگرداندن اتر باز پرداخت Dai، وام گرفته شده است. یک فرآیند ساده گام به گام صدور دای میتواند چیزی شبیه به این باشد:
- یک کاربر ETH را واریز میکند. (برای مثال بگذار بگوییم ارزش آن 200 دلار)
- کاربر 100 Dai به ارزش 100 دلار با نسبت وثیقه 2:1 صادر میکند.
- کاربر Dai را پس میگیرد و هر طور که بخواهد از آن استفاده میکند.
- زمانی که کاربر میخواهد Dai را به ETH بازگرداند، باید آن را به همانDai 100 سود خریداری کند. نرخ بهره سالانه دای 1% است.
- کاربر Dai به اضافه بهره تعلق گرفته را بازپرداخت میکند. هزینههای بهره مستقیماً به دارندگان توکن MKR برای نگهداری سیستم میرود.
همان طور که می بینید، Dai وامی است که در برابر اتریوم گرفته میشود. با MakerDAO کاربران ETHمیتوانند وام Dai را در مقابل داراییهای اتر خود درخواست کنند. این فرآیند با تبدیل ذخایر ETH کاربر به توکن ERC-20 به نام WETH( Ethereumپیچیده) آغاز میشود. پس از انجام این کار WETH به استخر اتریوم میپیوندد که به عنوان وثیقه برای همه توکنهایDai صادر شده استفاده میشود.
این استخر PETH (Pooled ETH) نامیده میشود. در مرحله بعد، PETH برای ایجاد یک موقعیت وثیقهگذاری (CDP) قفل میشود و کاربران توکنهای دای را دریافت میکنند که میتوانند آزادانه از آن استفاده کنند.
نسبت وام CPD زمانی که Dai ایجاد میشود افزایش مییابد تا زمانی که به حدی برسد که دیگر Dai در مقابل CPD قابل برداشت نباشد.
البته این توضیح سادهای از مکانیسمهای پشت سر Dai است. خبر خوب این است که 99 درصد از کاربران Dai مجبور نیستند تمام پیچیدگیهای صدور Dai را پشت سر بگذارند و فقط آن را در صرافی خریداری میکنند.
Dai را کجا ذخیره کنیم؟
هر دو Dai و Makercoin توکنهای اتریوم ERC-20 هستند و میتوانند در کیفپولهای مطابق با ERC-20 مانند، MyEtherWallet، Atomic، Exodus، Jaxx، Mistو Metamask ذخیره شوند. برای امنیت بیشتر میتوانید از کیفپول سختافزاری Ledger یا Trezor نیز استفاده کنید.
بیشتر بخوانید: کاردانو (ADA)
پروژههای مشابه:
DigixDAO (DGD): آوردن استاندارد طلا در فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT)
Maker (MKR): یک توکن کاربردی و حکومتی است که منبع افزایش سرمایه اکوسیستمMaker
TrueUSD (TUSD): یک استیبلکوین متمرکز با پشتیبانی ارز فیات که از طریق پلتفرم TrustTokenصادر میشود.
ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.
دلیل اصلی آن هم تورمزا بودن ارزهای کاغذی یا همان فیاتمانی است. دلیل اصلی تورمزا بودن آنها نیز حکومتهای
کشورهای مختلف هستند که برای مقاصد مختلف دست به چاپ بدون حسابوکتاب ارز رایج خود میزنند . اما بیت کوین با توجه به محدود بودن تعداد و غیرمتمرکز بودن آن میتواند راه مناسبی برای جلوگیری از این ابر تورمها در نظر گرفت. این در حالی است که رمز ارزها هنوز راه درازی را در پیش دارند.
تاریخچه پول کاغذی (فیات مانی)
مردم دنیا قرن ها پیش برای تبادل اقلام مورد نیاز خود از مبادله کالا به کالا استفاده می کردند. بعدها پول کاغذی در کشور چین چاپ شد. استان سی چوآن در قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی یا همان فیات مانی را آغاز کرد. ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت طی قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان نوشته اند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول ها نقشی اساسی داشته است و هزینه های بیش از اندازه و ابرتورم ریشه اصلی مشکلات آن بودند.
در قرن هفدهم میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورداستفاده قرار گرفت. البته سیستم فیاتمانی در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از نقره استفاده کند. در طول دو قرن بعدی فرانسه، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده امریکا از ارز کاغذی یا همان فیاتمانی استفاده کردند و نتایج خوبی گرفتند. با فرارسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را در دستور کار قرارداد ، اما این بار بهصورت محدود. در سال ۱۹۳۳ ، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالاتمتحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات یا همان پول کاغذی استفاده کرد. درنتیجه این اقدام، طلا در سطح جهانی از میان تبادلات و معاملات کنار گذاشته شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند. این سرآغاز پولهای کاغذی از ابتدای تاریخ بشریت و تبادلات کالا به کالا تا به شکل امروزی بود.
ارزهای فیات چگونه کار می کنند؟
ارزهای فیات یا همان پول کاغذی امروزی توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، بلکه با اعتقاد افراد و دارندگان آن ارزشمند و به موجب دستورات دولتی و قانونی ارزش گذاری می شود. پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای نقش بازی می کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را همان طور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا با کالا خریداری کنند.
ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصادی یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره بانکی دارد. کشوری که بی ثباتی سیاسی را تجربه می کند، احتمالاً دارای یک ارز فیات ضعیف و قیمت های تورم زا است، که خرید محصولاتی که مردم نیاز روزانه دارند را برای آن ها دشوار می کند. یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می کند که عموم مردم به توانایی آن ارز اعتقاد و برای قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید اعتبار کامل دولت حاکم را برخوردار باشد و البته به میزان چاپ این ارزها توسط بانک های مرکزی دولت ها نیز مربوط است.
مزایا و معایب استفاده از ارز فیات
مهم ترین ویژگی ارزهای فیات، بر خلاف کالاهایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت ها و بانک ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند. ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک های مرکزی می توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و بر روی آن ها کنترل بیشتری در عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی داشته باشند.
به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند. اگر چه پول فیات به عنوان ارز باثبات تری در دنیا دیده می شود که می تواند در برابر رکود کاهش یابد، اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. حتی فدرال رزرو که عرضه پول را کنترل می کند، نتوانست از وقوع بحران جلوگیری کند. منتقدان پول فیات استدلال میکنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد، تبدیل می کند.
شکست ارزهای فیات
در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بانک مرکزی زیمباوه به علت مشکلات اقتصادی، چاپ پول ملی خود را به میزان شگفت انگیزی افزایش داد. این اقدام منجر به ابرتورم در این کشور شد و در سال ۲۰۰۸ نرخ تورم این کشور بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد قرار داشت. قیمت ها به سرعت در حال افزایش بودند و شرایط به حدی بد شده بود که مشتریان برای خرید مایهتاج روزانه خود دچار مشکل شده بودند. آن ها محبور به حمل کیسه هایی پر از پول بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه ای، معادل ۴۰ سنت از ارز کشور آمریکا بود.
تفاوت ارز فیات با طلا در چیست؟
طلا امکان تبدیل اسکناس های کاغذی به طلا را فراهم میکرد و پشتوانه تمام پول های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گران بها بود که توسط دولت نگهداری می شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت ها و بانک ها تنها در صورتی می توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می کند. در اکوسیستم ارزهای فیات، پول را نمی توان به چیز دیگری تبدیل کرد.
در این سیستم، مسئولین می توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول تاثیر گذاشته و افزایش یا کاهش قیمت آن را به شرایط اقتصادی وابسته کنند. بنابراین دولت ها و بانک های مرکزیشان اختیارات بیشتری خواهند داشت و با به کار گیری ابزارهای مختلف می توانند نسبت به انواع شرایط و بحران های اقتصادی، واکنش مناسب نشان دهند. بانک داری ذخایر کسری (Fractional Reserve Banking) و کاهش کمی (Quantitative easing) از جمله ابزارهایی هستند که این سیستم در اختیار دولت ها و بانک ها قرار می دهد. طرفداران طلا ادعا می کنند سیستم یک ارز کالا محور به دلیل پشتوانه فیزیکی و ارزشمندش، ثبات بیشتری دارد. در مقابل، طرفداران سیستم پولی فیات می گویند که قیمت طلا هرگز با ثبات نبوده است. نوسان و تغییر در میزان ارزش، هم برای ارز کالا محور و هم برای ارز فیات اتفاق می افتد، ولی در سیستم فیات، دولت در شرایط اقتصادی اضطراری اختیار عمل بیشتری دارد.
تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال
ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است. بیت کوین مثل بیشتر کریپتوکارنسی ها، یک موجودی محدود و کنترل شده دارد، اما در مقابل، بانک ها می توانند هر مقدار از ارز فیات را بدون هیچ پیش نیازی و با توجه به صلاح دیدشان برای اقتصاد کشور، تولید کنند.
رمز ارزها پول دیجیتالی هستند و معادل فیزیکی ندارند و مرزی برای آن ها تعیین نشده است. بنابر این برای انجام تراکنش های بینالمللی محدودیت های کمتری دارند. علاوه بر این، تراکنش های رمزارزی برگشت ناپذیر هستند و با توجه به ماهیت رمزارزها، دنبال کردن و پیگیری امور مالی در مقایسه با سیستم فیات بسیار دشوارتر خواهد بود. در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال خیلی کوچک تر و در نتیجه پُر نوسان تر از بازارهای سنتی است. این نوسان زیاد احتمالا یکی از دلایل اصلی پذیرفته نشدن رمزارزها در بخش اصلی اقتصاد بوده است، اما با ادامه رشد این اقتصاد نوپا و پخته شدن کاربران آن، نوسانات نیز کاهش خواهد یافت.
نظر شما در رابطه با ارز فیات و آینده آن ها چیست؟
دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.
سوالات متداول:
ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.
تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال در چیست؟
ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است.
دیدگاه شما